Τα επιτεύγματα του Ούγκο Τσάβες κι οι θεωρίες περί του θανάτου του

Από τι πέθανε τελικά και πότε ο Ούγκο Τσάβες; Πέθανε από καρκίνο ή κάποιος βρίσκεται πίσω από το θάνατό του; Πέθανε χθες, Τρίτη, ή ήταν νεκρός εδώ και εβδομάδες; Αυτά τα ερωτήματα ταλανίζουν τους υποστηρικτές του προέδρου της Βενεζουέλας, οι οποίοι προσπαθούν, μάταια, να δώσουν απαντήσεις...
Από τι πέθανε;

Πολλοί είναι αυτοί, λοιπόν, που βλέπουν πίσω από τον καρκίνο του Τσάβες κάτι ύποπτο. Σύμφωνα άλλωστε με τον αντιπρόεδρο, Νλικολα Μαντούρο, η ασθένεια του προέδρου Ούγκο Τσάβες οφείλεται σε «επίθεση» του εχθρού, ενώ κατήγγειλε συνομωσίες για την ανατροπή της κυβέρνησης και υποσχέθηκε να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία του.

Σε αυτό το κλίμα, όμως, κινούνται και πολλοί άλλοι, οι οποίοι υιοθετούν την άποψη ότι ο καρκίνος «εμποτίστηκε» στον Τσάβες από τους Αμερικανούς, ενώ άλλοι μιλούν ξεκάθαρα για δηλητηρίαση.

Βασίζουν, δε, τις κατηγορίες τους στα συχνά περιστατικά εμφάνισης καρκίνου στους προέδρους της Λατινικής Αμερικής, από τον πρώην πρόεδρο της Παραγουάης Φερνάντο Λούγο, που διαγνώστηκε με καρκίνο στους λεμφαδένες, την πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ, από την οποία αφαιρέθηκε λέμφωμα, τον πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας, Λούλα ντα Σίλβα, ο οποίος διαγνώστηκε με καρκίνο του λάρυγγα, μέχρι και τον πρόεδρο της Κολομβίας, Χουάν Μανουέλ Σάντος, που έπασχε από καρκίνο του προστάτη.

Ο ίδιος ο Τσάβες, άλλωστε, το 2011 είχε κατηγορήσει ανοιχτά τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι είναι πιθανό να έχουν αναπτύξει «μια τεχνολογία, που μπορεί να προσβάλλει με καρκίνο» τους ανθρώπους.

Που πέθανε;

Την ίδια στιγμή, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο «κομαντάντε» δεν πέθανε στη Βενεζουέλα, αλλά στην Κούβα. Παρότι λέγεται πως νοσηλευόταν σε στρατιωτικό νοσοκομείο στο Καράκας, οι συνωμοσιολόγοι υποστηρίζουν πως άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Κούβας, όπου εισήχθη εσπευσμένα την περασμένη Παρασκευή.

Σύμφωνα με την ισπανική εφημερίδα ABC, που επικαλείται ανώνυμες πηγές, μεταφέρθηκε μυστικά στην Κούβα, υπόθεση που ενισχύεται από το γεγονός ότι κανένας από τους υπουργούς του δεν εθεάθη στο νοσοκομείο του Καράκας.

Πότε πέθανε;

Ένα ακόμα ερώτημα που παραμένει αναπάντητο, είναι αν πέθανε χθες ή αν ήταν νεκρός εδώ και εβδομάδες. Ο διπλωμάτης Γκιγιέρμο Κότζεζ δήλωσε πως η μηχανική υποστήριξη που διατηρούσε στη ζωή τον Τσάβες σταμάτησε πριν τέσσερις ημέρες, κατ' εντολή των θυγατέρων του.

Άλλοι πάλι, πιστεύουν πως είχε χάσει τη μάχη με το θάνατο αρκετές εβδομάδες πριν, μια και οι εμφανίσεις του είχαν πάψει, με εξαίρεση τη φωτογραφία που κυκλοφόρησε, με τον ίδιο να χαμογελά αγκαλιά με τις κόρες του στις 15 Φεβρουαρίου.

Μήπως τελικά δεν έχει πεθάνει;

Κάποιοι πιο ακραίοι, υποστηρίζουν ότι οΤσάβες ζει! Μην έχοντας δει το άψυχο σώμα του, πιστεύουν πως είναι ακόμα ζωντανός και στηρίζουν το σενάριο αυτό στην περίπτωση του Οσάμα μπιν Λάντεν, του οποίου το πτώμα δεν είδε κανείς.

Τα επιτεύγματα του Τσάβες
Κατά την διάρκεια των 10 τελευταίων ετών η κυβέρνηση έχει αυξήσει τις κοινωνικές της δαπάνες κατά 60,6%, δηλαδή κατά 772 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η φτώχεια δεν ορίζεται αποκλειστικά από την έλλειψη εισοδήματος, όπως η υγεία δεν ορίζεται αποκλειστικά από την έλλειψη της ασθένειας. Η συσχέτιση είναι πολυ-παραγοντική, δηλαδή καθορίζεται από μια σειρά κοινωνικών διαδικασιών. Για να γίνει μια πιο αντικειμενική εκτίμηση της πραγματικής προόδου που έχει επιτευχθεί από τον Μπολιβαριανή επανάσταση στη Βενεζουέλα τα τελευταία 13 χρόνια είναι απαραίτητο να εξεταστούν τα υπάρχοντα δεδομένα σχετικά με τους καθοριστικούς κοινωνικούς παράγοντες της υγείας και της φτώχειας: η εκπαίδευση, η ανισότητα μεταξύ απασχόλησης και εισοδήματος, η υγειονομική περίθαλψη, η επισιτιστική ασφάλεια και η υποστήριξη της κοινωνίας από τις δημόσιες υπηρεσίες.

Όσον αφορά αυτούς τους κοινωνικούς καθοριστικούς παράγοντες της υγείας, η Βενεζουέλα είναι τώρα στην περιοχή η χώρα με το χαμηλότερο επίπεδο ανισότητας (που μετράται από το συντελεστή Gini) αφού έχει μειώσει την ανισότητα κατά 54% και τη φτώχεια κατά 44%. Η φτώχεια έχει μειωθεί από το 70,8% (1996) στο 21% (2010) ενώ η ακραία φτώχεια μειώθηκε από το 40% (1996) στο πολύ χαμηλό επίπεδο του 7,3% (2010). Περίπου 20 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ωφεληθεί από τα προγράμματα κατά της φτώχειας, που ονομάζονται «Misiones» (Αποστολές). Έως τώρα, 2,1 εκατομμύρια ηλικιωμένοι έχουν λάβει σύνταξη γήρατος - δηλαδή το 66% του πληθυσμού, ενώ μόνο 387.000 είχαν συνταξιοδοτηθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η εκπαίδευση είναι ένα βασικός καθοριστικός παράγοντας τόσο για την υγεία όσο και για την φτώχεια και η Μπολιβαριανή κυβέρνηση έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση επενδύοντας σε αυτή περισσότερο από το 6% του ΑΕΠ.

Η UNESCO έχει αναγνωρίσει ότι έχει εξαλειφθεί ο αναλφαβητισμός, επιπλέον, η Βενεζουέλα είναι το 3ο κράτος στην περιοχή όσον αφορά στις ώρες που ασχολούνται οι πολίτες με το διάβασμα. Τα δίδακτρα είναι δωρεάν στην εκπαίδευση από το παιδικό σταθμό μέχρι το πανεπιστήμιο και το 72% των παιδιών φοιτούν σε δημόσια ολοήμερα σχολεία ενώ το 85% των παιδιών που βρίσκονται στην κατάλληλη ηλικία πηγαίνουν στο σχολείο. Υπάρχουν χιλιάδες νέα ή ανακαινισμένα σχολεία, συμπεριλαμβανομένων και 10 νέων πανεπιστημίων. Η χώρα τώρα είναι δεύτερη στη Λατινική Αμερική και 5η στον κόσμο όσον αφορά τα ποσοστά των φοιτητών. Στην πραγματικότητα ένας στους τρεις πολίτες της Βενεζουέλας είναι εγγεγραμμένος σε κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Είναι επίσης μεγάλο επίτευγμα ότι η Βενεζουέλα είναι πλέον στην 5η θέση μαζί με την Φιλανδία όσον αφορά την ευτυχία του πληθυσμού.

