" Όταν βρίσκω ότι κακώς έχουν τα πράγματα εδώ μέσα, κ' είμαι ζωντανός άνθρωπος, και υποφέρω απ' αυτό το κακό, αντιδρώ. Δεν το σκέφτομαι μονάχα, δεν το διαπιστώνω μονάχα - ορμάω κατὰ πάνω του !..
Πολλοί από σας διαπιστώνουν την αθλιότητα που επικρατεί, και κατόπιν βγάζουν το συμπέρασμα: «ειν' ολοφάνερο ότι δεν μπορεί κανείς να τὰ βγάλει πέρα αν τυχόν θέλει να σταθεί σωστά μες στη ζωή - κατά συνέπεια, πρέπει να συμβιβαστεί».
Οπότε τι συμβαίνει εδώ; Θέλουμε και την πίτα σωστή, και το σκύλο χορτάτο.
Δηλαδή, την πίτα σωστή: εγώ διαλέγω για τον εαυτό μου την κριτική στάση, κ' έτσι ξεχωρίζω, νοιώθω τουλάχιστον πως ξεχωρίζω, αφού επικρίνω το κακό, και δεν ανήκω σ' αυτό. Κατόπιν όμως δεν κάνω τίποτα. Καταλήγω, μάλιστα, στην απόφαση ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει τίποτα, ότι θα με συντρίψουν αν αντιπαλέψω.
Άρα, κι ο σκύλος χορτάτος: «τι να γίνει; θα συμβιβαστώ - δεν γίνετε αλλιώς...».
Όταν κανείς έχει μια κριτική στάση στον κόσμο, αν την έχει πράγματι, ειν' αναπότρεπτο ότι θα πρέπει να πολεμήσει. Θα πρέπει πρώτα να βεβαιωθεί, αλλά αν την έχει, δεν υπάρχει τρόπος να συμβιβαστεί.
Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι γίνεται.
Θα παλέψουν πολλοί να συμβιβαστούν, κι απλώς θ' αποτύχουν χειρότερα...
Είναι σα να βρίσκεσαι σε μάχη και να κάνεις το λάθος, καθώς θερίζει ο θάνατος, να γυρίσεις την πλάτη και να το βάλεις στα πόδια ! Δεκαπλασιάζεις τον κίνδυνο της απώλειας !
Ψάξε μέσα σου, δες αν είσαι άνθρωπος που αρνιέται το κακό γύρω του, κι αν είσαι πράγματι, μην αποπειραθείς ποτέ να συμβιβαστείς !
Θα γίνεις και γελοίος !"
Ρ. Αποστολίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου