Αρχαιοελληνικό άθλημα το ποδόσφαιρο

Tο αρχαίο Ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν μια μίξη ποδοσφαίρου, ράγκμπυ και πετόσφαιρας.
Το όνομα του ΕΠΙΣΚΥΡΟΣ (2500 ετών).
Ήταν γυμνικός αγώνας, όπως σχεδόν όλοι οι αγώνες την αρχαία Ελλάδα.
Το γήπεδο διεξαγωγής του αγώνα, ήταν χωρισμένο σε δύο μέρη με γραμμές από σκύρα (χαλίκια) και η μπάλα ήταν κατασκευασμένη από δερμάτινα κομμάτια, ραμμένα μεταξύ τους με εντόσθια ζώων, ενώ στις δύο άκρες του γηπέδου ήταν χαραγμένη μια γραμμή που συμβόλιζε τα δύο τέρματα.
Η μπάλα αυτή ήταν φουσκωμένη με αέρα και εξωτερικά ήταν ζωγραφισμένη με ζωντανά χρώματα και συνήθως διακοσμημένη με γεωμετρικά σχέδια.
Αναφέρεται στον “Φαίδωνα” του Πλάτωνα: ...
«Αυτή η γη αν κάποιος την έβλεπε από ψηλά είναι όμοια με τις σφαίρες που έχουν φτιαχτεί από δώδεκα χρωματιστά είδη δέρματος». Αρα η μπάλα ήταν φτιαγμένη από 12 χρώματα, 12 κομμάτια δέρματος συμβολίζοντας τους 12 Έλληνες Θεούς.
Μας διασώζονται ακόμη και ονόματα διάσημων «ποδοσφαιριστών» της αρχαιότητος ,όπως του Αριστόνικου του Καρυστίου, του Δημοτέλη του Χίου, του Χαιρεφάνη και του Κτησιβίου του Χαλκιδέως.
Οι κεφαλιές ήταν μέσα στο παιχνίδι καθώς και τα σπρωξίματα και οι σκληρές συγκρούσεις, για να εμποδίσουν τους αντιπάλους να φτάσουν την μπάλα.
Το περίεργο είναι πως, όπως μας πληροφορεί ο Αρριανός, «Φύγετε νεαροί, αυτό το παιχνίδι με την μπάλα φουσκωμένη από αέρα έχει γίνει για μεσήλικες και παιδιά» (Αρριανός ΧΙV 47), δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν οι νέοι.
Για την επιβεβαίωση του ότι η Ελλάς, από τα αρχαία χρόνια έπαιζε το ποδόσφαιρο και δικαιωματικά της απονεμήθηκε ο τίτλος της χώρας του ποδοσφαίρου (κι όχι η αγγλία που το ανακάλυψε πρόσφατα), στο τρόπαιο του Euro υπάρχει η εικόνα του Έλλην