Ειρέμης (Ερμής): εκείνος που επινόησε το λόγο.

Σ Ω. Αλλά το όνομα αυτό, ο Ερμής, φαίνεται ότι έχει σχέση με τη ρητορική, και το ότι είναι διερμηνέας και αγγελιοφόρος και
επιδέξιος κλέφτης και απατηλός με λόγια και επιτήδειος στο εμπόριο, όλη αυτή η δραστηριότητα του συνδέεται με ρητορικήν ικανότητα. Καθώς λοιπόν και παραπάνω είπαμε το ε ί ρ ε ι ν (ομιλείν) είναι χρήση του λόγου και η λέξη που μεταχειρίζεται ο Όμηρος σε πολλούς στίχους: έ μ ή σ α τ ο (έπενόησε ), ισοδυναμεί με το μηχανώμαι. Και από τα δύο λοιπόν αυτά ο νομοθέτης φαίνεται πως μας παραγγέλλει να ονομάσουμε· τούτο το θεό «που επινόησε το λέγειν και τον λόγον» {το λέγειν ως γνωστόν είναι είρειν) .
«Άνθρωποι, μας λέει, εκείνος που επινόησε το λόγο (το είρειν έμήσατο ) δικαίως μπορεί να ονομάζεται από εσάς Ε ι ρ έ μ η ς». 
Αλλά τώρα εμείς, όπως νομίζομε, καλλωπίζοντας το όνομα, τον ονομάζουμε Έρμη .
[Και η Ίρις επίσης από το είρειν φαίνεται ότι επήρε το όνομά της, γιατί ήταν αγγελιοφόρος].

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΡΑΤΥΛΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΣΧΟΛΙΑ-ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ΗΛΙΑΣ ΛΑΓΙΟΣ

ΔΑΙΔΑΛΟΣ Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