Η εύοσμη άνοιξη στη γη των αθανάτων

Το βλαστάρι του φοίνικα, των Ωρών σαν ανοίξει ο θάλαμος 
και τα μυρωδάτα φυτά μυριστούν την εύοσμη άνοιξη..

τότε πετιέται, τότε στη γη των αθανάτων σωρός
χαριτωμένοι μενεξέδες και τριαντάφυλλα με τα μαλλιά ανακατεύεται 
και ηχεί γλυκιά φωνή με λυρικούς αυλούς και σέρνουνε χορούς για την ανθοστεφάνωτη Σεμέλη

Φοίνικος έρνος οπότ΄οιχθέντος Ωράν θαλάμου.
Εύοδμον επαιωσιν έαρ, φυτά νεκτάρεα.
Τότε βάλλεται , τότ΄επ΄αμβρόταν χέρσον εραταί ίων φόβαι ρόδα τε κόμαισι μίγνυται, αχεί τ΄ομφαί μελέων συν αυλοίς,
αχεί τε Σεμέλαν ελικάμπυκα χοροί.

Πίνδαρος