Ίσως θυμηθείς.. ..πως ένωση απόλυτη τριγύρω δεν υπάρχει...

 
..κάπου εκεί..
στο βάθος του μυαλού, ίσως της ψυχής..,
ξεδίπλωσα ένα χαρτί.
Ένα χαρτί δίχως χρώμα, χωρίς περιεχόμενο..
και έμεινα να το παρατηρώ , καθώς σκέψεις τρέχαν και εγκλώβιζαν ότι ζωντανό μέσα μου..
Ένιωσα ζάλη και μια νοσταλγία..
μια απροσδιόριστη νοσταλγία...
Μια ξεθωριασμένη ανάμνηση, μ έβγαλε απ το λήθαργό μου.
Όλα σίγησαν και πάγωσε η ανάσσα..
Και τότε ακούστηκε φωνή τρανή γραμμένη στο χαρτί.
Φόβος και δέος με κυρίεψαν,
μικρός και ασήμαντος στάθηκα,
συνάμα ικανός, 
δημιουργός,  
απόληξη του Όλου.
Δεν θα σας πω τι έγραφε, δεν έχει σημασία..
Τ’ αστέρια πάντα λάμπουνε όσα σύννεφα και αν τα σκεπάζουν.
Εκεί στέκουν..
αρκεί το βλέμμα να σηκώσεις και ευθύς θα τα αντικρύσεις
και ίσως θυμηθείς..
..πως ένωση απόλυτη τριγύρω δεν υπάρχει...
Μόνος ήρθες,
έζησες, 
μόνος πορεύτηκες,
και αν χάδι ζέστανε τη ματωμένη σου ψυχή,
δεν το δες!
.....................................
Δεν ήταν από τούτα τα μέρη.
...............................................
Και αν μόνος νιώθεις, συνέχισε
Η επιστροφή σε καρτερεί, συνέχισε.."

YΠΟΓΡΑΦΗ:Αέναος