Πατέρας της Μηλινόης ή Μελινόης ήταν ο Δίας, ο οποίος πήρε τη μορφή του Πλούτωνα για να ενωθεί με την Περσεφόνη σε ανυποψίαστο χρόνο και ο καρπός της ένωσης στην μυθολογία ήταν τόσο σημαντικός που δημιουργήθηκε ορφικός ύμνος προς αυτήν.
Γεννήθηκε στις όχθες του Κωκυτού (που σημαίνει θρήνος), ενός από τους τέσσερις ποταμούς του Κάτω Κόσμου και ήταν αδελφή του Ζαγρέα Διόνυσου. Για την προέλευση του ονόματος της Μηλινόης δεν υπάρχει κάποια καταγεγραμμένη πηγή, αλλά κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το επίθετο «μήλινος», παραπέμποντας στο χρώμα του κίτρινου μήλου (ή κυδωνιού), χρώμα του θανάτου ή της ασθένειας, κάτι που συμπίπτει και από τον τόπο γέννησής της και έχει συσχέτιση με την μητέρα της.
Επίσης στον Ορφικό ύμνο αναφέρεται ως "κροκόπεπλος" που σημαίνει με κίτρινο πέπλο, επίθετο όμως που έδιναν οι αρχαίοι ποιητές στις θεές της σελήνης. Η Μηλινόη - και αυτό αποδεικνύεται από τον ύμνο προς αυτήν - αποτελεί σημαντική θεότητα της Ορφικής θρησκείας και είναι βασική χθόνια νύμφη, που προκαλεί τους νυχτερινούς εφιάλτες και την τρέλα.
Πιστευόταν ότι ήταν μισή λευκή και μισή μαύρη (και εδώ μπορεί να συνδεθεί μία επιπλέον ετυμολογική ερμηνεία του ονόματός της, κατά την οποία το όνομα προέρχεται από το "Μέλας" που σημαίνει μαύρος) αντιπροσωπεύοντας τη δυαδικότητα του Επουρανίου Δία και του Καταχθόνιου Άδη-Πλούτωνα, καθώς και της καταχθόνιας και σεληνιακής της ιδιότητας.
Στους ύμνους δύο θεές έφεραν αυτό το επίθετο "κροκόπεπλος": η Μηλινόη και η Εκάτη, δείχνοντας έτσι και την άρρηκτη σύνδεσή τους.
Γεννήθηκε στις όχθες του Κωκυτού (που σημαίνει θρήνος), ενός από τους τέσσερις ποταμούς του Κάτω Κόσμου και ήταν αδελφή του Ζαγρέα Διόνυσου. Για την προέλευση του ονόματος της Μηλινόης δεν υπάρχει κάποια καταγεγραμμένη πηγή, αλλά κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το επίθετο «μήλινος», παραπέμποντας στο χρώμα του κίτρινου μήλου (ή κυδωνιού), χρώμα του θανάτου ή της ασθένειας, κάτι που συμπίπτει και από τον τόπο γέννησής της και έχει συσχέτιση με την μητέρα της.
Επίσης στον Ορφικό ύμνο αναφέρεται ως "κροκόπεπλος" που σημαίνει με κίτρινο πέπλο, επίθετο όμως που έδιναν οι αρχαίοι ποιητές στις θεές της σελήνης. Η Μηλινόη - και αυτό αποδεικνύεται από τον ύμνο προς αυτήν - αποτελεί σημαντική θεότητα της Ορφικής θρησκείας και είναι βασική χθόνια νύμφη, που προκαλεί τους νυχτερινούς εφιάλτες και την τρέλα.
Πιστευόταν ότι ήταν μισή λευκή και μισή μαύρη (και εδώ μπορεί να συνδεθεί μία επιπλέον ετυμολογική ερμηνεία του ονόματός της, κατά την οποία το όνομα προέρχεται από το "Μέλας" που σημαίνει μαύρος) αντιπροσωπεύοντας τη δυαδικότητα του Επουρανίου Δία και του Καταχθόνιου Άδη-Πλούτωνα, καθώς και της καταχθόνιας και σεληνιακής της ιδιότητας.
Στους ύμνους δύο θεές έφεραν αυτό το επίθετο "κροκόπεπλος": η Μηλινόη και η Εκάτη, δείχνοντας έτσι και την άρρηκτη σύνδεσή τους.
Με αφορμή αυτόν τον χαρακτηρισμό, αλλά και την ιστορία της, την συνδέουν είτε με την Περσεφόνη λόγω της κοινής "ζωής" στον Κάτω Κόσμο του Άδη, αλλά περισσότερο με την θεά Εκάτη με την υπόθεση πως η ίδια ήταν ένα επίθετο της προστάτιδας θεάς της μαγείας (σύμφωνα με κάποιες εκδοχές, κόρη της Εκάτης είναι η Μήδεια), η οποία ούτως ή άλλως συνδέεται άμεσα με το μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα και της αναζήτησής της από τη Δήμητρα, ως γενεαλογικό δέντρο της.
Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Πλούτωνας έκλεψε με το άρμα του την Περσεφόνη, η θεά Εκάτη άκουσε τις φωνές της και ήταν εκείνη που συνόδεψε τη Δήμητρα στα ανάκτορα του Ήλιου για να μάθει τι συνέβη. Μετά την εξέλιξη αυτή για την αποκάλυψη της αλήθειας για το θέμα της Περσεφόνης, η τρίμορφη θεά (Εκάτη) γίνεται άμεση σύντροφος και προστάτιδα της Κόρης, καθώς και σημαντική χθόνια θεότητα, η οποία συνδέεται και με τη σελήνη και την προστάτιδα της, Αρτέμιδα (και αυτή η σύνδεση σχετικά με την σελήνη, προαναφέρθηκε πιο πάνω και προκύπτει από τον ίδιο τον Ορφικό ύμνο με βάση τον χαρακτηρισμό "κροκόπεπλος").
Έτσι, με αυτόν τον συσχετισμό, η Μηλινόη θεωρείται και θεά του φεγγαριού.
Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Πλούτωνας έκλεψε με το άρμα του την Περσεφόνη, η θεά Εκάτη άκουσε τις φωνές της και ήταν εκείνη που συνόδεψε τη Δήμητρα στα ανάκτορα του Ήλιου για να μάθει τι συνέβη. Μετά την εξέλιξη αυτή για την αποκάλυψη της αλήθειας για το θέμα της Περσεφόνης, η τρίμορφη θεά (Εκάτη) γίνεται άμεση σύντροφος και προστάτιδα της Κόρης, καθώς και σημαντική χθόνια θεότητα, η οποία συνδέεται και με τη σελήνη και την προστάτιδα της, Αρτέμιδα (και αυτή η σύνδεση σχετικά με την σελήνη, προαναφέρθηκε πιο πάνω και προκύπτει από τον ίδιο τον Ορφικό ύμνο με βάση τον χαρακτηρισμό "κροκόπεπλος").
Έτσι, με αυτόν τον συσχετισμό, η Μηλινόη θεωρείται και θεά του φεγγαριού.
(*Φώτο:Σχέδιο από χάλκινο δισκίο που βρέθηκε στην Πέργαμο. Απεικονίζει τρεις στεφθείσες θεές με τα ονόματα ΔΙΩΝΗ, ΦΟΙΒΙΗ και ΝΥΧΙΗ. Η καθεμιά περιβάλλεται από πυκνογραμμένες επιγραφές, κυρίως αμετάφραστες συλλαβές για ξόρκι (μαγικές επικλήσεις). Η επιγραφή γύρω από τη Φοίβη επικαλείται την Περσεφόνη, τη Μηλινόη και τη Λευκοφρύνη (επίθετο της Αρτέμιδας). Η επιγραφή χρονολογείται στο πρώτο μισό του 3ου μ.Χ. αιώνα.)
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΜΗΛΙΝΟΗΣ
εξηπάτησε τον Πλούτωνα, με δόλιους απατηλούς τρόπους και διέσπασε με θυμόν το διπλούν σώμα της Περσεφόνης η οποία καθιστά μανιακούς τους ανθρώπους με αέρινα φαντάσματα, αφού έδειξε τον τύπον του προσώπου της με παράξενες μορφές άλλοτε μεν εμφανής (φανερά), άλλοτε δε σκοτεινή, λάμπουσα κατά την νύκτα, με εχθρικάς επιθέσεις κατά την σκοτεινήν νύκτα.
Αλλά σε παρακαλώ, θεά, βασίλισσα των καταχθόνιων, να αποπέμπης την μανίαν της ψυχής εις τα πέρατα της γης, εμφανίζουσα εις τους μύστας ευνοϊκό Ιερόν πρόσωπον."
