Υδρία με την αναχώρηση του Ηρακλή για τον Όλυμπο

Εξαίρετης ποιότητας μελαμόνορφη υδρία, κοντά στην τεχνοτροπία του Λυσιππίδη. Παριστάνεται η αναχώρηση του Ηρακλή για τον Όλυμπο. Η Αθηνά ετοιμάζεται να επιβιβαστεί στο δίφρο ενός τεθρίππου άρματος, ενώ μαζί της φαίνεται να συνομιλεί ο ροπαλοφόρος Ηρακλής που φορά λεοντή. Πίσω από τα άλογα εικονίζεται ο Διόνυσος και μια νεαρή γυναικεία μορφή, πιθανότατα η Ήβη, ενώ με τους χαλινούς των αλόγων είναι απασχολημένος ο Ερμής...

Στον ώμο του αγγείου εικονίζεται σκηνή μάχης, την οποία παρακολουθούν δύο γυναικείες μορφές, ενώ την παράσταση κλείνουν στα άκρα δύο οπλίτες στραμμένοι προς τα αριστερά. Η συγκεκριμένη υδρία είναι ύψους 51,5 εκ. και τοποθετείται στην Αρχαϊκή περίοδο και συγκεκριμένα στο 525 πχ περίπου

Το θέμα της αναχώρησης του Ηρακλή για τον Όλυμπο συμβολίζει τη μετάβαση του ήρωα από την υπόσταση του θνητού σε αυτήν του αθάνατου θεού. Η υποδοχή του στον Όλυμπο ολοκληρώνεται με τη συμφιλίωσή του με την Ήρα, παλαιά αντίπαλο και διώκτριά του, και το γάμο του με την κόρη της Ήβη. Ο γάμος με την Ήβη εκφράζει το ρόλο του ως πραστάτη της αιώνιας νεότητας.

Ο Ηρακλής υπήρξε η δημοφιλέστερη μυθολογική μορφή της αττικής μελανόμορφης αγγειογραφίας από το 580 π.Χ. και ιδιαίτερα κατά το διάστημα 560-510 π.Χ. Η αιτία της δημοτικότητάς του ήταν μάλλον το γεγονός ότι σε διάφορους άθλους απεικονίζεται ως αρωγός του η πολιούχος θεά των Αθηνών. Ενδεχομένως, όμως, η συχνότητα αυτή να είχε και πολιτικές προεκτάσεις: ο Αθηναίος τύραννος Πεισίστρατος επιθυμούσε να ταυτίσει τον εαυτό του με τον ήρωα, υποδηλώνοντας έτσι ότι απολάμβανε την εύνοια της προστάτιδας της πόλης.

Η δημοτικότητα του Ηρακλή μειώθηκε δραματικά αμέσως μετά την πτώση της αθηναϊκής τυραννίδας. Το γεγονός αυτό συνδέεται με την εμφάνιση του Θησέα στην αθηναϊκή τέχνη, ο οποίος και θα αποτελέσει το νεό ήρωα της δημοκρατικής πια Αθήνας.