"Λευκή κριθαροθεά, συ που απαλλάσσεις από την ενοχή"
Η Αλφιτώ, σύμφωνα με την παράδοση,
ήταν μια διάσημη γριά στις λαϊκές συνοικίες
των Αθηνών, επρόκειτο για μια δύσμορφη γυναίκα, όπως η Λάμια και η Μορμώ, με την αναφορά
της οποίας οι μητέρες εκφόβιζαν τα άτακτα παιδιά.
"Εάν δε κάποιος θεωρεί μεν λογικό και αληθινό το αμετάβλητο των Θεών, αλλά απορεί δε πως γίνεται να χαίρονται με τους καλούς και να αποστρέφονται τους κακούς, να οργίζονται με τους σφάλλοντας και να ευμενίζονται με εξιλεώσεις, η απάντηση είναι ότι δεν χαίρεται ο Θεός
Ψάχνοντας την ιστορία του κόσμου δεν είναι λίγα τα παραδείγματα επαναστάσεων. Όταν μιλάμε όμως για εξεγέρσεις των δούλων, ο νους μας πάει
κατευθείαν στον Σπάρτακο και σε δυο τρεις επαναστάσεις κατά τη ρωμαϊκή
εποχή.
Ο "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ" στον οποίο ανήκουν τα παρακάτω επιλεγμένα αποσπάσματα εκφωνήθηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες, ίσως το 105 μχ. Πρόκειται για ελληνικό κήρυγμα.
«Ευχαριστιέμαι, επιπλέον, με τον Διογένη, ο οποίος, όταν είδε τον οικοδεσπότη του στη Σπάρτη να προετοιμάζεται με υπερηφάνεια για κάποια γιορτή, είπε:«Ο καλός άνθρωπος δεν θεωρεί την κάθε ημέρα γιορτή;».
"- O άνθρωπος είναι χτήνος! φώναξε και χτύπησε με θυμό το ραβδί του στις πέτρες. Μεγάλο χτήνος. Δεν το ξέρει η ευγένειά σου, σου ήρθαν μαθές όλα βολικά, μα ρώτα και μένα· χτήνος, σου λέω!
Η πιο τελετουργική και παράξενη θυσία ταύρου του έτους προς τιμή του Διός Πολιέως γινόταν στην Ακρόπολη την 14 του μήνα Σκιροφοριών, κατά την διάρκεια των Βουφόνιων ή Διπολίειων.