Η ΘΕΑ ΑΔΗΦΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Η Αδηφαγία είναι η θεά της λαιμαργίας, το πνεύμα του ακόρεστου. Είναι η θεά που δεν μπορεί να νιώσει κορεσμό, να ευχαριστηθεί με τα όσα έχει. Αναφέρεται ότι υπήρχε ένας ναός αφιερωμένος προς αυτή στη Σικελία, στον οποίον λατρευόταν μαζί με τη θεά Δήμητρα.

ΚΟΑΛΕΜΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ

«Των γαρ ηλιθίων απείρων γένεθλα».

 (Άπειρη η γενιά των ηλιθίων).
                                       Σιμωνίδης ο Κείος.

Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά για την ανθρώπινη βλακεία. Εγχειρίδια, οδηγοί, αναλύσεις προσπάθησαν να εξηγήσουν την ανθρώπινη ηλιθιότητα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

ΘΕΑ ΖΗΡΥΝΘΙΑ: Η ΚΥΡΙΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ

Μέσα στον ελληνικό καύσωνα, αυτό των θεών και των μύθων, υπάρχει ένα όνομα που έχει σκεπαστεί από την αχλύ του χρόνου.

Είναι η θεά Ζηρίνθη ή Ζηρυνθία. Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας μας.

ΠΡΟΊΩΞΙΣ ΚΑΙ ΠΑΛΊΩΞΙΣ: ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ

Δύο δαίμονες όπου διατρέχουν τα πεδία των μαχών είναι οι αδερφές Προϊωξις και η Παλίωξις. Προήδρευσαν στο κύμα της μάχης και έδιναν είτε την νίκη είτε την ήττα.

ΔΙΟΝΥΣΕ ΘΕΙΕ ΛΥΤΡΩΤΗ

«Πώς αναταράσσονται μέσα στο απέραντο σύμπαν,

ΤΑΥΤΑ ΟΨΕΣΘΕ

Οι σχολές φιλοσοφίας στην αρχαιότητα ήταν πολλές. Ο καθένας επέλεγε αυτήν την οποία πίστευε πως θα τον οδηγήσει στην Ευδαιμονία.

ΑΝΕΛΕΗΤΟΣ

«Αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι κόσμο δημιουργούμε; Είναι ένας κόσμος φ ό β ο υ και π ρ ο δ ο σ ί α ς και β α σ α ν ι σ τ η ρ ί ω ν. Ένας κόσμος καταπιεστών και καταπιεζόμενων, ένας κόσμος που, όσο τελειοποιείται, θα γίνεται ολοένα περισσότερο α ν ε λ έ η τ ο ς.

ΘΕΑ ΒΡΙΜΩ: Η ΝΥΧΤΟΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΔΗ

«Ανδρικεπαιδόθυρσος, Βριμώ, Βριμώ.

Ας εισέλθει στον ιερό λειμώνα: ατιμώρητος είναι ο μύστης. Βυθίστηκα».

                                                                                                      Ορφικό έλασμα 4ου αι π.χ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΜΗΜΕΡΙΑ ΤΑ «ΠΟΛΛΑ»

«Να έχουμε»..«να μην μας λείψει». Όλη η ζωή μας σε αυτές τις λέξεις.

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ

«Να ζούμε μαζί με τους θεούς.

ΚΑΚΙΣΤΑ ΖΩΑ

Η ρήση αυτή προέρχεται από τον μύθο του Αισώπου όπου ένας νεαρός εξέλαβε ως τραγούδι τον ήχο που έβγαζαν τα σαλιγκάρια ενώ ψήνονταν και με αγανάκτηση είπε:

ΧΤΙΣΤΕ ΤΟΝ

Η Ύβρις θεωρείται σύμφωνα με τον Θέογνι θυγατέρα του Κόρου, του κορεσμού. Ο Πίνδαρος την αναφέρει ως μητέρα του κορεσμού.
Όταν χορτάσει ο άνθρωπος γίνεται υβριστής.

ΑΓΑΘΟΔΑΙΜΩΝ: ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Ο Αγαθοδαίμων είναι ένα ον ίσως με τις λιγότερες διαθέσιμες πληροφορίες. Πως εμπλέκονται ο Αγαθοδαίμων με τον Διόνυσο, τον Δία, τον άκρατο οίνο και τον φύλακα άγγελο της χριστιανικής θρησκείας;

Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι του Μύθου και της ιστορίας μας.

ΑΛΑΣΤΩΡ: Ο ΜΙΑΡΟΣ ΑΝΟΣΙΟΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΠΟΥ ΒΛΑΠΤΕΙ

Ο Αλάστωρ είναι ένας τυραννικός κακοδαίμων πρόθυμος να εμφανιστεί και να προκαλέσει, όταν τον επικαλούνταν, το κακό.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΑΜΑΖΟΝΩΝ;

Οι Αμαζόνες ήταν παιδιά του Άρη και της Ναϊάδας Αρμονίας και γεννήθηκαν στο Ακμόνιο άλσος της Φρυγίας. Λέγεται επίσης πως μητέρα τους υπήρξε η θεά Αφροδίτη ή η Οτρίτη, κόρη του Άρη.

ΓΕΛΛΩ: ΤΟ ΦΟΒΗΤΡΟ ΤΩΝ ΜΑΝΑΔΩΝ

Η Γελλώ (ή Γελλού ή Γιλλού ή Γυλού), είναι μια νύμφη, ένα κακοποιό δαιμονικό πνεύμα, γνωστό σ' ολόκληρο τον Ελληνικό κόσμο τουλάχιστον από τον 7ο - 6ο π.χ. αιώνα, όπως αποδεικνύεται από αναφορά σ' αυτό της ποιήτριας Σαπφούς.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΟΡΦΕΑΣ

Ο ξακουστός ποιητής, μουσικός, θεολόγος και ιατρός Ορφέας έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στην πορεία του ελληνικού φωτός. Πως όμως ετυμολογείται το όνομα του; Ας πάμε να μάθουμε.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ

Οι διάφορες ετυμολογικές προσεγγίσεις του ονόματός της θεάς στην αρχαία αλλά και στη σύγχρονη εποχή δε μπορεί παρά να είναι αποκαλυπτικές για τη φύση της θεάς, όπως αυτή έγινε αντιληπτή τόσο από τους αρχαίους, όσο και από τους σύγχρονους μελετητές. Ας πάμε να μάθουμε:

ΙΩΝΙΑΔΕΣ ΝΥΜΦΕΣ: ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΩΝ ΝΟΣΩΝ

«Κόρες λευκοντυμένες, εύπνοες αύρες, αιπολικές, νόμιες, φίλες των θηρίων, αγλαόκαρπες, απαλές, ελάτε στα εύφημα ιερά με χαρούμενη ψυχή, χέοντας νάμα υγιεινό σε αυξιτρόφους ώρες.»

                                                                                             Απόσπασμα ορφικού ύμνου Νυμφών
Οι Ιωνίδες ή Ιωνιάδες νύμφες της Ολυμπίας λατρεύονταν ως θεραπεύτριες όλων των πόνων αλλά και των παθήσεων των ζώων. Οι Ιωνίδες νύμφες ήταν τέσσερις: η Καλλιφάεια, η Συνάλλασις, η Πηγαία και η Ίασις.

ΑΝΤΑΥΡΑ: Η ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΗΣ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΥΡΕΤΟΥ

«Ευνοούμενη θεά, Δέσποινα, κατέβα εύκολα και εισάκουσε την παράκλησή μου».

Πως συνδέονται η Αύρα, η αντάρα, η δαίμονας Ανταύρα με τις ημικρανίες, τον πυρετό την μαγική επίκληση Άμπρα Κατάμπρα και τέλος με την Εφέσια Άρτεμις;
Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας μας.

ΙΩΚΗ, ΑΛΚΗ, ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΕΡΙΔΑ: ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ

Υπάρχουν τέσσερις δυνάμεις, ιδιότητες ή καλύτερα δαίμονες οι οποίοι φρουρούν τον πατέρα θεών και ανθρώπων Ζεύς και τα έργα του. Φρουρούν τους ανθρώπους. Τους δίνονται ως συνοδοί από την γέννηση τους. 

Είναι η Ιώκη, η Αλκή, ο Φόβος και η Έριδα. Ποια είναι αυτά τα πνεύματα της φρουράς του Διός;

Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι του Μύθου και της ιστορίας μας.

