Με την ονομασία Άροτοι ιεροί φέρονταν στην αρχαιότητα τρεις θρησκευτικές τελετές που γίνονταν στην αρχαία Αθήνα.
Η πρώτη γινόταν στη τοποθεσία "Σκίρο" κοντά στην Αθήνα σε ανάμνηση της πρώτης σποράς που έγινε στην Αττική...
Η δεύτερη γινόταν στο "Ράριο πεδίο", κοντά στην Ελευσίνα όπου κατά τοπική παράδοση πρωτοκαλλιεργήθηκε εκεί κριθάρι όπου και η άλως του Τριπτόλεμου.
Τέλος η τρίτη γινόταν μέσα στη πόλη της Αθήνας σ΄ έναν αγρό τον λεγόμενο Βουζύγιον, στους βορειοανατολικούς πρόποδες της Ακρόπολης όπου φυτευόταν ο προορισμένος για τη λατρεία της Αθηνάς σίτος, πιθανώς και για τον Πολιέα Δία.
Η τρίτη παραπάνω εορτή λεγόταν επίσης και «βουζύγιος άροτος» ή «Βουζύγιαι αραί» που γινόταν σε ανάμνηση της πρώτης σποράς σίτου στην Αθήνα από τον ήρωα Βουζύγη, ως ο πρώτος που έζευξε για σπορά βόδια (αρότρους βόες).
Πριν όμως ο ήρωας αυτός διδάξει τη σπορά και καταστεί εθνικός ήρωας της Αθήνας ήταν γενάρχης ιερατικού γένους των Βουζύγων που αργότερα αυτοί επέβλεπαν τις εορτές αυτές και διατηρούσαν μεγάλο αριθμό βοών στην Αθήνα και την Ελευσίνα.
Σημειώνεται ότι υπήρχε και προσδιοριστικό επίθετο και επίκληση "Βουζυγία" για την θεά Αθηνά και στις τρεις αυτές τελετές ως εφευρέτης του αρότρου, εξ ου και η ονομασία αυτών των τελετών.
Οι τρεις αγροί που οι Βουζύγοι τελούσαν τους ιερούς αρότους (καλλιέργεια, οργώματα) θα πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους αφού προλάβαιναν την ίδια μέρα τη τέλεσή τους.
Πολύ πιθανόν όμως και οι τρεις τελετές να ήταν διαδοχικές πράξεις της ίδιας τελετής, σε τρεις διαδοχικούς τόπους.
Πιθανότερον όμως όλων είναι αυτές οι τελετές ν΄ αποτελούσαν κάτω από θρησκευτική κάλυψη γεωργική προβολή και πρώιμη αγροτική εκπαίδευση του τριπλού οργώματος, που λέγεται ακόμα και σήμερα «τρία αλέτρια» (του αγρού) που γίνονται τον ίδιο χρόνο, σε διαφορετικές εποχές: άνοιξη, θέρος και φθινόπωρο.
Η πρώτη γινόταν στη τοποθεσία "Σκίρο" κοντά στην Αθήνα σε ανάμνηση της πρώτης σποράς που έγινε στην Αττική...
Η δεύτερη γινόταν στο "Ράριο πεδίο", κοντά στην Ελευσίνα όπου κατά τοπική παράδοση πρωτοκαλλιεργήθηκε εκεί κριθάρι όπου και η άλως του Τριπτόλεμου.
Τέλος η τρίτη γινόταν μέσα στη πόλη της Αθήνας σ΄ έναν αγρό τον λεγόμενο Βουζύγιον, στους βορειοανατολικούς πρόποδες της Ακρόπολης όπου φυτευόταν ο προορισμένος για τη λατρεία της Αθηνάς σίτος, πιθανώς και για τον Πολιέα Δία.
Η τρίτη παραπάνω εορτή λεγόταν επίσης και «βουζύγιος άροτος» ή «Βουζύγιαι αραί» που γινόταν σε ανάμνηση της πρώτης σποράς σίτου στην Αθήνα από τον ήρωα Βουζύγη, ως ο πρώτος που έζευξε για σπορά βόδια (αρότρους βόες).
Πριν όμως ο ήρωας αυτός διδάξει τη σπορά και καταστεί εθνικός ήρωας της Αθήνας ήταν γενάρχης ιερατικού γένους των Βουζύγων που αργότερα αυτοί επέβλεπαν τις εορτές αυτές και διατηρούσαν μεγάλο αριθμό βοών στην Αθήνα και την Ελευσίνα.
Σημειώνεται ότι υπήρχε και προσδιοριστικό επίθετο και επίκληση "Βουζυγία" για την θεά Αθηνά και στις τρεις αυτές τελετές ως εφευρέτης του αρότρου, εξ ου και η ονομασία αυτών των τελετών.
Οι τρεις αγροί που οι Βουζύγοι τελούσαν τους ιερούς αρότους (καλλιέργεια, οργώματα) θα πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους αφού προλάβαιναν την ίδια μέρα τη τέλεσή τους.
Πολύ πιθανόν όμως και οι τρεις τελετές να ήταν διαδοχικές πράξεις της ίδιας τελετής, σε τρεις διαδοχικούς τόπους.
Πιθανότερον όμως όλων είναι αυτές οι τελετές ν΄ αποτελούσαν κάτω από θρησκευτική κάλυψη γεωργική προβολή και πρώιμη αγροτική εκπαίδευση του τριπλού οργώματος, που λέγεται ακόμα και σήμερα «τρία αλέτρια» (του αγρού) που γίνονται τον ίδιο χρόνο, σε διαφορετικές εποχές: άνοιξη, θέρος και φθινόπωρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου