Δεν είναι τυχαίο ότι η Οδύσσεια εκκινείται από τη στιγμή κατά την οποία ο Οδυσσέας ευρίσκεται στο νησί της Καλυψούς. Εκεί δέχεται την επίσκεψη του φτεροπόδαρου αγγελιαφόρου Θεού του Ερμή, του φέροντος το μήνυμα να αφήσει η Θεά τον Ήρωα να επιστρέψει στο νόστο και στο μεγάλο σκοπό του στην Ιθάκη.
Όλες οι περιπέτειες του Βασιλέως της Ιθάκης κρύβουν απίστευτους εννοιακούς και αξιακούς συμβολισμούς. Η διαβίωση στην Καλυψώ 7 χρόνια συμβολίζει τη νωχέλεια, την πνευματική ραστώνη,την απραγμοσύνη, την τεμπελιά πνεύματος και σώματος αλλά και το θάνατο της ψυχής. Συγχρόνως αναδεικνύεται και το μέγιστο χαρακτηριστικό των Ελλήνων, η κίνησις. Οι Θεοί (συμπαντικές δυνάμεις ) πάντα αφυπνίζουν τον άνθρωπος προς το μεγάλο σκοπό.
Δυστυχώς ο γυρισμός στο Έν είναι προσωπική υπόθεση του Ενός. Οι πολλοί θα κατασπαράξουν τα βόδια του Ηλίου (υποταγή στα πάθη και στις λαγνείες) ο Ήλιος σε έναν θα φωτίσει το δρόμο. Ο συμβολισμός της νήσου του Ηλίου έχει και άλλη παράμετρο. Όλα όσα φωτίζονται γύρω μας δεν μας ανήκουν. Σε πολλά το φως φωτίζει μόνο και μόνο για να δοκιμασθεί ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος ελέγχει τα φωτιζόμενα σε σχέση με το Είναι του και τους σκοπούς του. Ο Ήλιος φωτίζει πολλά για να μπερδεύει. Όταν η θεά νύκτα ρίχνει τα πέπλα της ο Θείος Νους ξεδιαλύνει όσα είδε στο Φως. Γι αυτό ο Ύπνος είναι το μεγαλύτερο ανθρώπινο σχολείο. Ο Νους του ανθρώπου ποτέ δεν μπερδεύεται στη Νύκτα, τη Νύκτα βλέπει. Στο φως του Ηλίου μπερδεύεται ο Θείος Νους διότι τότε δίδει το τιμόνι στους σωματικούς οφθαλμούς. Γι αυτό και οι κοσμογονίες δέχθηκαν ως δημιουργική αρχή τη νύκτα και όχι τον Ήλιο. Ο Ήλιος αποθεώθηκε από τον επιλήσμονα άνθρωπο ο οποίος υπέπεσε στην ψεύτικη λαγνεία του φωτός όταν λησμόνησε τα κρυμμένα φώτα της νύχτας, αυτά που έκαναν τον Οδυσσέα του σκοπού να ίδει μέσα στη νύκτα την Ιθάκη. Τέλος πάντων γι αυτό ο Πεισίστρατος εισήγαγε τα έπη προς παιδεία των νεαρών Αθηναίων.
Όλες οι περιπέτειες του Βασιλέως της Ιθάκης κρύβουν απίστευτους εννοιακούς και αξιακούς συμβολισμούς. Η διαβίωση στην Καλυψώ 7 χρόνια συμβολίζει τη νωχέλεια, την πνευματική ραστώνη,την απραγμοσύνη, την τεμπελιά πνεύματος και σώματος αλλά και το θάνατο της ψυχής. Συγχρόνως αναδεικνύεται και το μέγιστο χαρακτηριστικό των Ελλήνων, η κίνησις. Οι Θεοί (συμπαντικές δυνάμεις ) πάντα αφυπνίζουν τον άνθρωπος προς το μεγάλο σκοπό.
Δυστυχώς ο γυρισμός στο Έν είναι προσωπική υπόθεση του Ενός. Οι πολλοί θα κατασπαράξουν τα βόδια του Ηλίου (υποταγή στα πάθη και στις λαγνείες) ο Ήλιος σε έναν θα φωτίσει το δρόμο. Ο συμβολισμός της νήσου του Ηλίου έχει και άλλη παράμετρο. Όλα όσα φωτίζονται γύρω μας δεν μας ανήκουν. Σε πολλά το φως φωτίζει μόνο και μόνο για να δοκιμασθεί ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος ελέγχει τα φωτιζόμενα σε σχέση με το Είναι του και τους σκοπούς του. Ο Ήλιος φωτίζει πολλά για να μπερδεύει. Όταν η θεά νύκτα ρίχνει τα πέπλα της ο Θείος Νους ξεδιαλύνει όσα είδε στο Φως. Γι αυτό ο Ύπνος είναι το μεγαλύτερο ανθρώπινο σχολείο. Ο Νους του ανθρώπου ποτέ δεν μπερδεύεται στη Νύκτα, τη Νύκτα βλέπει. Στο φως του Ηλίου μπερδεύεται ο Θείος Νους διότι τότε δίδει το τιμόνι στους σωματικούς οφθαλμούς. Γι αυτό και οι κοσμογονίες δέχθηκαν ως δημιουργική αρχή τη νύκτα και όχι τον Ήλιο. Ο Ήλιος αποθεώθηκε από τον επιλήσμονα άνθρωπο ο οποίος υπέπεσε στην ψεύτικη λαγνεία του φωτός όταν λησμόνησε τα κρυμμένα φώτα της νύχτας, αυτά που έκαναν τον Οδυσσέα του σκοπού να ίδει μέσα στη νύκτα την Ιθάκη. Τέλος πάντων γι αυτό ο Πεισίστρατος εισήγαγε τα έπη προς παιδεία των νεαρών Αθηναίων.
Βασίλειος Μακρυπούλιας Δρ.Φιλοσοφίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου