Δεν νύχτωσε ακόμη

Πολλοί άνθρωποι, καθώς θα βαδίζεις, θα βρεθούν στα πλαϊνά του δρόμου, δεξιά και αριστερά, που πρόθυμα θα σου προσφέρουν ό,τι θελήσεις.

Άλλοι θα έχουν στρωμένα τραπέζια με φαγητά και θα σε καλούν να τα απολαύσεις μαζί τους. 

Άλλοι θα λένε ωραίους λόγους και τραγούδια και θα σε φωνάξουν να συνδιαλεχθείς μαζί τους. 

Κάποιοι θα έχουν την πιο ποθητή και θελκτική εικόνα και θα σε καλέσουν να τους αγγίξεις και να ενωθείτε.

Θα σταματήσεις να ξαποστάσεις πολλές φορές.

Τις περισσότερες φορές θα νομίζεις πως αυτή την φορά έφτασες στο τέλος του δρόμου. 

Πως είσαι ακριβώς εκεί που ήθελες.

Στο όνειρο; Γη της επαγγελίας; Ιθάκη; Ιξτλάν; Όπως εσύ το ονομάζεις.

Όμως, κοιτώντας καλύτερα, θα δεις πως είναι όλοι τους ομίχλη. Σκιά.

Και τότε θα καταλάβεις πως ο δρόμος σε περιμένει να τον συνεχίσεις. 

Θα πρέπει να αποχαιρετήσεις.

Έλα. 

Πήγαινε.

Δεν νύχτωσε ακόμη.

Γιώβη Βασιλική