Κοττυτώ: μια ξεχασμένη θεά

  Ο Βολταίρος κάποτε είπε πως "η Μυθολογία είναι η πρωτότοκη αδερφή της Ιστορίας". Που τελειώνει όμως ο μύθος και που αρχίζει η ιστορία συνεχίζει  είναι ένα ερωτηματικό. Συμπορεύονται  και αλληλοσυμπληρώνονται πολλές φορές εν αγνοία των περισσοτέρων. Κάπου μέσα στην Μυθιστορία μας λοιπόν, υπάρχει ένα ξεχασμένο όνομα, αυτό της Κοττυτούς. Ποια να ήταν άραγε η Κοττυτώ; Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι του μύθου.

Οι λόγοι περί Αρετής και Κακίας εξαρτώνται από τους λόγους περί ψυχής.

 «Οι λόγοι περί Αρετής και Κακίας εξαρτώνται από τους λόγους περί ψυχής. Όταν η άλογη ψυχή εισέλθει στα σώματα, ευθύς προκαλεί θυμό και επιθυμία, ενώ η λογική ψυχή στέκεται επάνω από αυτά διαχωρίζοντας την ψυχή σε τρία μέρη στο λογικό, στο θυμοειδές και στο επιθυμητικό.

Η Ελληνική γλώσσα αφυπνίζει την ένθεη υπόσταση του ανθρώπου

 "Η πιο κατάλληλη γλώσσα, ομολογουμένως, που διαθέτει ανεξάντλητο πλούτο λέξεων, που με ακρίβεια είναι ικανές να περιγράψουν το εύρος εννοιών με απύθμενο βάθος και ιδεών με απροσμέτρητο ύψος, δεν είναι άλλη, από την Ελληνική.

"Είναι στιγμές που ο θεός τιμά μια ευκαιρία για ψέμα".

"Δύο ειδών επιχειρήματα υποστηρίζονται και σχετικά με το δίκιο και το άδικο, και κατά τους μεν είναι άλλο πράγμα το δίκιο κι άλλο το άδικο, ενώ κατά τους δε το δίκιο και το άδικο ταυτίζονται. Θα προσπαθήσω να υποστηρίξω αυτή την τελευταία άποψη.

Μα που 'ναι οι θρόνοι; Οι ναοί; Που 'ναι οι κούπες με το νέκταρ;

Μακάρια Ελλάδα. Σπίτι εσύ των Ουρανίων. Είν' αλήθεια
αυτό που ακούσαμε λοιπόν σ' άλλους καιρούς, στα πρώτα νιάτα μας;

Ο κόσμος κινείται και μοιάζει με τους αιώνιους θεούς

"Ο δημιουργός χάρηκε όταν διαπίστωσε ότι ο κόσμος κινείται και μοιάζει με τους αιώνιους θεούς και, ευχαρι­στημένος απ' αυτό, σκέφτηκε να τον κάνει ακόμα πιο όμοιο με το πρότυπο που είχε χρησιμοποιήσει.