Η Οδύσσεια σχεδιάσθηκε μέσα στον Ωκεανό, στην πρώτη δύναμη του Ησιόδου.

"Mα να που η Aθηνά, του Δία η κόρη, έρχεται τώρα μ’ άλλες σκέψεις:
δένει τον δρόμο στους ενάντιους ανέμους, τους προστάζει ανάπαυλα [...].
Σήκωσε μόνο τον γοργό βοριά, σπάζει τα κύματα μπροστά του,
για να μπορεί, ξεφεύγοντας τον χάρο και τη μαύρη μοίρα,
να σμίξει ο θείος Oδυσσεύς μ’ εκείνους που έχουν
χαρά τους το κουπί, τους Φαίακες"

(ε 421-427).
  Ό Όμηρος παραδίδει όλον τον τρόπο πορείας του ανθρώπου πρός την εξέλιξη, ενδελέχεια, τελείωση, επίτευξη σκοπών και στόχων. Ο Οδυσσέας δεν γνωρίζει το σχέδιο του Διός, δεν του το είπε η Καλυψώ, παλεύει στα κύματα φοβούμενος για τη ζωή του.
Δεν ξέρει ότι απλά ο Ποσειδώνας, υπακούοντας στον πατέρα θεών και ανθρώπων τον παιδεύει για το θάνατο του υιού του Πολυφήμου (Κύκλωπος). Ώστε ο Όμηρος μας παρέχει πρώτος το στοιχείο της Πίστης. Στο πέλαγος των βασάνων και των πόνων, εκεί όπου ο άνθρωπος πέφτει από τη θλίψη και την απελπισία επιβάλλεται να πεισθεί (πίστη) στο ότι κάποια δύναμη έχει κάτι κανονίσει γι αυτόν και όλα θα πάνε καλά.
Ο Όμηρος υπερελευθερώνει τον άνθρωπο, τον αφήνει μόνο του χωρίς να γνωρίζει το σχέδιο των θεών, ήλθε η ευλογημένη στιγμή ο άνθρωπος να αυτο-κινηθεί λαμβάνοντας απλά τις δυνάμεις των θεών. 

Δεν θα είχε αξία εάν ο Οδυσσέας ήξερε ότι ο Δίας και η ΑΘηνά σοφία τα έχει ετοιμάσει όλα. Άρα η απαγορευμένη γνώση καλύπτεται από την πίστη, πίστη είναι η πνευματική όραση όσων δεν μπορούν να ίδουν τα σωματικά μάτια, οι αισθήσεις γενικότερα.
Το δεύτερο στοιχείο το οποίο θα πρέπει να διακατέχει τον άνθρωπο στο πέλαγος των βασάνων της ζωής είναι ο ανοικτός νούς, ώστε να αντιλαμβανόμαστε όλα όσα κινούνται γύρω μας ώς δυνάμεις και ενέργειες. 

Η Λευκοθέα βοήθησε μέσα στα κύματα τον Οδυσσέα, ο Οδυσσέας με ανοικτό μυαλό αντελήφθη τις δυνάμεις και τις ενέργειες οι οποίες του προσφέρθηκαν μέσα στο πέλαγος της ζωής. Άραγε πόσες δυνάμεις περνούν καθημερινά από μπροστά μας και εμείς ούτε κάν τις κατανοούμε.
Η βούληση είναι απαραίτητο συστατικό για τον άνθρωπο της πορείας πρός το σκοπό. 

Ο Οδυσσέας αμφιταλαντεύεται εάν θα πρέπει να αφήσει τη σχεδία, την εμμένεια και τα πρόσκαιρα αγαθά. Παρά το γεγονός ότι η Λευκοθέα του είπε να αφήσει τα πάντα και να πέσει στη θάλασσα ώστε να φθάσει στους Φαίακες. Πρέπει να αφήνουμε τις σχεδίες που έχουμε κατασκευάσει και φυλακίσει τη ζωή μας. Πολλές φορές ο ωκεανός των βασάνων είναι οδός πρός το καλύτερο ενώ η σχεδία των προσκαίρων λύσεων και καταστάσεων απλά αναβάλλει το καλύτερο και το εξελίξιμο. Πολλές φορές αφήνοντας την ψεύτικη ζωή της ψεύτικης σχεδίας μιάς προσαρμοσμένης ζωής πέφτουμε στο πέλαγος των βασάνων και τότε καταλαβαίνουμε τη μεγάλη αλήθεια. 

Δεν υπάρχει πόνος και χαρά, βάσανα και ανάπαυση. 

Μόνον πορεία, μόνον αποφάσεις, μόνον βούληση, μέχρι να πάρουμε όλες τις μορφές που μας αναλογούν στο άπειρο. 

Δεν μπορούμε να αναβάλλουμε τις αλλαγές που μας περιμένουν. 

Γι αυτό και η Οδύσσεια σχεδιάσθηκε μέσα στον Ωκεανό, στην πρώτη δύναμη του Ησιόδου.

Βασίλης Μακρυπούλιας Δρ.Φιλοσοφίας