"Ένα ένδοξο παρελθόν δεν είναι ικανό από μόνο του να σε απαλλάξει από τα σημερινά σου δεινά, αντιθέτως ίσως να σε εμπλέξει ακόμη περισσότερο …
Στον δρόμο της επιβίωσης και στις αποσκευές μας σαν έθνος υπάρχει ένα ένδοξο ελληνικό παρελθόν, το οποίο όμως δεν είναι διαχειρίσιμο από εμάς. Αμετανόητοι 2000 χρόνια τώρα και με προκλητική ασέβεια αγνοούμε το εύρος κληρονομιάς μας , δεν γνωρίζουμε ούτε κατ' ελάχιστον τους συντάκτες της διαθήκης, τον λόγο και τον τρόπο σκέψης τους, έτσι ζώντας βαρβαρικά είναι δύσκολο να εντοπίσουμε τόσο τους «συμβολαιογράφους» όσο και παραλήπτες της διαθήκης.
Η σύγκριση σύγχρονων και παλαιοτέρων Ελλήνων αναδεικνύει εντός και περισσότερο εκτός συνόρων την πνευματική μας ορφάνια, προαναγγέλλοντας μελλοντικά μας δεινά. Το ελληνικό ποτάμι της γνώσης καθιστά αθάνατο όποιον τα νερά του αγγίξει, υπάρχει όμως ανάμεσα σε Εκείνους και εμάς μας το χάος, παραμένουμε ανίκανοι και ασήμαντοι απέναντι στο χρέος της φυλής μας.
Η «ζωή» μας αποκτά ορατό ίχνος διαδρομής, μόνο σε σχέση με το πόσο ελληνικό φως μπορεί να δεχτεί, αν αναζητείς λοιπόν τον «παράδεισο» κάπου αλλού, είναι γιατί ΕΣΥ επιτρέπεις να είναι εκεί, ξεχνώντας ή και μην ξέροντας ακόμη πως ο παράδεισος είμαστε εμείς οι ίδιοι, εφόσον τα πάντα ισότιμα συμμετέχουν μέσα μας.
Αν μπορείς να «συνομιλήσεις» με τους προγόνους σου, αν μπορείς να αφουγκραστείς τον λόγο τους, να ακούσεις την καρδιά τους, τα κατορθώματα τους, αν μπορείς να αγαπήσεις τους Θεούς τους, τότε μάθε πως είσαι ήδη στον παράδεισο...
Οι Έλληνες Θεοί στις αποσκευές του καθενός μας, ενέταξαν τον παράδεισο, αυτόν που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη, είναι ανώφελο να τον αναζητούμε έξω συμπαντικά, όσο θα το πράττουμε τότε θα παραμένουμε αιώνια ασήμαντοι…
Και, σε εσένα, που λες πως συνέχεια μιλώ για τους Θεούς, έχω να πω πως οι Θεοί είναι μέρος της ζωής μας, της κληρονομιάς μας, είσαι εσύ και εγώ, είμαστε όλοι εμείς.
Το πώς αντιλαμβάνεσαι τους Θεούς καθορίζει το μέλλον σου και την ίδια την ζωή σου… η διαθήκη των Ελλήνων περνά ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ μέσα από τους Θεούς! Όσο θα τους αρνείσαι τόσο θα μένει ανέπαφη η κληρονομιά των προγόνων, τόσο θα βρίσκεται η καθημερινότητα σου ανάμεσα σε ένα διαρκή φόβο μιας αβέβαιης υλικής επιβίωσης…
Κάνε αποδοχή κληρονομιάς τώρα, ανέλαβε τις υποχρεώσεις σου, μόχθησε, ψάξε, ΑΚΟΥΣΕ, ρώτησε, γνώρισε, και, ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ, απομάκρυνε από δίπλα σου τα πνευματικά αιώνια σκιάχτρα.
