Υπερήφανη καύχηση αρετής κατά ηλικία

Με τη λέξη Άμμες ξεκίναγαν χορικοί λόγοι και αντίλογοι στην Σπάρτη. Στις μεγάλες εορτές λάμβαναν μέρος τρεις χοροί, ο χορός των γερόντων, των ανδρών και  των παίδων, όπως το κατέγραψε ο Πλούταρχος.
Το λόγο άρχιζε πρώτος ο χορός των γερόντων που έλεγαν: ..
Άμμες ποκ' ήμες άλκιμοι νεανίαι (Εμείς υπήρξαμε κάποτε ρωμαλέοι νέοι)
Στον παραπάνω λόγο τότε ο χορός των ανδρών απαντούσε, επιδεικτικά:
Άμμες δε γ' ειμέν, αι δε λης πείραν λάβε (Εμείς είμαστε αν θέλετε δοκιμάστε) 
Στη συνέχεια το λόγο λάμβανε ο χορός των παίδων που δήλωναν ως υποσχετικό όρκο:
Άμμες δε γ' εσόμεθα πολλώ κάρρονες (Εμείς, όμως, θα γίνουμε πολύ καλύτεροι)
Το χορικό αυτό λόγο με τους αντίλογους, εύλογα ο Πλούταρχος τους χαρακτηρίζει "μεγαλαυχίαν προς αρετήν πρέπουσαν ταις ηλικίαις"
( υπερήφανη καύχηση αρετής κατά ηλικία).