ΔΑΜΙΑ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΙΑ: ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΕΣ ΘΕΕΣ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ

Η Λοχαία Δαμία είναι προστάτης της γονιμότητας, από τις παλαιότερες του ελληνικού χώρου, που λατρεύονταν, μαζί με την Αυξησία, σύμφωνα με την παράδοση που διέσωσε ο Ηρόδοτος. Η Δαμία ταυτίζονταν περισσότερο με τη θεά Δήμητρα και την Περσεφόνη από το γεγονός ότι και τις δύο αυτές θεότητες οι Τροιζήνιοι τις αποκαλούσαν επίσης Αμαίαν την Δήμητρα, και Αζισίαν την κόρη της.

ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ: ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΟΡΕΨΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Στην γέννησή του χόρεψαν όλοι οι αθάνατοι λέγεται στον ύμνο που συνέθεσε για τους Δελφούς περί τα μέσα του 4ου αιώνος ο Φιλόδαμος από την Σκάρφεια.

ΘΕΑ ΕΛΕΙΘΙΥΑ: Η ΛΥΣΙΖΩΝΟΣ ΘΕΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ

«Είσαι η Ειλείθυια και σε φοβερές ανάγκες λύνεις τους πόνους, γιατί μόνον εσένα καλούν οι λεχώνες για ανακούφιση της ψυχής τους. Γιατί εσύ κάνεις τις γυναίκες να λησμονούν του τοκετού τους πόνους και είσαι πάντοτε ή σωτηρία όλων.»

                                                                                                              Ορφικός ύμνος Προθυραίας

Η θεά Ειλείθυια ή Ειλειθυία είναι η βοηθός θεότητα του τοκετού. Συνεπικουρούμενη από τις Τρεις Μοίρες βοηθούσε στην ομαλή εξέλιξη του τοκετού και γι’ αυτό την αποκαλούσαν λυσίζωνο, μητροπόλο, ποτνία.

ΣΚΥΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΔΙΑ: ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΕΡΑ ΖΩΑ ΤΟΥ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

Επιγραφές από το ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο καταγράφουν τις περιπτώσεις θαυμάτων, ίασης, στα οποία που μεσολάβησαν σκύλοι και φίδια. Θεωρούνταν τα ιερά ζώα του Ασκληπιού και σύμβολα της θεραπευτικής του δύναμης.

Ας πάμε να μάθουμε.

Η ΜΙΝΩΙΚΗ ΘΕΑ ΒΡΙΤΟΜΑΡΤΙΣ. Η ΘΕΑ ΑΡΤΕΜΙΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Η μινωική θεά Βριτόμαρτις με το πανάρχαιο πελασγικό όνομα, είναι θυγατέρα του Δία και της Κάρμης όπως μας μαρτυράει και ο Παυσανίας “Διός δε και Κάρμης της Ευβούλου Bριτόμαρτιν γενέσθαι”, η οποία αργότερα φαίνεται να απορροφήθηκε και να ταυτίσθηκε με την θεά Άρτεμη. Το όνοµά της ανήκει στο προϊστορικό ιδίωµα της Κρήτης.

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ

Θέλω να μη σου λείψει ποτέ η χαρά. Θέλω να γεμίζει το σπιτικό σου. Θα αφθονεί υπό τον όρο να βρίσκεται μέσα στον ίδιο τον εαυτό σου.

ΕΠΙΣΤΡΕΦΩΝ ΕΠΙ ΣΕΑΥΤΟΝ

Σε καθετί που συμβαίνει, θυμήσου να γυρνάς στον εαυτό σου (ἐπιστρέφων ἐπὶ σεαυτὸν) και να γυρεύεις ποια δύναμη έχεις μέσα σου για να το αντιμετωπίσεις όπως πρέπει.

ΝΥΧΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΦΕΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΧΕΟΝ (ΧΑΟΣ)

Τη Νύχτα χάνονται και οι Θεοί και οι Άνθρωποι, τη Νύχτα χάνεται η κίνηση και οι διχασμοί της ζωής μας, η βύθιση στο χάος όπου συνεχώς υπαγόμεθα, είναι η όρασις των "νεκρών".

Ο ΠΑΓΑΝΙΣΤΗΣ

O παγανιστής ανήκει στη συμπαντική συνέχεια ως τέτοια, είναι ο Άνθρωπος χωρίς ασυνέχειες και συμπαντικά κενά: το σώμα του αποτελεί συνέχεια των αοράτων δυνάμεων και ο ίδιος αποτελεί το έπειτα των αοράτων γενέσεων του χθες.