ΑΝΤΑΥΡΑ: Η ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΗΣ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΥΡΕΤΟΥ

«Ευνοούμενη θεά, Δέσποινα, κατέβα εύκολα και εισάκουσε την παράκλησή μου».

Πως συνδέονται η Αύρα, η αντάρα, η δαίμονας Ανταύρα με τις ημικρανίες, τον πυρετό την μαγική επίκληση Άμπρα Κατάμπρα και τέλος με την Εφέσια Άρτεμις;
Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας μας.Το αεράκι που φυσάει από την θάλασσα είναι η θαλάσσια αύρα. Ο αέρας που φυσάει από την αντίθετη κατεύθυνση, προς την θάλασσα, είναι ένας αέρας που ζαλίζει, προκαλεί πονοκέφαλο, είναι η ανταύρα.
Λέμε καμία φορά πως «σηκώθηκε αντάρα», που σημαίνει θύελλα με σφοδρό άνεμο και σύννεφα, μια αναταραχή, ένα ανακάτωμα, το σκοτείνιασμα τ’ ουρανού, η βοή πριν την καταιγίδα.
Επίσης λέμε πως αυτός έχει «αντάρα στο μυαλό και στην ψυχή του», εννοώντας πως έχει αναταραχή, σκοτούρα του νου, σύγχυση αλλά και στεναχώρια.
Οι αρχαίοι λοιπόν, σε διάφορους μαγικούς παπύρους όπου έχουν βρεθεί από τις αρχαιολογικές ανασκαφές, όπως και στις κυρρανίδες, έχουν προσωποποιήσει έναν Ελλασόνα θηλυκό δαίμονα που προκαλεί την ημικρανία, την κεφαλαλγία και τον πυρετό και την ονόμασαν Ανταύρα.
Ο δαίμονας αυτός είναι υπεύθυνος για τους έντονους πόνους της κεφαλής αυτούς που ονομάζουμε ημικρανία και τον πυρετό.
Υπάρχουν λοιπόν διάφορες προσευχές και ξόρκια για να απομακρύνουν την Ανταύρα για να πολεμηθεί αυτό το κακοποιό δαιμόνιο.
Σε ένα μικρό αποσπάσματικο πάπυρο, εύρημα ταφικό, χρονολογημένο τον 3ο αι. π.χ που τον αποτελούσαν δύο λεπτά ενεπίγραφα μεταλλικά φύλλα, ένα χρυσό και ένα ασημένιο, τυλιγμένα το ένα μέσα στο άλλο, παίρνουμε τις πρώτες πληροφορίες.
Η Εφέσια Άρτεμης αναλαμβάνει να βοηθήσει κάποιον που πάσχει από ημικρανίες. Η ασθένεια εμφανίζεται με τη μορφή του γυναικείου δαίμονα με το όνομα Ανταύρα και καταγράφεται ο παρακάτω διάλογος:

«Προς ημίκρανον. Ανταύρα εξήλθεν εκ της θαλάσσης, ανεβόησεν ως έλαφος, ανέκραξεν ως βους. Υπαντά αυτή Αρτεμις Εφεσία
«-Ανταύρα, που υπάγεις;
-Εις το ημίκρανον.
-Μη ουκ ….»

Μετάφραση:

«Η Ανταύρα βγήκε από την θάλασσα. Σαν ελαφίνα ανεβόησε, σαν αγελάδα ανέκραξε. Τη συναπάντησε η Εφεσία Άρτεμις: «Ανταύρα, που πηγαίνεις;», «Στο ημίκρανο», «Να μην πας…»

Αρκούσε και μόνο αυτή η φράση για να περάσει ο πονοκέφαλος. Αυτός ο διάλογος ήταν η «Μαγική» συνταγή, για όσους ήθελαν να προλάβουν την ημικρανία αλλά και για όσους ήδη υποφέραν από αυτή.
Μερικούς αιώνες μετά, η ίδια επωδή, το ίδιο ξόρκι με το οποίο καλούνταν η Εφέσια Άρτεμις να διώξει το κακό υπάρχει σχεδόν με τα ίδια λόγια αντικαθίσταται η θεά με το όνομα του Χριστού και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ της εβραϊκής θεολογίας.
Έτσι μετά το τέλος της ύστερης αρχαιότητας, μια παραπλήσια προσευχή με εμφανή τα χριστιανικά στοιχεία εμφανίζεται αρκετά συχνά στις ικεσίες των ανθρώπων που πάσχουν από έντονους πονοκεφάλους και πυρετούς.
Στην πρώτη που αναφέρεται πιο κάτω τη θέση της Άρτεμης παίρνει ο αρχάγγελος Μιχαήλ, ενώ ο γυναικείος δαίμονας Ανταύρα ονομάζεται Άβρα:

{Ἐξήρχετο αὕτη ἡ ἅβρα ἀπὸ τῆς θαλάσσης, ἀπήντησεν αὐτῇ ὁ πρωτοαρχάγγελος Μιχαὴλ καὶ εἶπεν αὐτῇ:

-“πόθεν ἔρχεις καὶ ποῦ ὑπάγεις, ἄβρα μελανὴ μεμελανωμένη, τριχειλετρικέφαλε;”

– “Ἐγὼ ὑπάγω ἀνθρώπου ὀστέα φαγεῖν καὶ τὸ κρέας ἀφανίσαι”.

Λέγει αὐτῇ ὁ πρωτοαρχάγγελος Μιχαήλ:

-“οὐκ ἔχεις, ἄβρα, ἐξουσίαν ἀνθρώπου ὀστέα

φαγεῖν καὶ τὸ κρέας ἀφανίσαι, ἀλλ’ ἐπιβρέξει ἐπὶ σὲ ὁ Κύριος ὁ Θεὸς πῦρ ἐξ οὐρανοῦ

καὶ διασκορπήσει σε ἐπὶ τῶν ποταμῶν καὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν. Ἔξελθε καὶ ἀναχώρησον

ἀπὸ τὸ μέλος καὶ τὰ ὀστᾶ τοῦ δούλου τοῦ θεοῦ δεῖνα…}

Ως παράδειγμα επιβίωσης των αρχαίων πρακτικών στο χριστιανικό κόσμο, η ίδια προσευχή εμφανίζεται και σε ένα μεταβυζαντινό κείμενο από τη Νότια Ιταλία, στο οποίο αναλαμβάνει ο Ιησούς Χριστός να απαλλάξει τον πάσχοντα από τις ημικρανίες και είναι το δεύτερο στοιχείο:

Εὐχὴ ἡμικράνη εἰς πονοκεφάλι.

{Ἡμίκρανον ἐξήρχετο ἀπὸ θάλασσαν κρουόμενον καὶ βρυχούμενον καὶ ὑπήντησε αὐτῷ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ εἶπεν αὐτῷ:

-“Ποῦ ὑπάγεις, κράνιον καὶ πονοκεφάλι καὶ ὀφθαλμόπονον καὶ νεμοπύρωμα καὶ δάκρυα καὶ λεύκωμα καὶ κεφαλοσκότωσις;”

Καὶ ἀπεκρίθη ὁ πονοκέφαλος πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν χριστόν:

-“Ὑπάγομεν, ἵνα καθίσωμεν εἰς τὴν κεφαλὴν τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ…”.

Καὶ ὁ κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς λέγει πρὸς αὐτόν:

-“Βλέπε, μὴ ὕπαγε εἰς τὸν δοῦλόν μου, ἀλλὰ φεύγετε καὶ ὑπάγετε εἰς τὰ ἄγρια ὄρη…}

Έτσι ο θεραπευτής της εποχής, όπου πλέον έχει επιβληθεί ο χριστιανισμός, καλείται να γιατρέψει την Ανταύρα. Ο Χριστός εδώ καλείται να κάνει την εργασία της θεάς Άρτεμης και να διώξει την ασθένεια μακριά στα όρη στα άγρια θεριά. Στην δε μεγάλη επιδημία της ισπανικής γρίπης το εξής ξόρκι το έλεγαν για τους πάσχοντες από την γρίπη αυτή:

«Άβρα, καταβρα, διώξε την λάβρα (πυρετός) φέρε την υγεία, καλοπαναγία.»

Αυτή η αύρα και η ανταύρα ίσως με την φθορά των λέξεων έχει οδηγήσει σε ένα άλλο πολύ συνηθισμένο μαγικό παίγνιο το αύρα καταύρα= Άβρα Καδάβρα=Άμπρα Κατάμπρα.
Η λέξη «αβρακαδαβρα» όσο και να θέλουν κάποιοι να της δίνουν ξένη προέλευση είναι ελληνική.
Είναι η επίκληση σε θεότητα να κατέβει στην γη από τον ουρανό για να βοηθήσει αυτόν που την επικαλείται.
Πρόκειται για σύνθετη ελληνική λέξη η οποία απαρτίζεται από τις εξής επιμέρους λέξεις:
Πρώτα από την λέξη ΑΒΡΑ που σημαίνει η ΕΥΝΟΟΎΜΕΝΗ κατόπιν από την λέξη ΚΑΤΑΒΑ η οποία τίθεται αντί του ΚΑΤΑΒΗΘΙ (αόριστος β' προστακτικης του ρήματος ΚΑΤΑΒΑΙΝΩ και τέλος από την λέξη ΡΑ (αιολική λέξη αντί του ΡΑΔΙΟΝ), η οποία τίθεται αντί της λέξης ΡΑΟΣ που σημαίνει ΡΑΔΙΟΣ δηλαδή ΕΥΚΟΛΟΣ.
Οπότε όλο μαζί πάει ως εξής:

ΑΒΡΑ-

ΚΑΤ (δ χάριν ευφωνιας)

ΑΒ

ΡΑ 

όλο μαζί σημαίνει κατά λέξη
ΕΥΝΟΟΎΜΕΝΗ ( ΘΕΑ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ) ΚΑΤΕΒΑ, ΕΥΚΟΛΑ ( ΕΙΣΑΚΟΥΣΕ ΔΗΛΑΔΉ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΜΟΥ)

Αυτήν την έννοια έχει η λέξη ΡΑ την ευκολία. Επικαλούνταν την θεά Άρτεμις την Εφέσια να γιατρέψει την Ανταύρα, τον πυρετό και τον πονοκέφαλο.
Τα μυστήρια και οι τελετές των Ελλήνων έπαψαν βιαίως με την επιβολή δια της βίας της θρησκείας της "αγάπης". Η αύρα, η Ανταύρα και η Άρτεμις έγιναν στην επίκληση Χριστός και Αρχάγγελος Μιχαήλ.
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε πως μέσα στην εβραϊκή θρησκεία που έγινε η επίσημη θρησκεία των υπόδουλων Ελλήνων, βρίσκονται πάμπολλοι συμβολισμοί οι οποίοι έχουν ελληνικό φως. Και η βασική αιτιολογία για αυτό ήταν να ενσωματωθούν αρχαία τελετουργικά για να είναι πιο ανώδυνη η μετάβαση από τους Έλληνες θεούς στους βάρβαρους των Ιουδαίων.
Ύπουλο σχέδιο.
Όμως επειδή «οι θεοί διόλου δεν πέθαναν στο λυκόφωτο» όπως είπε και ο Νίτσε πολλοί θρησκευτές κράτησαν ως κόρη οφθαλμού την μνήμη, αλλάζοντας τα ονόματα στις τελετές και τις επικλήσεις σαν μια ύστατη προσπάθεια να μην χαθεί η σύνδεση με τους προγόνους.
Με τους Έλληνες θεούς.
Όμως η φυλετική μνήμη έχει τον τελευταίο λόγο.
Όσο ρέει το αίμα του γένους μέσα μας οι πληροφορίες αυτές δεν θα χαθούν ποτέ!.

=============================================================
Έρευνα, αρθρογραφία και συλλογή πληροφοριών έγινε από την Γιώβη Βασιλική στις 4 ιουλίου του 2022
Πληροφορίες όπως και αυτούσια αποσπάσματα και παράγραφοι συλλέχθηκαν από:
-David Jordan Το τρισάθλιο θέμα της Μαγείας Περιοδικό Αρχαιολογία Τεύχος 70 Μάρτιος 1999
-Γεράσιμος Ρηγατος, εκπομπή "παρασκήνιο" αρχείο ΕΡΤ
-Τα φυλακτά της ύστερης αρχαιότητας του Παναγιώτη Καμπάνη.
-Θανάσης Μαργαρίτης "Μύστες και μάγοι στην αρχαία Ελλάδα"