Η Μάχη Των Καρεκλοκένταυρων

  *Καρεκλοκένταυρος ο : (ειρ., μειωτ.) χαρακτηρισμός ανώτερου στελέχους που κατέχει κάποια θέση από όπου δύσκολα απομακρύνεται.
"Όταν μαλώνουν τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια'.
Πασίγνωστη παροιμία που δηλώνει την μοίρα του αδύναμου σε μάχη των ισχυρών. Αν και διαφωνώ στο ποιος είναι αδύναμος ο Βούβαλος ή ο Βάτραχος, έχει μια δόση αλήθειας. Δυστυχώς η Βατραχόμορφη κοινωνία μας θεωρεί την παραλλαγή του Μανδαρίνου σαν δύναμη έχοντας απολέσει την την δύναμή της από την εποχή που έθαβε τα ροδάκινα για να πάρει τις αγροτικές επιδοτήσεις από το νυν υποκατάστημα θυγατρική της τράπεζας Πειραιώς.

 Έτσι το όνειρο της κυρά Τασούλας ήταν να δει τον κανακάρη της να κάθεται σε γραφείο. Και φυσικά επειδή ο Λάκης ο γιος της δεν μπορούσε να μπει με την μέθοδο της επετηρίδας ο Κυρ Παντελής ο Άντρας της κουβαλούσε την δύναμη της ψήφου του σε κάτι γαλαζοπράσινα ανθρωπάκια που μέσω αυτής της διαδικασίας απόκτησαν Βουβαλίσια δύναμη....Βέβαια αφιχθέντες από την γη των χειρότερων κατακτητών  της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (των Φράγκων) ο μεν γαλάζιος πήρε τις εντολές για την Ευρωπαϊκή μας προοπτική και από την κατακτηθείσα γη των των ερυθρόδερμων ο δε πράσινος που μας έδωσε την Νατοϊκή προοπτική του να είμαστε ορντινάντσες του θείου Σαμ με τις ευλογίες της τετάρτης σοσιαλιστικής διεθνούς. 
 Όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος. Τι τα θέλετε όμως όλα τα καλά πράγματα έχουν ένα τέλος.
 Έτσι το θάψιμο της αγροτικής παραγωγής μας οδήγησε στην εισαγωγή αγροτικών προϊόντων από τους εξ Ανατολάς "εχθρούς" (Θαρρείς και ο Μουσταφά που καλλιεργεί το κρεμμύδι που τρώμε στην Ανατολία έχει κανένα ζόρι για το αν θα αναβιώσει η οθωμανική αυτοκρατορία και όλο αυτό δεν είναι παρά ένα παιχνίδι για να δημιουργούν οι έμποροι όπλων χρηματιστηριακές φούσκες) και φυσικά η καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων που δηλώνουν την υποταγή μας σαν ανθρώπους πρώτα απ' όλα σε μια κάστα που συμπεριφέρεται στις κατώτερες οικονομικές τάξεις όπως ο αγελαδοτρόφος στις γελάδες του.
 Έτσι τα δάση που ήταν για υλοτόμηση (μια επένδυση με μακροπρόθεσμο αλλά σίγουρο κέρδος) έγιναν οικόπεδα για τουριστικές μονάδες ώστε να μπορεί ο κάθε ομοφυλόφιλος γότθος να παρενοχλεί σεξουαλικά τον κάθε ιθαγενή σερβιτόρο, οι παραλίες έγιναν από ψαρότοποι (που εξασφάλιζαν την αξιοπρέπεια του μισογεμάτου πιάτου) χώροι για να προβάλει τους μαστούς της η γυναίκα του γότθου όταν αυτός γίνεται χώμα από την μεθανόλη και θέλει κάποιον βαλκάνιο για την ορμονική της ρύθμιση γιατί ως γνωστό οι αλκοόλες μειώνουν την γενετήσια διάθεση και κάποιος πρέπει να κάνει κι αυτήν την δουλειά.
Κι εμείς οι ιθαγενείς; 
Μα φυσικά φιλήσαμε την γαλαζοπράσινη παντοφλίτσα (και βάζω και τον εαυτό μου γιατί ενώ τα έβλεπα τα ρεζιλίκια έκανα τα στραβά μάτια μόλις μου κολλήσανε το παρατσούκλι "Έχιδνα" και δεν αφόδευσα στις μούρες των οσφυοκαμπτών συμπατριωτών μου με την δέουσα μεγαλοπρέπεια που αρμόζει σ' αυτές τις καταστάσεις) και άρχισαν να πέρδονται σε καρέκλες γραφείων  που τους εξασφάλιζαν το γνωστό "μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει". Φυσικά οι το δράμα έχει και συνέχεια.
Ο καλός ο τοκογλύφος  μόλις σε βάλει στο χέρι ζητάει τα λεφτά του (όχι γιατί θέλει να τα πάρει αλλά γιατί ότι έκανε πέτυχε). Έτσι με έναν Καποδίστρια και ένα Καλλικράτη αρχίζει και κόβει το σαλάμι σε φέτες.
Ναι Αναγνώστη μου.
Η οικονομική κρίση δεν έχει παρά σαν σκοπό την σαλαμοποίηση της κάθε χώρας που θα την υποστεί (χωρίς να εξαιρείται ούτε αυτή που νομίζει ότι είναι ο "κυρίαρχος του παιχνιδιού"). Ουσιαστικά μετά την κάθε "παγκοσμιοποίηση" (ο γερο Κάρολος το λέει Ιμπεριαλισμό και φυσικά είναι ο πιο ορθόδοξος ορισμός) έρχεται η σαλαμοποίηση που δεν είναι παρά η ανακατανομή των πόρων στους νικητές του πανάρχαιου ταξικού πολέμου. Βέβαια επειδή θέλει χρόνο για να έχουμε όλοι την ίδια ώρα με τον τοπικό Άρχοντα Μεσσία (στην Ελλάδα εμφανίστηκε ένας με φάτσα βγαλμένη από ρωμαϊκό παρακμιακό συμπόσιο και ακούει στο όνομα Αρτέμης) γίνεται η μετάθεση των Αρμοδιοτήτων από το κεντρικό κράτος στις περιφέρειες.
Αυτό γιατί παρά το ότι το οικόπεδο σακατεύτηκε 15000 χιλιόμετρα Αιγιαλού δεν μπορούν να είναι διαχειρίσιμα από έναν άρα θέλουμε τουλάχιστον 9 χαραμοφάηδες για να βγάλουν κέρδος από την καμπούρα μας και να μας πετάξουν ψίχουλα και κανένα κρεατικό κάθε Χριστούγεννα - Πάσχα και λοιπές Γιορτές της 3Ε μιας και ως γνωστόν. Ο Άγιος Βασίλης λέγεται Άγιος Νικόλαος και φοράει κόκκινα από τότε που κάποια εταιρία αναψυκτικών ισοπέδωσε έθιμα αιώνων προς εξασφάλιση πωλήσεων.
Τώρα βέβαια θα μου πεις γιατί σε ζαλίζω. Μα φυσικά γιατί εδώ ξεκινά η μάχη των καρεκλοκένταυρων.
Το κεντρικό κράτος (που είναι βέβαια οι Γενικοί Γραμματείς) δεν θέλουν οι σκουπιδιάρηδες να τους φάνε την Αγία καρέκλα. Έτσι παρακωλύουν τις αποφάσεις των τοκογλύφων που χρειάζονται ακόμα την κρατική μηχανή για να δώσουν μια "Δημοκρατική Εσάνς" στην απολυταρχία που ετοιμάζουν. Και φυσικά ποιος είναι στην μέση; 
Αν πεις "εγώ" κερδίζεις χρυσούν ωρολόγιον που θα μπορέσεις να το σκοτώσεις σε κάποιο ενεχυροδανειστήριο για να εξασφαλίσεις 60 ψωμιά ή 15 μπουκάλια γάλα ή το λογαριασμό τηλεφώνου σε κάποια εταιρία που σε αποκαλεί "πνευματικά καθυστερημένο" μέσω τω διαφημίσεών της.
Και πως γίνεται αυτό.

Μια υπηρεσία κρατική έχει τα αρχεία που αφορούν ευαίσθητα σημεία της ζωής σου (σπίτι ας πούμε). Δεν σου το χάρισαν το πλήρωσες και ουσιαστικά σαν πελάτης ακόμα και στο κράτος ισχύει το "με τον παρά μου... και την κυρά μου". Έρχεται λοιπόν η δημοτική ή νομαρχιακή υπηρεσία και λέει "από δω και πέρα εμείς κάνουμε κουμάντο και απόδειξέ μας ότι αυτό σου ανήκει αν δεν θες να το κατασχέσουμε" (Δηλαδή πουλάει "προστασία"). Εσύ παθαίνεις το πρώτο εγκεφαλικό και αν ζήσεις πας τα αποδεικτικά (με ένα καφετί στίγμα στο κάτω εσώρουχο σου βέβαια). Εκεί ανακαλύπτεις ότι ουσιαστικά ο σκουπιδιάρης έκανε έμμεσο εκβιασμό για να πάρει έγγραφα που δεν του παραχωρούσε ο προηγούμενος "προστάτης" σου.
Και ναι φίλε μου παθαίνεις το δεύτερο και εύχεσαι το ανεύρυσμα να μην σου δώσει την ευκαιρία να πληρώσεις 25 ευρώ σε οργανισμό που υπεύθυνος για μερικούς μήνες ακόμα θα είναι ο Μπουμπούκος. Αν ζήσεις τώρα τα πράγματα είναι απλά. Αρχικά ελέγχεις το χρώμα του δέρματος σου. Αν δεν είναι πράσινο ελέγχεις αν έχει τρίχες.
Ε! αν δεν είσαι βάτραχος τότε καλά θα κάνεις να μην τους αφήνεις να παριστάνουν τα βουβάλια. Ξεκινάς από τα απλά.
Αυτοί που κάθονται μέσα σε γραφεία δύο πράγματα μπορεί να έχουν κάνει στην ζωή τους.
Σκύψιμο και γλύψιμο. Δεν είναι οι τριμμένοι δημοτικοί υπάλληλοι της εποχής που ο Καζαντζίδης τραγουδούσε την Ζιγκουάλα. Είναι κοπρίτες που τρέμουν μπροστά στον κάθε άνθρωπο που έχει ηθική. 
Τώρα πόσοι έμειναν από αυτούς στην χώρα είναι ένα πρόβλημα.
-Δεύτερο οι Λατίνοι έλεγαν "si vis pacem para bellum"("Αν θες ειρήνη ετοιμάσου για πόλεμο"). Στο πίσω μέρος του μυαλού σου δεν πρέπει να βλέπεις ένα "μεροκαματιάρη που εκτελεί εντολές" (αν είναι έτσι και ο επαγγελματίας δολοφόνος μεροκάματο βγάζει) αλλά έναν εχθρό.
Κάποιο πονηρό υπάνθρωπο που εξασφαλίζει την καρέκλα του από την δική σου ταλαιπωρία.
Θα είσαι ευγενικός μιας και ο θυμός είναι μια σύντομη τρέλα που αλείφει βούτυρο στην φέτα τους δικαιολογώντας μισθούς χαραμοφάηδων που θα φυλάνε χαραμοφάηδες που θα ζουν από την ταλαιπωρία σου.
-Τρίτο οργανώνεσαι σε ομάδες με οριζόντια ακτινική οργάνωση κατά προτίμηση ή με ελεγχόμενη μη προσωποκεντρική ιεραρχία. Άνθρωπος με σταθερά ιδανικά είναι παντοδύναμος (όχι βέβαια αήττητος μιας και αυτό στους καιρούς μας είναι προνόμιο των ηλιθίων).
 Και φυσικά αν θες μεσσία κοιτάξου στον καθρέφτη. 
Η κατάντια σου οφείλεται στο ότι δεν αναλαμβάνεις την ζωή σου.
Όποιος είναι πετυχημένος δεν ασχολείται με τον χαμένο που δεν μπορεί να έχει το θάρρος της γνώμης του. απλά τον εκτρέφει σαν γελάδα για να τον κατασπαράξει στην πρώτη ευκαιρία.
Ναι αναγνώστη μου αν νομίζεις πως είσαι ο βάτραχος που θα τον φιλήσει η πριγκίπισσα για να γίνεις πρίγκιπας τότε σου αξίζει να σε πατάνε τα βουβάλια που μαλώνουν για την ηδονή της καρέκλας.
Αν δεν το πιστεύεις τότε πρέπει να γίνεις το σαρκοφάγο που θα τα κατασπαράξει."