Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ

"...Και έχουν περάσει δεκαπέντε αιώνες από την δεύτερη μάχη Θεών και Γιγάντων, (εννοεί την επιβολή δια της βίας της χριστιανικής θρησκείας), την οποία οι Γίγαντες κέρδισαν για να χάσουν τελικά-γιατί επιτέλους πολλοί αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι μετά την μάχη οι Θεοί δεν πέθαναν.

Συνέχισαν να μιλούν, όπως μιλούσαν στους λόφους γύρω από την Τροία, ώρα πολλή μετά το ηλιοβασίλεμα. Και συνεχίζουν να μιλούν ακόμη. Αφήνουν την φωνή τους να ακούγεται στο κάλλος, τη φύση, τα όνειρα, τη φαντασία, τις έρευνες ψυχολόγων και τις αναζητήσεις μυστικιστών.
Και όσο περνά ο χρόνος, τους αφουγκράζονται ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, και μένουν έκπληκτοι με όσα ακούνε.
Οι βωμοί δεν πρόκειται να ξαναστηθούν: οι βωμοί δεν είναι της εποχής μας.
Οι ναοί δεν είναι δυνατόν να αποκατασταθούν, είναι μνημεία για να θυμίζουν την παλιότερη κατάσταση, το πώς λειτουργούσαν τα πράγματα.
Αλλά οι Θεοί παραμένουν.
Και λένε το εξής:
"Ο θεός σας είναι παρά πολύ μικρός. Το θείο υπάρχει σε πράγματα που οι οπαδοί του αγνόησαν και στηλιτευσαν. Προπάντων το θείο υπάρχει στην μεγαλοψυχία και στην αποδοχή της διαφοράς, ενώ απουσιάζει από την μικρότητα και την μονομέρεια.".
Η ιστορία της καταστροφής των "παλιών πραγμάτων" όπως τα λένε ακόμη στην Ιταλία, είναι οδυνηρή και θλιβερή, γεμάτη φανατισμό και τρελλα, ψεύδη και διαστρεβλώσεις, τρόμο και αίμα.
Έκτοτε, ο ζόφος που σκέπασε τόσους και τόσους χριστιανικούς αιώνες κατέληξε σκάνδαλο για όλη την Ευρώπη.
Και όμως η ιστορία θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετική.
Το επόμενο κεφάλαιο της αέναης μεταφυσικής αναζήτησης του ανθρώπου, μένει ίσως ακόμη να γραφτεί.
Με το θέλημα των θεών. Και το δικό μας θέλημα επίσης.
Γιατί, "ού γάρ δή ούτω την πρόνοιαν είναι δει, ώστε μηδέν ημάς είναι". (Η Θεία Πρόνοια δεν μπορεί να είναι τέτοια ώστε εμείς οι ίδιοι να είμαστε ένα τίποτε. Πλωτίνος)

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, JOHN HOLLAND SMITH, εκδ.ΘΥΡΑΘΕΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου