"Γλυκιά ψαλμωδία, μοσκολίβανο και στο ταγάρι ψωμί, ελιές, κρασί. Τι άλλο θαρείτε πως είναι η Παράδεισος;
Γιατί εγώ,ο θεός να με σχωρνάει, αυτά που λεν οι φιλόσοφοι για φτερούγες και πνέματα και ψυχές χωρίς κορμί, δεν τα καταλαβαίνω...κι ένα ψίχουλο να πέσει κάτω, σκύβω, το περιμαζώνω και το φιλώ. Γιατί το ξέρω θετικά το ψίχουλο αυτό, είναι ένα κομμάτι απ' την παράδεισο. Μα όλα αυτά μονάχα ο ζητιάνος μπορεί να τα καταλάβει και σε ζητιάνους μιλάω..."
(Ο φτωχούλης του Θεού-Καζαντζάκης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου