"Σου οφείλω κάθε ευγνωμοσύνη γιατί με αξίωσες να γιορτάσω μαζί σου.."

<..Όσο για εμένα, μακάρι να με βρει ο θάνατος απασχολημένο μόνο με την βούληση μου, που θα με κάνει να είμαι απαθής, ανεμπόδιστος, ελεύθερος, χωρίς εξαναγκασμούς. Θέλω να με βρει να καταγίνομαι με αυτά, για..
να μπορώ να πω στον θεό:
"Μήπως ήμουν παραβάτης των εντολών σου;
Μήπως χρησιμοποίησα για άλλους σκοπούς τα μέσα που μου έδωσες;
Μήπως χρησιμοποίησα διαφορετικά τις αισθήσεις και τις έννοιες των πραγμάτων;
Μήπως σε κατηγόρησα ποτέ για κάτι;
Μήπως παραπονέθηκα για την διοίκηση σου;
Αρρώστησα, όταν θέλησες και οι άλλοι, βέβαια, αρρώστησαν, αλλά εγώ με την θέλησή μου.
Έγινα φτωχός, γιατί εσύ το θέλησες, αλλά με χαρά.
Δεν απόκτησα εξουσία, γιατί εσύ δεν το θέλησες, ποτέ δεν επιθύμησα εξουσία. Μήπως με είδες πιο μουτρωμένο από αφορμή αυτό;
Ή μήπως δεν σε ζύγωσα με πρόσωπο χαρούμενο, έτοιμος να κάνω ότι προστάζεις, ότι μου φανερώνεις;
Τώρα θέλεις να φύγω από αυτή την γιορτή. Φεύγω.
Σου οφείλω κάθε ευγνωμοσύνη, γιατί με αξίωσες να γιορτάσω μαζί σου και να δω τα έργα σου και να καταλάβω την διοίκηση σου".
Μακάρι να με βρει ο θάνατος την ώρα που έχω αυτά στον νου μου, την ώρα που τα γράφω, την ώρα που τα διαβάζω.>

Επίκτητος