Μηλινόην καλέω, νύμφην χθονίαν, κροκόπεπλον, ἣν παρὰ Κωκυτοῦ προχοαῖς ἐλοχεύσατο σεμνὴ Φερσεφόνη λέκτροις ἱεροῖς Ζηνὸς Κρονίοιο, ἧι ψευσθεὶς Πλούτων᾽ ἐμίγη δολίαις ἀπάταισι, θυμῶι Φερσεφόνης δὲ δισώματον ἔσπασε χροιήν, ἣ θνητοὺς μαίνει φαντάσμασιν ἠερίοισιν, ἀλλοκότοις ἰδέαις μορφῆς τύπον ἐκπροφαίνουσα, ἄλλοτε μὲν προφανής, ποτὲ δὲ σκοτόεσσα, νυχαυγής, ἀνταίαις ἐφόδοισι κατὰ ζοφοειδέα νύκτα. ἀλλά, θεά, λίτομαί σε, καταχθονίων βασίλεια, ψυχῆς ἐκπέμπειν οἶστρον ἐπὶ τέρματα γαίης, εὐμενὲς εὐίερον μύσταις φαίνουσα πρόσωπον.
*Έρευνα και συλλογή πληροφοριών από αναφορές και άρθρα σχετικά με την Μηλινόη έγινε από την Γιώβη Βασιλική
Παρακαλώ να αναφέρετε την πηγή της ανάρτησής σας, η οποία είναι η εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://themythologists.blogspot.com/2014/02/blog-post_1686.html
Αναρωτιόμαστε πως να προέκυψε αυτό το συμπέρασμα, όταν η δική μας έρευνα έχει γίνει και έχει αναρτηθεί στις 16/7/2013 και η δική σας τον Φεβρουάριο του 2014. Ποιος έκλεψε ποιον είναι ολοφάνερο. Κοιτάξτε καλύτερα στις πηγές σας και θα δείτε ότι το παραπάνω άρθρο μας έχει κλαπεί πολλάκις από άλλα μπλογκς χωρίς να αναρτήσουν καν πηγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα παρακαλούσα να είστε περισσότερο προσεκτικός στην ανάγνωση των πηγών, καθώς και στη διατύπωση της απάντησή σας. Στην πηγή που σας παρέπεμψα, κάτω-κάτω αναφέρεται ότι είναι ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ στο προσωπικό μου blog (πράγματι το Φεβρουάριο του 2014) της αρχικής όμως ανάρτησης του ΙΔΙΟΥ άρθρου που είχα κάνει σε συγκεκριμένη σελίδα του facebook στις 1.5.2013, δηλαδή δυόμισι μήνες πριν από τη δική σας ανάρτηση. Παρακαλώ να επανορθώσετε. Ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εγκρίνατε το τελευταίο σχόλιό μου, που έδινα τεκμηριωμένη απάντηση σε όσα γράψατε. Προφανέστατα, επειδή έγραψα την αλήθεια και το συνειδητοποιήσατε. Περίμενα όμως να επανορθώσετε, όπως οφείλατε. Παρακαλώ, λοιπόν, να διαγράψετε το τελευταίο σας σχόλιο, που περιέχει ανακρίβειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΧΡΟΝΟΥ ΟΠΟΤΕ ΜΗ ΦΑΝΤΑΣΙΩΝΕΣΤΕ ΤΖΑΜΠΑ. ΑΠΑΝΤΩ ΤΩΡΑ ΩΣ ΕΞΗΣ.
ΔιαγραφήΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ.
ΟΤΑΝ ΑΝΑΦΕΡΕΣΤΕ ΣΕ ΚΛΟΠΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ COPY-PASTE ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΚΛΟΠΗΣ. ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΑΣ, ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥΣ ΟΡΦΙΚΟΥΣ ΥΜΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΑ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ.
ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΜΗΛΙΝΟΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΜΕ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΗΓΕΣ.
ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΟΤΙ ΤΑ ΓΡΑΨΑΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ, ΟΥΤΕ ΠΩΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΤΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΚΑΙ ...ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΤΕ ΤΗΝ ΜΗΛΙΝΟΗ.
ΩΡΑΙΑ;
ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΗΓΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΑΤΕ ΚΑΝ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΥΘΟΓΡΑΦΟΙ, ΚΑΠΟΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ, ΘΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΛΙΝΟΗ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΓΡΑΨΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΟ 2014.
ΤΩΡΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΠΩΣ ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ. ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΙΝΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΜΕ ΤΗΝ ..ΜΗΛΙΝΟΗ.
ΩΣΤΟΣΟ ΒΡΗΚΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΨΑΧΝΩΝΤΑΣ:
ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ FB, Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς - https://www.facebook.com/AncientGreekCivilizationArchaiaEllas/posts/1121053297929256:0
ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΙΣ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012:
ΜΕΛΙΝΟΗ (Μέλας Νους), η άγνωστη κόρη της Περσεφόνης,αποτελεί σημαντική θεότητα της Ορφικής θρησκείας (Ορφισμού) και είναι βασική χθονία νύμφη, που προκαλεί τους νυχτερινούς εφιάλτες και την τρέλα. Πιστευόταν ότι ήταν μισή λευκή και μισή μαύρη, αντιπροσωπεύοντας τη δυαδικότητα του Επουρανίου Δία και του Καταχθόνιου Άδη-Πλούτωνα, καθώς και της καταχθόνιας και σεληνιακής της ιδιότητας. Στον ορφικό ύμνο περιγράφεται ως «κροκόπεπλος» (με κίτρινο πέπλο), επίθετο όμως που έδιναν οι αρχαίοι ποιητές στις θεές της σελήνης. Στους ύμνους δύο θεές έφεραν αυτό το επίθετο: η Μηλινόη και η Εκάτη, δείχνοντας έτσι και την άρρηκτη σύνδεσή τους.
ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ..ΣΩΤΗΡΙΟ ΕΤΟΣ 2012 ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΔΙΚΟ ΣΑΣ! ΑΝ ΕΨΑΧΝΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΟΜΩΣ
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΑΣΙΣΤΗΚΑΜΕ ΣΕ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΠΗΓΕΣ, ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΑΣ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
1)ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΑΣ (http://themythologists.blogspot.com/2014/02/blog-post_1686.html)
ΔιαγραφήΗ Μηλινόη ή Μελινόη ήταν κόρη της Περσεφόνης και του Δία Καταχθόνιου, όταν εκείνος παίρνοντας τη μορφή του Πλούτωνα ενώθηκε με την κόρη που έκανε με την αδερφή του, τη Δήμητρα. Η Μηλινόη ήταν αδερφή του Ζαγρέα, του πρώτου Διονύσου. Γεννήθηκε στις όχθες του Κωκυτού (που σημαίνει θρήνος), ενός από τους τέσσερις ποταμούς του Κάτω Κόσμου.
Το όνομα της Μηλινόης κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το επίθετο «μήλινος», παραπέμποντας στο χρώμα του κίτρινου μήλου (ή κυδωνιού), χρώμα του θανάτου ή της ασθένειας. Επίσης, άλλη ετυμολογική προσέγγιση θέλει το όνομα να παράγεται από το «μέλας» (μαύρος), χωρίς βέβαια να είναι ασφαλής.
Πολλοί συγχέουν τη Μηλινόη με την ίδια την Περσεφόνη, τη βασίλισσα του Άδη, αλλά και με τη θεά Εκάτη, πιστεύοντας ότι το όνομα Μηλινόη ήταν ένα επίθετο της Εκάτης, της θεάς προστάτιδας της μαγείας (σύμφωνα με κάποια εκδοχή, η Μήδεια ήταν κόρη της Εκάτης), η οποία συνδέεται και με το μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα και της αναζήτησής της από τη Δήμητρα. Πράγματι, η Εκάτη άκουσε τις κραυγές της Περσεφόνης, όταν ο βασιλιάς του Κάτω Κόσμου την έκλεψε με το άρμα του και ήταν εκείνη που συνόδεψε τη Δήμητρα στα ανάκτορα του Ήλιου για να μάθει τι συνέβη. Μετά την αποκάλυψη της αλήθειας και τη διευθέτηση του θέματος της Περσεφόνης, η τρίμορφη θεά (Εκάτη) γίνεται αχώριστη σύντροφος της Κόρης και σημαντική χθόνια θεότητα, η οποία συνδέεται και με τη σελήνη και την προστάτιδά της, Αρτέμιδα, την εγγονή της Τιτανίδας Φοίβης και ανηψιά της Εκάτης (που ήταν κόρη της αδερφής της Λητώς, Αστερίας). Έτσι, η Μηλινόη θεωρείται και θεά του φεγγαριού.
Η Μηλινόη λοιπόν αποτελεί σημαντική θεότητα της Ορφικής θρησκείας (Ορφισμού) και είναι βασική χθονία νύμφη, που προκαλεί τους νυχτερινούς εφιάλτες και την τρέλα. Πιστευόταν ότι ήταν μισή λευκή και μισή μαύρη, αντιπροσωπεύοντας τη δυαδικότητα του Επουρανίου Δία και του Καταχθόνιου Άδη-Πλούτωνα, καθώς και της καταχθόνιας και σεληνιακής της ιδιότητας. Στον ορφικό ύμνο περιγράφεται ως «κροκόπεπλος» (με κίτρινο πέπλο), επίθετο όμως που έδιναν οι αρχαίοι ποιητές στις θεές της σελήνης. Στους ύμνους δύο θεές έφεραν αυτό το επίθετο: η Μηλινόη και η Εκάτη, δείχνοντας έτσι και την άρρηκτη σύνδεσή τους.