Αγάπησε τους Θεούς σου…
Έλληνες Θεοί, σας ΑΓΑΠΑΩ!"
Aθανάσιος Σκαρλάτος
Στον δρόμο της επιβίωσης και στις αποσκευές μας σαν έθνος υπάρχει ένα ένδοξο ελληνικό παρελθόν, το οποίο όμως δεν είναι διαχειρίσιμο από εμάς. Αμετανόητοι 2000 χρόνια τώρα και με προκλητική ασέβεια αγνοούμε το εύρος κληρονομιάς μας , δεν γνωρίζουμε ούτε κατ' ελάχιστον τους συντάκτες της διαθήκης, τον λόγο και τον τρόπο σκέψης τους, έτσι ζώντας βαρβαρικά είναι δύσκολο να εντοπίσουμε τόσο τους «συμβολαιογράφους» όσο και παραλήπτες της διαθήκης.
Η σύγκριση σύγχρονων και παλαιοτέρων Ελλήνων αναδεικνύει εντός και περισσότερο εκτός συνόρων την πνευματική μας ορφάνια, προαναγγέλλοντας μελλοντικά μας δεινά. Το ελληνικό ποτάμι της γνώσης καθιστά αθάνατο όποιον τα νερά του αγγίξει, υπάρχει όμως ανάμεσα σε Εκείνους και εμάς μας το χάος, παραμένουμε ανίκανοι και ασήμαντοι απέναντι στο χρέος της φυλής μας.
Η «ζωή» μας αποκτά ορατό ίχνος διαδρομής, μόνο σε σχέση με το πόσο ελληνικό φως μπορεί να δεχτεί, αν αναζητείς λοιπόν τον «παράδεισο» κάπου αλλού, είναι γιατί ΕΣΥ επιτρέπεις να είναι εκεί, ξεχνώντας ή και μην ξέροντας ακόμη πως ο παράδεισος είμαστε εμείς οι ίδιοι, εφόσον τα πάντα ισότιμα συμμετέχουν μέσα μας.
Αν μπορείς να «συνομιλήσεις» με τους προγόνους σου, αν μπορείς να αφουγκραστείς τον λόγο τους, να ακούσεις την καρδιά τους, τα κατορθώματα τους, αν μπορείς να αγαπήσεις τους Θεούς τους, τότε μάθε πως είσαι ήδη στον παράδεισο...
Οι Έλληνες Θεοί στις αποσκευές του καθενός μας, ενέταξαν τον παράδεισο, αυτόν που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη, είναι ανώφελο να τον αναζητούμε έξω συμπαντικά, όσο θα το πράττουμε τότε θα παραμένουμε αιώνια ασήμαντοι…
Και, σε εσένα, που λες πως συνέχεια μιλώ για τους Θεούς, έχω να πω πως οι Θεοί είναι μέρος της ζωής μας, της κληρονομιάς μας, είσαι εσύ και εγώ, είμαστε όλοι εμείς.
Το πώς αντιλαμβάνεσαι τους Θεούς καθορίζει το μέλλον σου και την ίδια την ζωή σου… η διαθήκη των Ελλήνων περνά ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ μέσα από τους Θεούς! Όσο θα τους αρνείσαι τόσο θα μένει ανέπαφη η κληρονομιά των προγόνων, τόσο θα βρίσκεται η καθημερινότητα σου ανάμεσα σε ένα διαρκή φόβο μιας αβέβαιης υλικής επιβίωσης…
Κάνε αποδοχή κληρονομιάς τώρα, ανέλαβε τις υποχρεώσεις σου, μόχθησε, ψάξε, ΑΚΟΥΣΕ, ρώτησε, γνώρισε, και, ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ, απομάκρυνε από δίπλα σου τα πνευματικά αιώνια σκιάχτρα.
Αγάπησε τους Θεούς σου…
Έλληνες Θεοί, σας ΑΓΑΠΑΩ!"
Aθανάσιος Σκαρλάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου