Ο Παράδεισος είναι Δικαίωμα

Μία ημέρα που ένιωθα να με έχουν εγκαταλείψει όλα
και μια μεγάλη θλίψη να πέφτει αργά στην ψυχή μου, τράβηξα,
'κει που περπατούσα,
μες στα χωράφια χωρίς σωτηρία,
ένα κλωνάρι αγνώστου θάμνου...


Το 'κοψα και το 'φερα στο απάνω μέρος χείλι μου.
Ευθύς αμέσως κατάλαβα πως ο άνθρωπος είναι ΑΘΩΟΣ.

Το διάβασα σ' αυτή την στυφή από αλήθεια ευωδία 
τόσο έντονα που πήρα να προχωρώ τον δρόμο της 
μ' ελαφρύ βήμα και καρδιά ιεραπόστολου.

Ώσπου,
σε μεγάλο βάθος,
μου έγινε συνείδηση πια,
ότι όλες οι θρησκείες μου έλεγαν ψέματα.

Ναι!!! Ο Παράδεισος δεν ήταν μία ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ.
Ούτε, πολύ περισσότερο, μία ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ.
Ήταν ένα ΔΙΚΑΙΩΜΑ.

Οδυσσέας Ελύτης