Αυτό λοιπόν το έχουμε ονομάσει χρόνο

Όταν ο δημιουργός πατέρας είδε το δημιούργημα του να κινείται και να ζει έχοντας γίνει η χαρά των αιωνίων θεών, χάρηκε και γεμάτος ευφροσύνη σκέφτηκε να το κάνει ακόμη πιο όμοιο με το υπόδειγμα.

Όπως λοιπόν το υπόδειγμα αυτό συμβαίνει να είναι έμβιο ον με αιώνια φύση, έτσι και σε αυτό το σύμπαν επιχείρησε όσο μπορούσε να προσδώσει ανάλογη ιδιότητα. Η φύση λοιπόν του πρώτου έμβιου όντος ήταν αιώνια.Αυτή όμως δεν ήταν δυνατόν να μεταφερθεί εντελώς καλά στον γεννημένο σύμπαν. Σκεφτόταν συνεχώς να διαμορφώσει κάποια κινητή εικόνα της αιωνιότητας. Βάζοντας σε τάξη τον ουρανό κατασκεύασε την εικόνα της σταθερής αιωνιότητας που κινείται σύμφωνα με τους νόμους των αριθμών. Αυτό λοιπόν το έχουμε ονομάσει χρόνο.

Τότε ο δημιουργός σκέφτηκε μαζί με την οργάνωση του ουρανού να δημιουργήσει τις ημέρες, τις νύχτες, τους μήνες και τα χρόνια που πρωτύτερα δεν υπήρχαν.

Όλα αυτά είναι μέρη του χρόνου. Το παρελθόν και το μέλλον είναι μέρη του χρόνου, που χωρίς να το καταλαβαίνουμε τα αποδίδουμε εσφαλμένα στον χρόνο.

Διότι λέμε "ήταν" και "θα είναι", ενώ ταιριάζει να λέμε "είναι" κατά τον σωστό λόγο. Διότι και τα δύο είναι κινήσεις, ενώ ότι είναι πάντοτε αμετάβλητο ακίνητο δεν ταιριάζει να γίνεται με το πέρασμα του χρόνου ούτε πρεσβύτερο, ούτε νεότερο, και δεν είναι σωστό να λέμε ότι δημιουργήθηκε κάποτε, ότι έχει δημιουργηθεί τώρα ή ότι θα δημιουργηθεί στο μέλλον και γενικά όσα το "γίγνεσθαι" προσάπτει στα μεταβαλλόμενα αντικείμενα των αισθήσεων.

Διότι όλα αυτά είναι μόνο είδη του χρόνου, που μιμείται την αιωνιότητα και κινείται ρυθμικά σε κύκλους.

Επιπλέον ας προσθέσουμε και αυτά, ότι οι διατυπώσεις "το γεγονός είναι γεγονός", το "μεταβαλλόμενο είναι μεταβαλλόμενο", το "μελλοντικό είναι μελλοντικό" και το "μη ον είναι μη ον", δεν είναι σωστές.

(...)

Ο χρόνος λοιπόν έχει γεννηθεί μαζί με τον ουρανό, ώστε, αφού γεννήθηκαν μαζί, να διαλυθούν και μαζί, αν κάποτε διαλυθούν και κατά το υπόδειγμα της αιώνιας φύσης, ώστε το δημιούργημα να του μοιάζει όσο γίνεται περισσότερο.

Διότι το υπόδειγμα βέβαια υπάρχει σε όλη την αιωνιότητα και ο χρόνος έχει υπάρξει, υπάρχει και θα υπάρχει όλα τα χρόνια.

Λοιπόν από το σχεδιασμό και από την πρόθεση του θεού για την γέννηση του χρόνου, για να υπάρξει χρόνος, ήλιος, σελήνη και πέντε άλλα άστρα, που αποκαλούνται πλανήτες, έχουν δημιουργηθεί για τον καθορισμό και την διαφύλαξη του χρόνου.

ΠΛΑΤΩΝ -ΤΙΜΑΙΟΣ (ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ 37c 3b)