Το θέατρο της αρχαίας Σικυώνας ξεπερνούσε και την Επίδαυρο!

Αυτόνομο και ανεξάρτητο κράτος, με πολιτικό, διοικητικό και οικονομικό κέντρο, η αρχαία Σικυώνα ήταν ενδοξότερη και από την πολιτική της ιστορία για τις καλλιτεχνικές σχολές της.
Είχε αναπτύξει την αρχιτεκτονική από την αρχαϊκή εποχή, είχε φημισμένους ζωγράφους και γλύπτες (όπως ο Λύσιππος) και γενικώς ένα περιβάλλον ακτινοβόλου καλλιτεχνικής παραγωγής και δημιουργίας, «που θα μπορούσε να συγκριθεί μόνο με το αντίστοιχο της Αθήνας»...
όπως είπε ο έφορος αρχαιοτήτων Κορινθίας Κωνσταντίνος Κίσσας. Ο κ. Κίσσας, που διενεργεί ανασκαφή στο αρχαίο θέατρο, μίλησε στη Σικυώνα για το μοναδικό αυτό οικοδόμημα, σε μια εκδήλωση με εξαιρετική επιτυχία.
Οπως τόνισε ο κ. Κίσσας, «το θέατρο είναι το καλύτερα και πληρέστερα διατηρημένο μνημείο και ουσιαστικά το μοναδικό που μπορεί καλύτερα να δείξει το μέγεθος και την ακμή τής επί πολλούς αιώνες εύρωστης Σικυώνας. Είναι το εμβληματικότερο μνημείο και μπορεί να συγκριθεί με αυτό της Επιδαύρου σε αρχιτεκτονικό σχέδιο, διαστάσεις, χωρητικότητα, ακουστική, κατασκευή».
Ενδεικτικά ανέφερε ότι διαθέτει περίπου όμοιες διαστάσεις ορχήστρας με την Επίδαυρο και η χωρητικότητά του ενδέχεται να ξεπερνά αυτήν της Επιδαύρου που εκτιμάται στις 13.000 θέσεις. Πρόκειται για ένα «από τα σημαντικότερα δείγματα θεατρικής αρχιτεκτονικής σε όλη την Ελλάδα. Διασώζει τα μέρη που διαμορφώνουν τον αρχιτεκτονικό τύπο του αρχαίου θεάτρου. Διατηρεί επίσης όλο το ανάγλυφο του κοίλου σε πλήρες ύψος και έκταση. Είναι, τέλος, το μοναδικό θέατρο στον ελλαδικό χώρο που χρησιμοποιούσε θολωτές διόδους για την είσοδο θεατών στο κοίλον.

Η κατασκευή του θεάτρου τοποθετείται περί το 300 π.Χ. Πιθανόν κατά την ύστερη αρχαιότητα, στα τέλη της ρωμαϊκής περιόδου, ξεκίνησε η βαθμιαία απόσπαση του οικοδομικού υλικού για να εξυπηρετηθεί η οικοδόμηση άλλων κτιρίων. Με την πάροδο των αιώνων, επιχώσεις σταδιακά κάλυψαν το θέατρο όχι όμως τόσο ώστε να μη γίνεται αντιληπτή η θέση του».
Συστηματικές ανασκαφές έγιναν από τον Αλέξανδρο Φιλαδελφέα, τον Αναστάσιο Ορλάνδο και την Καλλιόπη Κρυστάλλη - Βότση. Η τοπική εφορεία έχει κάνει εκτενείς καθαρισμούς και αποψιλώσεις, αναστήλωση της νότιας θολωτής διόδου και προσωρινή υποστύλωση της βόρειας. Πριν από σχεδόν τρία χρόνια, υποβλήθηκε επταετές πρόγραμμα αποκάλυψης, προστασίας και ανάδειξης, που ενέκρινε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου διά της Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας και ο Δήμος Σικυωνίων εξασφάλισαν χρηματοδότηση 200.000€, από 100.000€ έκαστος. Ταυτοχρόνως, εκδήλωσε ενδιαφέρον το «Διάζωμα» που έχει συγκεντρώσει μέχρι σήμερα 12.000 ευρώ σε ειδικό κουμπαρά.
Οι εργασίες ξεκίνησαν το 2004 και ο στόχος είναι η συνολική προστασία και διάσωση του θεάτρου, η ανάδειξη της ταυτότητας του μνημείου ως έργου αρχιτεκτονικής, η αποκατάσταση της λειτουργικότητάς του, η προετοιμασία του μνημείου για ασφαλή υποδοχή επισκεπτών και η απόδοσή του στην τοπική κοινωνία.
Ο έφορος αρχαιοτήτων Κορινθίας και καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας, παρουσίασε την πρόταση που είναι: 1) ανάκτηση της αρχαίας στάθμης της ορχήστρας, 2) συμπλήρωση - αναστήλωση του κάτω κοίλου συμπεριλαμβανομένου του διαδρόμου- διαζώματος για την κίνηση των θεατών - επισκεπτών, 3) αναστήλωση ΒΔ θολωτής διόδου. 4) Κάλυψη του άνω κοίλου και παράλληλη δημιουργία διαδρομών, σημείων θέασης και σήμανση των κλιμάκων.
Πρέπει να προηγηθεί ανασκαφική έρευνα, που υπολογίζουν να διαρκέσει τα επόμενα δύο χρόνια. Μόνο για την ανασκαφή και τις μελέτες χρειάζεται 1 εκατ. ευρώ, ενώ για τις αναστηλώσεις και τις συντηρήσεις συνολικά πέντε με έξι εκατομμύρια.
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων πραγματοποίησε πέρσι και φέτος για διάστημα συνολικά οκτώ μηνών διερευνητικές ανασκαφικές τομές στοχευμένες σε καίριες θέσεις σε όλη την έκταση του μνημείου, ανέφερε ο κ. Κίσσας. Είναι επίσης υπό εκπόνηση τοπογραφική και αρχιτεκτονική αποτύπωση του θεάτρου και διενεργούνται εργασίες συντήρησης.

Πηγή: Αγγελική Κώττη