"Η Ελλάδα δεν θα αλλάξει"

  Τις συνέπειες των συνθηκών που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, τις γνωρίζουμε όλοι. Ανεργία, σμίκρυνση των εισοδημάτων, κακές παροχές κοινωνικής πρόνοιας και ιατρικής περίθαλψης, χρέη που μεταβιβάζονται και σε ανθρώπους που δεν χρωστούσαν ποτέ, μετανάστευση συμπολιτών μας σε άλλες χώρες και πάντα με την σκέψη πως όλα γίνονται για το καλό της επόμενης γενιάς και πως για όλα φταίνε κάποιοι λίγοι και όχι ότι όλοι έχουν ευθύνες...

Οι Έλληνες εγέννησαν τις λέξεις μέσα από τα σπλάχνα του Όντος

"Ανάμεσα στις τόσες γνώμες του Πλατωνικού Συμποσίου αναμφίβολα κρατούμε τη γνώμη της Διοτίμας (και του Σωκράτους) ότι έρωτας είναι η συνεκτική συμπαντική ενοποιός δύναμη, αυτή η οποία ενώνει τα πάντα προς την αρχέγονο ενότητα.

Περιοδικό Νόημα: Ένας τετραμηνιαίος πυρήνας Νόησης και Λόγου

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε πως το τρίτο τεύχος του περιοδικού ΝΟΗΜΑ (Ιούνιος 2018) μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ρώμη (196 σελίδες και 38 συνεργάτες).

Μακεδονικό: ποιος από τους δύο αποκτά γεωγραφικό προσδιορισμό;

Πέρασαν οι μήνες των διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης μας με την αντιπροσωπεία των γειτόνων, σχετικά με το ανεπίλυτο θέμα του Μακεδονικού. Κλειστές πόρτες, συζητήσεις επί συζητήσεων, επιτελεία "τεχνοκρατών" που έχουν τον ρόλο του "ειδικού" για να φτάσουν σε ένα αποτέλεσμα, μα πάνω από όλα με πιέσεις από τις μεγάλες δυνάμεις και στις δύο πλευρές για να υπάρξει λύση (όχι βέβαια για το συμφέρον των δύο εμπλεκόμενων χωρών, αλλά για συμφέροντα των μεγάλων).

Νικάμε αδέρφχια!..

"Νικάμε αδέρφχια!..

δώσαμε κάτι τις, μας πήραν και κάτι τις αλλά στο τέλος ήρθε ο θρίαμβος, τους δώσαμε τους χαζόγυφτους να διαλέξουν μεταξύ των Γκόρνα Μακεδόνια, Σεβέρνα Μακεδόνια,Πούτκα Μακεδόνια, Πίτσκο Μακεδόνια, τους κοροϊδέψαμε χα χα και οι μαλάκες διάλεξαν το χειρότερο, βλάκες σας λέω.

Η Πρόνοια των Θεών εκτείνεται παντού

 «Η Πρόνοια των Θεών εκτείνεται παντού, ενώ το μόνο που χρειάζεται είναι η ικανότητα, για να την δεχτούμε.

Οι συν-δέοντες με τους θεούς δεν επιζητούν την επιβράβευση

Όποιος θέλει να τιμήσει την  Ελληνική κληρονομιά, αυτή της φιλοσοφίας, της επιστήμης,  των πατρώων θεών και θεσμών, θα πρέπει να μπει σε ένα μονοπάτι που απαιτεί όξυνση του νου, δικαιοσύνη και αρετή.

Ο Οφίωνας, οι Οφιονείς και ο συμβολισμός του ὦ μέγα

Αναζητώντας την γέννηση του Κόσμου, οι αναφορές σε συμβολισμούς γύρω από το αβγό και το φίδι μονοπωλούν. Το παρακάτω άρθρο δεν έχει σαν σκοπό την εκτενή ανάλυση των παραπάνω συμβολισμών γιατί κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να γίνει στα πλαίσια ενός άρθρου.

Είθε να συντάσσομαι πάντοτε με λόγια που αποτελούν την αλήθεια

«Ας μη γίνω εχθρός κανενός, αλλά φίλος αυτού που θα μείνει πάντοτε, ας μην έχω διενέξεις με τους πιο οικείους ανθρώπους μου και, αν έχω, ας συμφιλιωθώ το ταχύτερο δυνατόν.
Ας μην επιβουλεύομαι κανέναν και, αν με επιβουλευθούν, ας διαφύγω, χωρίς να πάθω τίποτε και χωρίς να αναγκασθώ να κάνω κάτι ανεπανόρθωτο.

Προσπάθησε να καταλάβεις το ρυθμό που κυβερνά τους ανθρώπους.

Καρδιά καρδιά μου, που σε ταράζουν αγιάτρευτες συμφορές,
μάζεψε τις δυνάμεις σου κι αντιμετώπισε τον εχθρό προτάσσοντας
τα στήθη σου. 

Aχλύς: το σκότος του επερχόμενου τέλους

"Στ᾽ αλήθεια πρώτα‒πρώτα το Χάος έγινε. Κι ύστερα η πλατύστερνη η Γη, η σταθερή πάντοτε έδρα όλων των αθανάτων που την κορφή κατέχουνε του χιονισμένου Ολύμπου".
Ησίοδος, Θεογονία (116-118, μετ. Σ. Γκιργκένης)
Πρώτα το Χάος έγινε. Αυτό μας λέει ο προπάτοράς μας ο Ησίοδος. Υπάρχουν όμως αναφορές σε αρχαίες κοσμογονίες που μας αφηγούνται πως πριν από την έναρξη του Κόσμου, πριν από γέννησή του, φαίνεται να "κυβερνούσε" την αταξία του Σύμπαντος η Αχλύς.

"Νήστευε από κακία"

 "Θα πρέπει όμως, όπως παρατηρεί κάπου ο Παναίτιος, να χρησιμοποιούμε τον κανόνα συμπεριφοράς του Αναξαγόρα, και όπως αυτός, όταν πέθανε ο γιος του, είπε: “Ήξερα πως είχα γεννήσει θνητό”, έτσι κι εμείς πρέπει να λέμε σε σχέση με τα αδικήματα που μας εκνευρίζουν: “Ήξερα ότι δεν είχα αγοράσει κάποιον σοφό για δούλο”, ‘Ήξερα πως δεν είχα φίλο απρόσβλητο από πάθη”, “Ήξερα πως η γυναίκα μου ήταν γυναίκα”.

"Ποιοι και τι είδους είναι οι Θεοί, μιλούν μόνον σε όσους δύνανται να το γνωρίσουν"

 "Είναι άξιο αναζήτησης το γιατί οι παλαιότεροι άφησαν αυτούς τους λόγους και χρησιμοποίησαν μύθους. Πρώτα ας αναζητήσουμε πώς ωφελούμαστε από τους μύθους χωρίς να έχουμε την διάνοια αργή. Το ότι οι μύθοι είναι θεϊκοί μας το λένε αυτοί που τους χρησιμοποίησαν, γιατί και οι θεόληπτοι ποιητές και οι άριστοι φιλόσοφοι και όσοι κατέδειξαν τις ιερές τελετές και οι ίδιοι οι Θεοί στους χρησμούς τους χρησιμοποίησαν μύθους.

Πλάτωνας: «ουδείς εκών κακός»

   «Ας ονομάσουμε νόσο οποιοδήποτε από τα δύο πάθη έχει ο πάσχων, και ας δεχτούμε τις υπερβολικές ηδονές και λύπες ως μέγιστες ψυχικές νόσους, γιατί ο περιχαρής και ο περίλυπος άνθρωπος – σπεύδοντας ακαίρως ν’ αποκτήσει την χαρά και ν’ αποφύγει την λύπη – δεν δύναται ούτε να δει ούτε ν’ ακούσει τίποτε ορθό, αλλά λυσσά και ελάχιστα δύναται να φανεί λογικός.

"Και όμως η ανθρωπότητα προχώρησε μέσα από τη θυσία.."

"Μία από τις χειρότερες παθογένειες της μετά αστικής εποχής είναι η απώλεια της έννοιας της θυσίας. Ο άνθρωπος ζει πλέον την εσχατιά του Εγώ το οποίο αρνείται να ανοιχθεί είτε ηθικά είτε οντολογικά.

Κοττυτώ: μια ξεχασμένη θεά

  Ο Βολταίρος κάποτε είπε πως "η Μυθολογία είναι η πρωτότοκη αδερφή της Ιστορίας". Που τελειώνει όμως ο μύθος και που αρχίζει η ιστορία συνεχίζει να είναι ένα ερωτηματικό. Συμπορεύονται  και αλληλοσυμπληρώνονται πολλές φορές εν αγνοία των περισσοτέρων. Κάπου μέσα στην Μυθιστορία μας λοιπόν, υπάρχει ένα ξεχασμένο όνομα, αυτό της Κοττυτούς. Ποια να ήταν άραγε η Κοττυτώ; Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι του μύθου.

Οι λόγοι περί Αρετής και Κακίας εξαρτώνται από τους λόγους περί ψυχής.

 «Οι λόγοι περί Αρετής και Κακίας εξαρτώνται από τους λόγους περί ψυχής. Όταν η άλογη ψυχή εισέλθει στα σώματα, ευθύς προκαλεί θυμό και επιθυμία, ενώ η λογική ψυχή στέκεται επάνω από αυτά διαχωρίζοντας την ψυχή σε τρία μέρη στο λογικό, στο θυμοειδές και στο επιθυμητικό.

Η Ελληνική γλώσσα αφυπνίζει την ένθεη υπόσταση του ανθρώπου

Η πιο κατάλληλη γλώσσα, ομολογουμένως, που διαθέτει ανεξάντλητο πλούτο λέξεων, που με ακρίβεια είναι ικανές να περιγράψουν το εύρος εννοιών με απύθμενο βάθος και ιδεών με απροσμέτρητο ύψος, δεν είναι άλλη, από την Ελληνική.

"Είναι στιγμές που ο θεός τιμά μια ευκαιρία για ψέμα".

"Δύο ειδών επιχειρήματα υποστηρίζονται και σχετικά με το δίκιο και το άδικο, και κατά τους μεν είναι άλλο πράγμα το δίκιο κι άλλο το άδικο, ενώ κατά τους δε το δίκιο και το άδικο ταυτίζονται. Θα προσπαθήσω να υποστηρίξω αυτή την τελευταία άποψη.

Μα που 'ναι οι θρόνοι; Οι ναοί; Που 'ναι οι κούπες με το νέκταρ;

Μακάρια Ελλάδα. Σπίτι εσύ των Ουρανίων. Είν' αλήθεια
αυτό που ακούσαμε λοιπόν σ' άλλους καιρούς, στα πρώτα νιάτα μας;