Ο καθένας μας οφείλει να μιλάει λιγότερο απ' ό,τι ακούει

Κανένα άλλωστε από αυτά που γίνονται αντιληπτά με την όραση, με τη γεύση ή με την αφή δεν δημιουργεί εντυπώσεις, αναταραχές και διεγέρσεις τέτοιες που καταλαμβάνουν την ψυχή, όταν εμπέσει στην ακοή μας κάποιος χτύπος, πάταγος ή ήχος.

Οι θεοί δεν δημιούργησαν τον κόσμο. Γεννιούνται από τον κόσμο.

Κάθε πάνθεον, όπως το ελληνικό πάνθεον, προϋποθέτει ένα πλήθος θεοτήτων: κάθε θεότητα έχει τον δικό της ρόλο, το δικό της πεδίο, τους ιδιαίτερους τρόπους δράσης της, την δική τους μορφή εξουσίας.

ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΙΛΑΣ ΠΟΛΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΑΦΕΥΓΕΙ

Μιλάνε οι άνθρωποι για την φύση των θεών, (ή του θεού), αναλύουν τις ιδιότητές τους, αναζητούν τα ιερά και τους βωμούς τους, καίνε λιβάνι, λένε ύμνους και προσεύχονται,

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΕΡΑ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΕΣΠΕΣΙΟΥ

  

Στο σύγγραμμα ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΒΡΑΔΕΩΣ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕΝΩΝ ο Πλούταρχος αναφέρει την περίπτωση του Θεσπέσιου από τους Σολούς ο οποίος ζώντας μέσα στην ακολασία και την αισχρότητα, σε κάποιο ατύχημα από πτώση, του δίνεται η ευκαιρία να μεταφερθεί στον πέρα κόσμο και να δει την μεταθανάτια κατάσταση των ψυχών.
Και των δικαίων και των αδίκων.

Εκεί του δίνεται το όνομα Θ ε σ π έ σ ι ο ς (θεόπνευστος – προφητικός αυτός που διηγείται ή αναγγέλει, ο εξαιρετικός, ο θαυμάσιος και τέλος ο υπερφυσικά θαυμαστός), ενώ το όνομα που είχε στην γη ήταν Αριδαίος. Επιστρέφει στην ζωή, όπου πολλά από αυτά που είδε δεν μπορεί να τα διηγηθεί αλλά πολλά που αντέχει να τα πει τελικώς τα διηγείται.
Αλλάζει εντελώς, προς το καλύτερο, στο βίο που του απομένει να ζήσει.
Ας διαβάσουμε ένα απόσπασμα:

Ο ΠΕΝΤΑΘΛΟΣ ή ΒΗΤΑ, ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ

Δεν είναι μια απλή βιογραφία. Ούτε ένας ύμνος στις ικανότητες και το μεγαλείο ενός ανθρώπου. Πρόκειται για το μεγαλύτερο μάθημα σε αυτήν την ζωή. Το μάθημα πως, όσο δεν σε υπολογίζουν οι άνθρωποι, όσο σε υποτιμούν τόσο να δυναμώνεις. Όσο σε προσβάλλουν τόσο να πεισμώνεις.
Ίσως βέβαια αυτοί να έχουν ήδη δει το φως και την δύναμη που κρύβεις μέσα σου πριν από εσένα και για αυτό δεν θέλουν με τίποτα να σε δουν στην κορυφή.
Αυτήν την κορυφή που ξέρουν βαθιά μέσα τους όλοι οι συκοφάντες σου πως ποτέ δεν θα την φτάσουν.
Και αν θα την φτάσουν θα είναι σερνάμενοι στο έδαφος και αδικώντας άπαντες.
Αυτή είναι η ιστορία του Ερατοσθένη.
Τον οποίο οι δίκαιοι τον ονόμαζαν ΠΕΝΤΑΘΛΟ, αναγνωρίζοντας το φως μέσα του, αλλά οι μικρόψυχοι ΒΗΤΑ έτσι για να τον αποκαρδιώσουν και να του θυμίζουν πως ποτέ δεν θα φθάσει το ΑΛΦΑ.
Χάσανε.
Ας πάμε να μάθουμε:

ΕΥΕΡΓΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ: ΜΗΝΑΣ ΜΕΝΗΤΟΣ

Ο έπαινος και ο στέφανος είναι οι συνηθέστερες τιμές τις οποίες απένεμαν οι ελληνικές πόλεις σε ευεργέτες τους. Η διατύπωση του επαίνου και της στεφάνωσης είναι αναπόσπαστο μέρος του τυπικού όλων των τιμητικών ψηφισμάτων.

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΘΕΟΙ ΚΙΝΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Ο Πλάτωνας («Νόμοι» και «Μίνως»), ο Αριστοτέλης («Πολιτικά» Β, 1271, 10), ο Πλούταρχος («Σόλων» και «Λυκούργος»), ο Διογένης Λαέρτιος («Επιμενίδης»), ο Διονύσιος Αλικαρνασσεύς («Ρωμαϊκή Αρχαιολογία»), ο Ισοκράτης (Παναθηναϊκός 205). κ.α., αναφέρουν ότι ο πρώτος αξιόλογος πολιτισμός που δημιουργήθηκε επί γης ήταν αυτός που δημιούργησε στην Κρήτη ο Μίνωας, άρα αυτός που σήμερα ονομάζουμε «Μινωικό».

ΘΕΟΣ ΣΩΣΙΠΟΛΙΣ: ΤΟ ΜΩΡΟ-ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΗΛΕΙΑ

Όταν οι Αρκάδες εισέβαλαν στην Ηλεία, παρουσιάστηκε στους Ηλείους στρατηγούς μία μητέρα με ένα μωρό στο στήθος. Είχε δει ένα όνειρο που της αποκάλυψε ότι με κάποιο τρόπο το παιδί της θα βοηθούσε στην νίκη επί των Αρκάδων.

ΓΑΜΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΈΛΜΑΤΑ: Η ΧΟΛΗ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ

Τα Γαμικά Παραγγέλματα αποτελούνται από πλήθος συμβουλών, οι οποίες απευθύνονται ως γαμήλιο δώρο στον Πολλιανό και την Ευρυδίκη, μαθητές του Πλουτάρχου, οι οποίοι ήταν ένα νιόπαντρο ζευγάρι.

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΑΔΡΑΧΤΙ ΤΩΝ ΜΟΙΡΩΝ

(...) Δέξου αυτόν που μπορεί να γίνει σκλάβος σου για πολλά χρόνια. Δέξου αυτόν που ξέρει πώς να σε αγαπήσει με αγνή πίστη!

Τι κι αν δεν κατάγομαι από κάποια μεγάλη γενιά προγόνων.

ΚΑΚΟΙ ΣΥΖΥΓΟΙ

O Πλούταρχος, στο σύγγραμμα του "Διάλογο για τον έρωτα (Ερωτικός)", μας δίνει μια εικόνα για τους κακούς συζύγους η οποία είναι από ότι φαίνεται, δυστυχώς, διαχρονική.

Λέει λοιπόν:

ΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΦΕΡΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ;

Πως έχεις φερθεί μέχρι τώρα στους θεούς, σε γονείς, σε αδερφό, γυναίκα, παιδιά, δασκάλους, παιδονόμους, φίλους, συγγενείς, δούλους; Κατά πόσο έχεις τηρήσει το "μην αδικήσεις κανέναν, με πράξεις ή με λόγια".