Οι Έλληνες βίωσαν την απειρία του Όλου στο προϋπάρχον ον

 "Θα πρέπει να ξεκαθαρισθεί ότι το Ελληνικό βίωμα των Ελλήνων φιλοσόφων δεν έχει καμία σχέση με το βίωμα των Χριστιανών Πατέρων. Η διαφορά κατ΄αρχήν είναι οντολογική.
Οι Έλληνες θεωρούν τη συνεχή οντολογική δημιουργία εκ του ήδη υπάρχοντος ενώ οι Χριστιανοί εκ του μηδενός. Άρα εις τους Έλληνας οι πράξεις καθορίζουν τις ιδέες ενώ εις τους Χριστιανούς οι ιδέες τις πράξεις.
Ο Σωκράτης αποκλείεται να υιοθέτησε αυτό το απίστευτο βίωμα του εθελούσιου θανάτου λόγω κάποιας φιλοσοφίας. Συμμετέχοντας στις προϋπάρχουσες αλήθειες μέσα από τα μυστήρια, βιώνοντας απίστευτες οντολογικές καταστάσεις υιοθετούσαν ήδη υπάρχουσες πράξεις οι οποίες γεννούσαν και τις ανάλογες ιδέες. Για αυτό εξάλλου δεν παρέδωσαν ηθική οι Έλληνες ζώντας την απειρία του Όλου. Οι Έλληνες βυθισμένοι στο προϋπάρχον ον υιοθετούσαν βιωματικά τις δυνάμεις τις οποίες έπειτα μετ έπλαθαν σε φιλοσοφία. Άρα η πράξη τους δεν είναι μίμηση κάποιας αρχής αλλά προ βίωμα, πρωτογενές οντολογικό βίωμα.
Ο Πλάτων από τους προϋπάρχοντες Ομηρικούς Θεούς βίωσε την ισορροπία (ας θυμηθούμε τη δικαιοσύνη στο νησί του Ηλίου) και αυτό το μετ έπλασε στην εσωτερική δικαιοσύνη της Πολιτείας.
Αντίθετα στους χριστιανούς οι πράξεις έρχονται ως μίμηση της πρώτης εκ του μηδενός αρχής. Είναι μίμηση και όχι βύθισμα στο άπειρο Όλον το οποίο πραγματικά απελευθερώνει τον άνθρωπο".

Βασίλειος Μακρυπούλιας-Φιλόλογος-Διδάκτορας Φιλοσοφίας Ε.Κ.Π.Α