2)ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΑΣ (http://mythiki-anazitisi.blogspot.com/2013/07/blog-post_6163.html?showComment=1561662859839#c4558529458790269169)
ΔιαγραφήΠατέρας της Μηλινόης ή Μελινόης ήταν ο Δίας, ο οποίος πήρε τη μορφή του Πλούτωνα για να ενωθεί με την Περσεφόνη σε ανυποψίαστο χρόνο και ο καρπός της ένωσης στην μυθολογία ήταν τόσο σημαντικός που δημιουργήθηκε ορφικός ύμνος προς αυτήν.
Γεννήθηκε στις όχθες του Κωκυτού (που σημαίνει θρήνος), ενός από τους τέσσερις ποταμούς του Κάτω Κόσμου και ήταν αδελφή του Ζαγρέα Διόνυσου. Για την προέλευση του ονόματος της Μηλινόης δεν υπάρχει κάποια καταγεγραμμένη πηγή, αλλά κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το επίθετο «μήλινος», παραπέμποντας στο χρώμα του κίτρινου μήλου (ή κυδωνιού), χρώμα του θανάτου ή της ασθένειας, κάτι που συμπίπτει και από τον τόπο γέννησής της και έχει συσχέτιση με την μητέρα της.
Επίσης στον Ορφικό ύμνο αναφέρεται ως "κροκόπεπλος" που σημαίνει με κίτρινο πέπλο, επίθετο όμως που έδιναν οι αρχαίοι ποιητές στις θεές της σελήνης. Η Μηλινόη - και αυτό αποδεικνύεται από τον ύμνο προς αυτήν - αποτελεί σημαντική θεότητα της Ορφικής θρησκείας και είναι βασική χθόνια νύμφη, που προκαλεί τους νυχτερινούς εφιάλτες και την τρέλα.
Πιστευόταν ότι ήταν μισή λευκή και μισή μαύρη (και εδώ μπορεί να συνδεθεί μία επιπλέον ετυμολογική ερμηνεία του ονόματός της, κατά την οποία το όνομα προέρχεται από το "Μέλας" που σημαίνει μαύρος) αντιπροσωπεύοντας τη δυαδικότητα του Επουρανίου Δία και του Καταχθόνιου Άδη-Πλούτωνα, καθώς και της καταχθόνιας και σεληνιακής της ιδιότητας.
Στους ύμνους δύο θεές έφεραν αυτό το επίθετο "κροκόπεπλος": η Μηλινόη και η Εκάτη, δείχνοντας έτσι και την άρρηκτη σύνδεσή τους.
Με αφορμή αυτόν τον χαρακτηρισμό, αλλά και την ιστορία της, την συνδέουν είτε με την Περσεφόνη λόγω της κοινής "ζωής" στον Κάτω Κόσμο του Άδη, αλλά περισσότερο με την θεά Εκάτη με την υπόθεση πως η ίδια ήταν ένα επίθετο της προστάτιδας θεάς της μαγείας (σύμφωνα με κάποιες εκδοχές, κόρη της Εκάτης είναι η Μήδεια), η οποία ούτως ή άλλως συνδέεται άμεσα με το μύθο της αρπαγής της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα και της αναζήτησής της από τη Δήμητρα, ως γενεαλογικό δέντρο της.
Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Πλούτωνας έκλεψε με το άρμα του την Περσεφόνη, η θεά Εκάτη άκουσε τις φωνές της και ήταν εκείνη που συνόδεψε τη Δήμητρα στα ανάκτορα του Ήλιου για να μάθει τι συνέβη. Μετά την εξέλιξη αυτή για την αποκάλυψη της αλήθειας για το θέμα της Περσεφόνης, η τρίμορφη θεά (Εκάτη) γίνεται άμεση σύντροφος και προστάτιδα της Κόρης, καθώς και σημαντική χθόνια θεότητα, η οποία συνδέεται και με τη σελήνη και την προστάτιδα της, Αρτέμιδα (και αυτή η σύνδεση σχετικά με την σελήνη, προαναφέρθηκε πιο πάνω και προκύπτει από τον ίδιο τον Ορφικό ύμνο με βάση τον χαρακτηρισμό "κροκόπεπλος").
Έτσι, με αυτόν τον συσχετισμό, η Μηλινόη θεωρείται και θεά του φεγγαριού.