Έλα να γείρουμε η μια στην άλλη...

Κι αν είσαι μάνα, κόρη, αδελφή...

είσαι φίλη γυναίκα...

εσύ...μόνο εσύ μπορείς να γεννήσεις την αγάπη...

να τη φορέσεις στα χυτά και ξέμπλεκα μαλλιά...

να την ψελλίσεις στον άνεμο ν΄αγκαλιάσει ψυχές...

να την τραγουδήσεις μαζί με τα πουλιά...

να την σκορπίσεις στη θάλασσα να σκιαστεί ο πόνος...

Κλείσε απαλά τα μάτια κι έλα να γείρουμε η μια στην άλλη...

αυτή είναι η αγκάλη των ψυχών...

αγνή, λευκή, μεγάλη.....

Βερόνικα Ραμπαβίλα