Για να θεραπευτείς διάλεξες το χρόνο, και ο χρόνος είναι οδύνη...

«Σου είχα πει κάποτε ότι αν επαγρυπνούσες, αν είχες την επίγνωση, και πρόσεχες όλα όσα κατασκευάζεις στο Είναι σου, ο θάνατος της γυναίκας σου δεν θα ήταν αναγκαίος. Δεν θα υποχρέωνες τον κόσμο να στο αποκαλύψει με τόση βία.
Για να θεραπευτείς διάλεξες το χρόνο, και ο χρόνος είναι οδύνη...Εσύ δεν υπάρχεις, και η απουσία σου αφήνει ελεύθερο το πεδίο σε όλες τις συμφορές που προγραμματίζει η απροσεξία σου»....
 Το μεγαλείο, η καθολικότητα εκείνης της οπτικής λύτρωνε τον άνθρωπο από την κατάσταση ενός ρομπότ, μιας βιοχημικής μαριονέτας που κινείται με τα νήματα μιας καταχρηστικής μοίρας, αποδίδοντάς του την πλήρη ευθύνη για το κάθε συμβάν της ζωής του.
 Τα πάντα εξαρτώνται από σένα. 
Δεν υπάρχει τίποτα που ένας άνθρωπος μπορεί να πάρει απέξω: ούτε επιτυχία, ούτε χρήμα, ούτε υγεία.
Αυτή ήταν η αιώνια φωνή, η ίδια των αρχαίων σχολών υπευθυνότητας, σφυρηλάτησης ηρώων και ημίθεων, όπου ανέκαθεν σφυρηλατιόταν μια θεραπευμένη ανθρωπότητα.
 «Ο δικός μας κόσμος, με όλα του τα συμβάντα, δημιουργείται από τις σκέψεις μας». 
Ακόμα σφυρηλατούμαι και οι καταστροφικές σκέψεις δημιουργούν` εμείς είμαστε οι πρωτουργοί και της αρνητικότητας. 
Αντί να αντιδρούμε στον κόσμο που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε, θα έπρεπε να μάθουμε να ακολουθούμε τα νωπά ίχνη των γεγονότων και να φτάνουμε στις ψυχικές καταστάσεις που τα προξένησαν, να τα περιορίσουμε και να τα εξαλείψουμε.
Γνωρίζοντας τι συμβαίνει μέσα μας μπορούμε να επέμβουμε εκείνη τη στιγμή, που είναι ο μόνος πραγματικός χρόνος, για να προβάλλουμε ένα νέο κόσμο, απελευθερωμένο από τη συγκυρία». 
Όπου υπάρχει αυτή η επίγνωση, όπου φτάνει αυτό το φως, η συγκυρία δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης.
Ατυχήματα και αρρώστιες, για να μπορέσουν να εισέλθουν στη ζωή μας, για να μπορέσουν να συμβούν, πρέπει να έχουν τη συγκατάθεσή μας  για να μπορέσουν να επαληθευτούν θα πρέπει πρώτα να χαμηλώσει αυτό το φως. 
Η επίγνωση είναι φως"
  Elio D’ Anna ‘’Η Σχολή των Θεών’’