ΚΑΛΟΥΝΤΙ ΠΕΙΣΘΩΜΕΝ

Γιατί εκείνος που είναι ο μόνος ά φ θ α ρ τ ο ς δεν δέχεται φ θ α ρ τ ό ύμνο. Ας μην ελπίζουμε, λοιπόν, ότι θα πείσουμε τον δεσπότη των αληθινών λόγων μέσω μιας κ ε ν ή ς καταιγίδας ρημάτων, ούτε με την
φ α ν τ α σ ί α των θεουργιών που έχουν στολιστεί με τέχνη. Αυτόν τον ύμνο, λοιπόν, ας αφιερώσουμε στον θεό:«Ας εγκαταλείψουμε τη ρέουσα ουσία, ας έλθουμε επί τον αληθή σκοπό, την εξομοίωση με αυτόν.
Ας γνωρίσουμε τον δεσπότη, ας αγαπήσουμε τον Πατέρα.
Ας υπακούσουμε σε αυτόν που μας καλεί.
Ας προστρέξουμε στην θερμότητα, ας αποφύγουμε την ψυχρότητα.
Ας γίνουμε πυρ, ας προχωρήσουμε μέσα από το πυρ.
Έχουμε ελεύθερο δρόμο για την άνοδο.
Ο Πατέρας οδηγεί, αφού άνοιξε τους δρόμους του πυρός, προκειμένου να μην κυλήσουμε σε κάποιο ταπεινό ποτάμι λόγω της λησμονιάς».

Πρόκλος «Εκλογές εκ της Χαλδαϊκής φιλοσοφίας.