Πριν από την κυβέρνηση Τσάβες, το 1998, το 21% του πληθυσμού ήταν υποσιτισμένα. Η Βενεζουέλα έχει πλέον δημιουργήσει ένα δίκτυο επιδοτούμενης διανομής τροφίμων στο οποίο συμμετέχουν τα μανάβικα και σούπερ μάρκετ. Ενώ το 90% των τροφίμων το 1980 ήταν εισαγόμενο σήμερα το ποσοστό είναι μικρότερο από το 30%. Η «Αποστολή Αργό» έχει δώσει 454.238 πιστώσεις για την αγροτική ανάπτυξη. 39.000 παραγωγοί αγροτικών προϊόντων έχουν λάβει πίστωση μόνο το 2012. Πέντε εκατομμύρια πολίτες έλαβαν δωρεάν φαγητό, τέσσερα εκατομμύρια από αυτούς είναι παιδιά σε σχολεία ενώ 6.000 κουζίνες τροφίμων τροφοδοτούν άλλα 900.000 άτομα. Η αγροτική μεταρρύθμιση οι πολιτικές για την ενίσχυση της παραγωγής γεωργικών προϊόντων έχουν αυξήσει την εγχώρια προσφορά τροφίμων. Τα αποτελέσματα όλων αυτών των μέτρων είναι ότι ο υποσιτισμός σήμερα είναι στο 5%, ενώ ο υποσιτισμός των παιδιών που το 1990 ήταν στο 7,7%, σήμερα έχει πέσει στο 2,9%. Αυτό είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα επιτεύγματα στον τομέα της υγείας που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα.

Μερικά από τα πιο σημαντικά διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την υγειονομική περίθαλψη και τη δημόσια υγεία έχουν ως εξής:

* Η παιδική θνησιμότητα μειώθηκε από τους 25 θανάτους στα 1000 παιδιά το 1990 στους 13 το 2010.

* Το 96% του πληθυσμού έχει πλέον πρόσβαση σε καθαρό νερό (ένας από τους στόχους της επανάστασης).

* Το 1998 υπήρχαν 18 γιατροί ανά 10.000 κατοίκους, σήμερα υπάρχουν 58. Το σύστημα δημόσιας υγείας έχει περίπου 95.000 γιατρούς.

* Χρειάστηκαν τέσσερις δεκαετίες ώστε οι προηγούμενες κυβερνήσεις να κατασκευάσουν 5.081 κλινικές, αλλά σε μόλις 13 χρόνια η Μπολιβαριανή κυβέρνηση έχτισε 13.721 (αύξηση 169,6%).

* Η Barrio Adentro (το πρόγραμμα πρωτοβάθμιας φροντίδας με τη βοήθεια περισσότερων από 8.300 Κουβανών γιατρών) έχει σώσει περίπου 1,4 εκατομμύρια ζωές σε 7.000 κλινικές.

* Μόνο το 2011, 67.000 πολίτες της Βενεζουέλας έλαβαν δωρεάν φάρμακα υψηλού κόστους για 139 παθήσεις όπως ο καρκίνος, η ηπατίτιδα, η οστεοπόρωση, η σχιζοφρένεια, κ.α. Σήμερα λειτουργούν 34 κέντρα απεξάρτησης.

* Σε 6 χρόνια, 19.840 άστεγοι έχουν στεγαστεί μέσω ειδικού προγράμματος. Σήμερα δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου παιδιά που ζουν στους δρόμους.

* Η Βενεζουέλα έχει τώρα τις περισσότερες μονάδες εντατικής θεραπείας στη Νότια Αμερική.

* Ένα δίκτυο 127 δημόσιων φαρμακείων πωλούν φάρμακα με επιδότηση εξασφαλίζοντας για τους πολίτες έκπτωση 34-40%.

* 51.000 άτομα έχουν μεταφερθεί στην Κούβα για εξειδικευμένη θεραπεία των ματιών μέσω του προγράμματος φροντίδας «Αποστολή Milagro». Μέσω του προγράμματος αυτού έχει αποκατασταθεί η όραση σε 1,5 εκατομμύριο πολίτες της Βενεζουέλας.

Ένα παράδειγμα για το πώς η κυβέρνηση προσπάθησε να ανταποκριθεί εγκαίρως στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών της είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος που δημιουργήθηκε το 2011, όταν βαριές τροπικές καταιγίδες άφησαν 100.000 ανθρώπους άστεγους. Τα δημόσια κτίρια και τα ξενοδοχεία άνοιξαν τις πόρτες τους αμέσως και μέσα σε ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση έχτισε 250.000 σπίτια.

Φυσικά η κυβέρνηση της Βενεζουέλας δεν έχει εξαλείψει τα κοινωνικά προβλήματα, αλλά οι άνθρωποι της αναγνωρίζουν ότι παρά τις όποιες αδυναμίες και τα λάθη που έχουν γίνει η κυβέρνηση είναι με το μέρος τους, προσπαθώντας να χρησιμοποιήσει τους πόρους της για να καλύψει τις ανάγκες τους. Μέρος αυτής της εξίσωσης είναι η έντονη πολιτική συμμετοχή στη Βενεζουέλα. Το σύστημα περιλαμβάνει 30.000 κοινοτικά συμβούλια, τα οποία καθορίζουν τις τοπικές κοινωνικές ανάγκες και επιτρέπουν στους κατοίκους να είναι πρωταγωνιστές των αλλαγών που απαιτούν.

Μια ένδειξη της αυξανόμενης διαφοροποίησης της οικονομίας είναι το γεγονός ότι το κράτος πλέον λαμβάνει από την είσπραξη των φόρων σχεδόν όσα έσοδα έχει από την πώληση του πετρελαίου, δεδομένου ότι ενίσχυσε την ικανότητά της για την είσπραξη των φόρων και την αναδιανομή του πλούτου. Μέσα σε μόλις μία δεκαετία, το κράτος εισπράττει 251.694 εκατομμύρια δολάρια από φόρους, περισσότερα δηλαδή από όσα εισπράττει από την πώληση του πετρελαίου ετησίως. Τα οικονομική ορόσημα αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια περιλαμβάνουν επίσης τη μείωση της ανεργίας από το 11,3% στο 7,7%, τον διπλασιασμό της ποσότητας των ατόμων που λαμβάνουν παροχές κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και τη μείωση του δημόσιου χρέους από το 20,7% στο 14,3% του ΑΕΠ, την άνθηση των συνεταιρισμών και την ενίσχυση της τοπικής ενδογενής οικονομίας. Σε γενικές γραμμές, η οικονομία της Βενεζουέλας έχει αυξηθεί κατά 47,4% μέσα σε δέκα χρόνια, δηλαδή κατά 4,3% ετησίως.

Σήμερα, πολλές ευρωπαϊκές χώρες θα ζήλευαν αυτό τον ρυθμό ανάπτυξης. Οι οικονομολόγοι που μελετάνε λεπτομερώς την οικονομία της Βενεζουέλας για τα επόμενα χρόνια λένε ότι, «Οι προβλέψεις κατάρρευσης του ισοζυγίου πληρωμών ή εμφάνιση κρίσης χρέους και άλλες δυσοίωνες προβλέψεις έχουν επανειλημμένα αποδειχθεί λάθος [...] η τρέχουσα οικονομική ανάπτυξη της Βενεζουέλας είναι βιώσιμη και θα μπορούσε να συνεχιστεί με τους σημερινούς ρυθμούς ή και ακόμα υψηλότερους για πολλά χρόνια. » (Mark Weisbrot).

Σύμφωνα με το Global Finance και World Factbook της CIA, η οικονομία της Βενεζουέλας παρουσιάζει τους ακόλουθους δείκτες:. Ποσοστό ανεργίας 8% , δημόσιο χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ 45,5% (σε αντίθεση ο μέσος όρος χρέους στις χώρες της Ε.Ε. είναι 82,5% επί του ΑΕΠ), αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ κατά κεφαλήν 13.070 δολάρια. Το 2011, η οικονομία της Βενεζουέλας αψήφησε τις περισσότερες προβλέψεις και πέτυχε ανάπτυξη 4,2%. Το πρώτο εξάμηνο του 2012ο ίδιος δείκτης βρέθηκε στο 5,6 %. Το δημόσιο χρέος της ως προς το ΑΕΠ είναι σχετικά μεγαλύτερο από αυτό των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας και μικρότερο από τις χώρες της Ευρώπης. Ο πληθωρισμός, ενδημικό πρόβλημα δεκαετιών έχει πέσει σε τετραετή χαμηλό, στο 13,7% σύμφωνα με τα στοιχεία του τελευταίου τετραμήνου του 2012. Ακόμη και η Wall Street Journal αναφέρει ότι το χρηματιστήριο της Βενεζουέλας είναι μακράν το πιο αποδοτικό στον κόσμο. Ο Γενικός δείκτης έκανε ρεκόρ όλων των εποχών τον Οκτώβριου του 2012. Τα ομόλογα της Βενεζουέλας θεωρούνται από τις καλύτερες επιδόσεις στις αναπτυσσόμενες αγορές.

πηγές: Πρώτο Θέμα,  counterpunch.org