ΝΥΧΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΦΕΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΧΕΟΝ (ΧΑΟΣ)

Τη Νύχτα χάνονται και οι Θεοί και οι Άνθρωποι, τη Νύχτα χάνεται η κίνηση και οι διχασμοί της ζωής μας, η βύθιση στο χάος όπου συνεχώς υπαγόμεθα, είναι η όρασις των "νεκρών".

Ο ΠΑΓΑΝΙΣΤΗΣ

O παγανιστής ανήκει στη συμπαντική συνέχεια ως τέτοια, είναι ο Άνθρωπος χωρίς ασυνέχειες και συμπαντικά κενά: το σώμα του αποτελεί συνέχεια των αοράτων δυνάμεων και ο ίδιος αποτελεί το έπειτα των αοράτων γενέσεων του χθες.

ΔΑΙΜΟΝΑ ΘΕΟΣ ΕΚΑΣΤΩ ΔΕΔΩΚΕ

Για το μέρος της ψυχής, που είναι το πιο κύριο, πρέπει να σκεφτόμαστε έτσι, ότι δηλ. ο θεός το έδωσε στον καθένα μας σαν τον δ α ί μ ο ν α μας, (δαίμονα θεός εκάστω δεδωκε), για να κατοικεί στην κορυφή του σώματος μας, να μας υ ψ ώ ν ε ι από την γη και να μας φτάνει στον ουρανό, επειδή, όπως λέμε πολύ σωστά, είμαστε πλάσματα ουράνια και ό χ ι γήινα.

ΟΙΖΥΣ: Η ΘΕΑ ΤΗΣ ΟΔΥΝΗΡΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ

«Νὺξ δ᾽ ἔτεκε στυγερόν τε Μόρον καὶ Κῆρα μέλαιναν καὶ Θάνατον, τέκε δ᾽ Ὕπνον, ἔτικτε δὲ φῦλον Ὀνείρων δεύτερον αὖ Μῶμον καὶ Ὀιζὺν ἀλγινόεσσαν».

                                                                                            Ησίοδος θεογονία 214

Η ελληνική πατρώα θρησκεία αποδίδει τιμές σε όλες τις θεότητες, τους δαίμονες και φυσικά τους ήρωες. Γιατί οι άνθρωποι που υμνούν την φύση γνωρίζουν πως, όσες ανθρώπινες σκέψεις υπάρχουν, τόσοι θεοί υπάρχουν.

ΦΘΟΝΕ ΑΤΥΧΙ: ΤΑ ΦΥΛΑΚΤΑ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΣΚΑΝΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ

Ο φθόνος αποτελούσε αναπόσπαστο και ουσιώδες μέρος της βασκανίας. Όπως αναφέρει ο Πλούταρχος στο έργο του «Συμποσιακά», η αρνητική ενέργεια εκπέμπονταν από τα μάτια των φθονερών ως είδωλα, γεμάτα μοχθηρία και βασκανία, τα οποία εισέρχονταν στα θύματα τους, διαταράσσοντας και κακοποιώντας το σώμα και τη σκέψη τους.

ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΘΟΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΣΑΣ

«Όταν τον ρώτησε κάποιος, πώς μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι ο θεός βλέπει όλες του τις πράξεις, του είπε:

Δεν νομίζεις ότι όλα είναι ενωμένα;
Έτσι νομίζω, του απάντησε.
Δεν νομίζεις ότι τα επίγεια επηρεάζονται από τα επουράνια;
Ναι είπε.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ

 

«Συνηθίζουμε να λέμε ότι δεν ευθυνόμαστε για τους γονείς που μας έτυχαν, ότι αυτοί δόθηκαν στους ανθρώπους τυχαία· θα μπορούσαμε όμως να γίνουμε παιδιά εκείνων που θα επιλέξουμε.

ΖΕΙ ΑΣΧΗΜΑ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΩΡΑΙΑ

 

Ο Σενέκας αντιμετωπίζει τον θάνατο με ανδρεία και νιώθει μεγαλόψυχος και γενναιόδωρος απέναντι στη ζωή, γιατί, ό,τι του έδωσε, αυτός το επιστρέφει καλύτερο. Λέει λοιπόν:

ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ

Εσύ είσαι κομμάτι του Θεού. Μέσα σου έχεις κάποιο μέρος εκείνου. Γιατί, λοιπόν, δεν αντιλαμβάνεσαι τη συγγένειά σου με τον Θεό;

Η ΜΟΛΥΝΣΗ

Ακολουθούν το ελληνικό θαύμα, συμμετέχουν σε δρώμενα Ελλήνων, αγωνίζονται για την αρετή, γράφουν βιβλία, κάνουν εισηγήσεις, αλλά από το πρωί ως το βράδυ κοροϊδεύουν, μισούν, χλευάζουν, φθονούν, έχουν εμπάθεια και νιώθουν ανώτεροι, πως υπερέχουν έναντι των άλλων, κρίνοντας τους συνανθρώπους για τις επιλογές τους και δικάζοντας τους.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΤΟ ΘΝΗΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ;

 

Αφού ο λοιπόν ο θεός δημιούργησε συμμετρία στα πράγματα που ήταν ακατάστατα και τα έβαλε όλα σε τ ά ξ η δημιούργησε από όλα αυτά όλο το σύμπαν, που είναι ένα μοναδικό πλάσμα και έχει μ έ σ α όλα τα θνητά και αθάνατα όντα. Μόνος του έγινε ο δημιουργός των θεϊκών όντων και στην συνέχεια ανέθεσε σε αυτά τα πλάσματα του να πλάσουν τους θνητούς.

ΟΙ ΠΡΟΚΟΠΤΟΝΤΕΣ

Στην πορεία μας προς την Ιθάκη, σε αυτό το πανανθρώπινο αλλά και επώδυνο ταξίδι, όλοι μας θα βιώσουμε την κάθοδο στον Άδη.

«ΒΑΚΧΕΥΣΤΕ ΜΕ ΘΕΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΗΤΙΚΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ»

«Υμνούμε, το αναγώγιο φως των μερόπων, υμνούμε τις εννέα αγγλαόφωνες θυγατέρες του μεγάλου Διός. Οι οποίες τις ψυχές που περιπλανιούνται στα βάθη του βίου τις απάλλαξαν από τις δυσβάστακτες γηγενείς οδύνες μέσω των αχράντων τελετών από βίβλους.

ΗΛΙΟΣ: ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΛΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ

Λοιπόν αυτό το όνομα φαίνεται ότι θα γίνει ολοφάνερο, αν μεταχειριστούμε τον δωρικό του τύπο—γιατί οι Δωριείς τον ονομάζουν ά λ ι ο ν.

ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ: ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΤΑ ΘΕΙΑ ΝΟΕΙ

Και οι αρ­χαίοι φαίνεται ότι θεωρούσαν την Αθηνά, όπως σήμερα τη θεωρούν οι γνώστες της Ομηρικής ποιήσεως. Γιατί οι πολλοί απ' αυτούς, σχολιάζοντας τον ποιητή, λένε ότι αυτός παριστάνει την Αθηνά σαν νου και διάνοια.

Σταυρός με προτομή του Πάνα

Ασημένιος σταυρός με ένθετο ίασπι που φέρει προτομή του Πάνα. Αν και ποτέ του δεν υπήρξε μια δημοφιλής θεότητα ο Πάνας ωστόσο με την όψη και τις κραυγές του προκαλούσε «πανικό» στους ανθρώπους.

Θεαγένης ο Θάσιος: ο θεός θεραπευτής του πυρετού

Ο Θεαγένης, γιος του Τιμοσθένη ενός ιερέα στο ναό του Ηρακλή στη Θάσο, εξελίχθηκε σε έναν από τους διασημότερους παγκρατιαστές και μετά το θάνατό του λατρεύτηκε ως θεός-θεραπευτής. Θεωρείται η αρχαιότερη περίπτωση θεοποίησης αθλητή. Μερικοί πίστευαν ότι ήταν στην πραγματικότητα γιος κάποιου θεού, ο οποίος μεταμφιεσμένος κοιμήθηκε με τη μητέρα του. Κατά μια άλλη εκδοχή θεωρούνταν γιος του Ηρακλή.

ΠΡΩΙΝΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ

«Χαίρε μεγάλη θεά! Κυρά εσύ όλων των Αχαλίνωτων όντων, πρώτη των φιλοσόφων! Εσύ που μας έδωσες το δώρο της λογικής και του διαλόγου.

Χαίρε Μακαρία θέα, εσύ που έδωσες ονόματα στα πάντα γύρω μας!
Χαίρε μητέρα των Μουσών!

ΜΙΚΡΟΨΥΧΙΑ Η ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑ;

Mικροψυχία είναι κακία της ψυχής, όταν οι άνθρωποι δεν έχουν την δύναμη να υποφέρουν την ευτυχία ή την δυστυχία, τις τιμές ή την ατίμωση.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

Είθε να υμνώ τους α γ α θ ο ύ ς

ΠΡΩΙΝΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΘΕΑ

Επίκληση στην Μεγάλη θεά, σε αυτήν που παραδόθηκαν όλες οι τελετές από τους πρώτους ανθρώπους και όλες οι μυήσεις πριν η πατριαρχία εισέλθει από την ανατολή και αλλάξει όλο το πάνθεον των θεών και των θρησκευτών

Πασικράτα: Η θεά που παρηγορεί και απελευθερώνει

Πασικράτα ήταν το όνομα μιας θεάς που λατρευόταν ως τοπική λατρεία σε ορισμένα μέρη της Ελλάδας κατά την κλασική και ελληνιστική περίοδο. Εικάζεται ότι επρόκειτο για λατρεία χθόνιας Αφροδίτης ή Άρτεμης. Ιερά της Πασικράτας έχουν βρεθεί στη Δημητριάδα (Θεσσαλία) (από τον 3ο αιώνα π.Χ. έως τουλάχιστον τον 2ο αιώνα μ.Χ.), την Αμβρακία (Ήπειρος) και στην Ηράκλεια (Μακεδονία).

Όλοι για λίγο είμαστε Ολύμπιοι, Άνθρωποι, Άδης και φεύγουμε στο άπειρο.

Δύο πόρτες και θύρες έχει ο κόσμος μας, η μία είναι στον Όλυμπο ή άλλη στον Άδη. Δυνάμεις μπαίνουν και από τη μία και από την άλλη, το ήξερε ο Όμηρος αλλά το άφησε για άλλους να το πούν, αυτός είχε να ασχοληθεί με τον Οδυσσέα.

ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

«Ουράνιος, συνετός κάτοχος της υπέρτατης εξουσίας, θεμελιωτής της τάξεως, προστάτης του γάμου, εγγυητής της δικαιοσύνης, πατέρας και πρόγονος, προστάτης της πόλεως.

ΠΟΙΟΙ ΟΜΩΣ ΕΙΔΑΝ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ;

Προσφορές, τιμές και επικλήσεις στους θεούς. Επισκέψεις σε ναούς και αρχαίους τόπους δύναμης. Συζητήσεις, κοινοποιήσεις, εορτασμοί και τήρηση των κανόνων και των παραδομένων από τους προγόνους μας. Αναζητήσεις, βιβλία, δίψα για γνώση, ομιλίες.

Γιατί φοβούμαι το θάνατο;

Ο πρώτος και ο τελευταίος άνθρωπος δεν γνωρίζουν ούτε ζωή ούτε θάνατο, παρά μόνον πορεία. Κάθε φόβος είναι φυτεμένη γνώση, το όν δεν γνωρίζει και δεν σπείρει φόβους.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ;

Σίγουρα ζηλεύουν. Θαυμάζουν. Μιμούνται. Φθονούν. Αγαπούν. Λατρεύουν. Αλλά η καραμέλα πως όλοι, μα όλοι, συνωμοτούν εναντίον των Ελλήνων μας έχει βάλει στον ύπνο του δικαίου και ακόμη ροχαλίζουμε.

Δεν θέλουν πλέον την οικογένεια

Δεν θέλουν πλέον την οικογένεια...Ο θεσμός της οικογενείας αναμφίβολα συμπορεύθηκε με το θεσμό του Έθνους, επίσης του ξεχωριστού Ανθρώπου, του Ήρωος και του Αρίστου. Ο θεσμός της οικογενείας ως συμπαντική δύναμις διακρίθηκε εις τους Έλληνας, απόδειξις είναι η Θεά (συμπαντική δύναμις) Εστία.

Είσαι στο ποτάμι της ύπαρξής σου που σε οδηγεί στον Ωκεανό του Όλου

Εκ της σοφίας της Ελληνικής Γλώσσης. Η Οντολογία της Ελληνικής Γλώσσης είναι εξ-αιρετική.

Αυτό λοιπόν το έχουμε ονομάσει χρόνο

Όταν ο δημιουργός πατέρας είδε το δημιούργημα του να κινείται και να ζει έχοντας γίνει η χαρά των αιωνίων θεών, χάρηκε και γεμάτος ευφροσύνη σκέφτηκε να το κάνει ακόμη πιο όμοιο με το υπόδειγμα.

Όπως λοιπόν το υπόδειγμα αυτό συμβαίνει να είναι έμβιο ον με αιώνια φύση, έτσι και σε αυτό το σύμπαν επιχείρησε όσο μπορούσε να προσδώσει ανάλογη ιδιότητα. Η φύση λοιπόν του πρώτου έμβιου όντος ήταν αιώνια.