"Μία από τις χειρότερες παθογένειες της μετά αστικής εποχής είναι η απώλεια της έννοιας της θυσίας. Ο άνθρωπος ζει πλέον την εσχατιά του Εγώ το οποίο αρνείται να ανοιχθεί είτε ηθικά είτε οντολογικά.
Ανοίγεται μόνο στη μοναξιά του δωματίου ενώπιον του υπολογιστή ή ενώπιον αμειβομένου τηλεπαιγνίου. Και όμως η ανθρωπότητα προχώρησε μέσα από τη θυσία. Ο Σωκράτης με το αίμα του υπέγραψε τη μετάβαση από το κλεινόν αλλά κλειστό άστυ στην ανοιχτή έλλογη κοινωνία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κατανοούμε λοιπόν ότι η έλλειψη θυσίας σηματοδοτεί και το τέλος του κόσμου και της συνεπαγομένης προόδου, μιας και σήμερα κανείς δεν πρόκειται όχι κώνειο να πιει, μάλλον έχει τελειώσει και το διάσημο αυτό ποτό".
Βασίλειος Μακρυπούλιας, δρ. φιλοσοφίας.
Ανοίγεται μόνο στη μοναξιά του δωματίου ενώπιον του υπολογιστή ή ενώπιον αμειβομένου τηλεπαιγνίου. Και όμως η ανθρωπότητα προχώρησε μέσα από τη θυσία. Ο Σωκράτης με το αίμα του υπέγραψε τη μετάβαση από το κλεινόν αλλά κλειστό άστυ στην ανοιχτή έλλογη κοινωνία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κατανοούμε λοιπόν ότι η έλλειψη θυσίας σηματοδοτεί και το τέλος του κόσμου και της συνεπαγομένης προόδου, μιας και σήμερα κανείς δεν πρόκειται όχι κώνειο να πιει, μάλλον έχει τελειώσει και το διάσημο αυτό ποτό".
Βασίλειος Μακρυπούλιας, δρ. φιλοσοφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου