Τι ευτυχία, τι δίκαια γεράματα περιμένουν αυτόν που προσδέθηκε με τους φιλοσόφους!

"Κανείς από αυτούς τους ανθρώπους (φιλοσόφους) δεν θα σε αναγκάσει να πεθάνεις, αλλά όλοι θα σε διδάξουν πώς να πεθάνεις. Κανείς από αυτούς δεν θα σου κλέψει χρόνια, αλλά καθένας θα προσθέσει τα δικά του χρόνια και την εμπειρία του στα δικά σου.

Συζητώντας με αυτούς δεν πρόκειται να κινδυνεύσεις, η φιλία με αυτούς δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη ζωή σου, δεν θα αναγκαστείς να πληρώσεις την καλή συναναστροφή μαζί τους. Από αυτούς θα πάρεις ό,τι θελήσεις. Δεν θα είναι δικό τους φταίξιμο αν δεν πάρεις από αυτούς περισσότερο από αυτό που επιθυμείς. Τι ευτυχία, τι δίκαια γεράματα περιμένουν αυτόν που προσδέθηκε στους παραπάνω φιλοσόφους!
Θα έχει φίλους που θα μπορούν να του προσφέρουν συμβουλές σε μεγάλα και μικρά θέματα, που θα μπορεί να τους συμβουλευτεί καθημερινά για δικά του θέματα, από τους οποίους θα ακούει την αλήθεια χωρίς προσβολές, θα ακούει επαίνους χωρίς κολακείες, και θα προσπαθεί να τους μοιάσει.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι δεν ήταν στο χέρι μας να διαλέξουμε τους γονείς που μας έτυχαν, ότι μας δόθηκαν από την τύχη. Έτσι μπορεί να είμαστε τα παιδιά οποιουδήποτε. Υπάρχουν οικογένειες των πιο ευγενών διανοουμένων. Διάλεξε αυτή που θα θελήσεις να σε υιοθετήσει. Δεν θα κληρονομήσεις μόνο το όνομά τους, αλλά ακόμη και την περιουσία τους, που δεν θα χρειαστεί να διαφυλάξεις με δύστροπο ή ανεπαρκές πνεύμα. Με όσο περισσότερους ανθρώπους τη μοιράζεσαι, τόσο μεγαλύτερη θα γίνεται. 

Αυτά θα σου ανοίξουν το δρόμο για την αθανασία και θα σε εξυψώσουν εκεί από όπου κανείς δεν μπορεί να πέσει. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να επιμηκύνεις τη θνητότητα -και καθόλου να μην τη μετατρέψεις σε αθανασία. Τιμές, μνημεία, όλα όσα η φιλοδοξία επιβάλλει με διατάγματα ή εγείρει σε πέτρινα γλυπτά, γρήγορα σωριάζονται σε ερείπια. Τίποτε δεν μπορεί να μην ξεφτίσει ή να μη μετακινηθεί με το πέρασμα του χρόνου. Αλλά τα έργα που η φιλοσοφία καθαγίασε δεν παθαίνουν τίποτε. Η πάροδος του χρόνου δεν θα τα καταστρέψει, καμία εποχή δεν θα τα μειώσει. Η επόμενη εποχή και όλες όσες θα ακολουθήσουν μόνο θα αυξάνουν το σεβασμό σε αυτά, αφού ο φθόνος αλλοιώνει όσα βρίσκονται κοντά μας, ενώ όσα πόρρω απέχουν μπορούμε να τα θαυμάζουμε ελεύθερα. Η ζωή του φιλοσόφου, λοιπόν, έχει ευρύτερη κλίμακα, και δεν καθορίζεται με τους ίδιους όρους που ισχύουν για τους άλλους. Μόνος του απελευθερώνεται από τους περιορισμούς του ανθρώπινου γένους. Κάθε εποχή τον υπηρετεί σαν να είναι θεός. 

Πέρασε κάμποσος καιρός; Τον εναγκαλίζεται μέσα από τις αναμνήσεις και τα ενθύμια. Είναι ο χρόνος παρών; Αυτόν χρησιμοποιεί. Πρόκειται να έρθει ο χρόνος; Αυτό προβλέπει. 

Επιμηκύνει τη ζωή του συνδυάζοντας όλες τις εποχές σε μία".

Σενέκας - Για το Σύντομον του Βίου ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15