Ιασώ: Η θεά της Ίασης

Η  Ι α σ ώ  ή  Ι η σ ώ (στην Ιωνική διάλεκτο) είναι αρχαία ελληνική ιδεατή, ανθρωπόμορφη, δευτερεύουσα παρά τω Ασκληπιώ θεότητα, συνυφασμένη με την «ιερή» έννοια της Ίασης (θεραπείας).Φέρεται ως κόρη του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, αδελφή των θεοτήτων Υγιείας, Ακεσώς, Πανάκειας και Αίγλης ή ως κόρη του Αμφιάραου.
Ετυμολογικά προέρχεται από το ρήμα ι ά ο μ α ι ( θεραπεύω) και παράγωγα του φέρονται τα ονόματα: Ίασις (Ίαση) - Ιάσων - Ιασούς - Ιατήρ - Ιατός - Ιατρός - Ιάτωρ καθώς και το Ίαμα ως μέσον θεραπείας.
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι στο Αμφιαράειο του Ωρωπού υπήρχε βωμός, ένα από τα πέντε μέρη του οποίου ήταν αφιερωμένο στην Αφροδίτη, την Πανάκεια, την Ιασώ, την Υγεία και την Παιωνία Αθηνά.
Λατρευόταν επίσης στην Επίδαυρο και στην Αθήνα.