Ο εγκληματίας
Είσαι ο εγκληματίας, ω λαέ, δεδομένου ότι είσαι ο Κυρίαρχος. Είσαι βεβαίως, στ’ αλήθεια, ασυνείδητα και αφελώς εγκληματίας. Ψηφίζεις και δεν βλέπεις ότι γίνεσαι, με την θέλησή σου, θύμα.
Ωστόσο, δεν έχεις ακόμη αρκετά πειραματιστεί και πεισθεί ότι οι βουλευτές που υπόσχονται να σε υπερασπίζονται, όπως και όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου, του παρόντος και του παρελθόντος, είναι ψεύτες και ανίσχυροι;
Το ξέρεις αλλά διαμαρτύρεσαι! Το ξέρεις και τους διορίζεις!
Οι κυβερνήτες, όποιοι κι αν είναι, εργάστηκαν, εργάζονται και θα εργάζονται για τα συμφέροντά τους, για εκείνα της κάστας τους και της κλίκας τους.
Πού και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Οι κυβερνώμενοι είναι υποτακτικοί και εκμεταλλεύσιμοι: γνωρίζεις κάποιους που δεν είναι;
Εφ 'όσον δεν έχεις καταλάβει ότι μόνο εσύ μπορείς να παράγεις και να ζεις όπως επιθυμείς, εφ' όσον θα υπομένεις –από φόβο– και θα αυθυποβάλλεσαι να πιστεύεις στην εξουσία, στους ηγέτες και στους διευθυντές, να ξέρεις επίσης πάρα πολύ καλά, ότι οι αντιπρόσωποι και οι αφέντες σου θα ζουν από το μόχθο σου και την ανοησία σου. Διαμαρτύρεσαι για όλα! Αλλά δεν είσαι εσύ ο πρόξενος των χιλίων πληγών που σε καταβροχθίζουν;
Διαμαρτύρεσαι για την αστυνομία, τον στρατό, την δικαιοσύνη, τους στρατώνες, τις φυλακές, τις δημόσιες υπηρεσίες, τους νόμους, τους υπουργούς, την κυβέρνηση, τους χρηματοδότες, τους κερδοσκόπους, τους δημοσίους υπαλλήλους, τους επιχειρηματίες, τους ιερείς, τους ιδιοκτήτες, τους μισθούς, την ανεργία, το κοινοβούλιο, τους φόρους, τους τελωνειακούς υπαλλήλους, τους εισοδηματίες, το υψηλό κόστος διαβίωσης, τα παραχωρητήρια αγροτεμαχίων και τα ενοίκια, τις ατελείωτες ώρες εργασίας στα εργαστήρια και τα εργοστάσια, το ξεροκόμματο, τις αμέτρητες στερήσεις και τις αναρίθμητες κοινωνικές ανισότητες.
Διαμαρτύρεσαι μεν, αλλά θέλεις τη διατήρηση του καθεστώτος, όπου φυτοζωείς.
Εξεγείρεσαι μερικές φορές, αλλά πάντα για να ξαναξεκινήσεις τα ίδια. Είσαι εσύ που παράγεις τα πάντα, που οργώνεις και σπέρνεις, που σφυρηλατείς και υφαίνεις, που ζυμώνεις και μετασχηματίζεις, που οικοδομείς και κατασκευάζεις, που τροφοδοτείς και γονιμοποιείς!
Γιατί λοιπόν δεν καταναλώνεις ανάλογα με την πείνα σου; Γιατί είσαι ο κακοντυμένος, ο πεινασμένος, ο μη προστατευμένος;
Ναι, γιατί είσαι χωρίς ψωμί, χωρίς παπούτσια, χωρίς κατοικία; Γιατί δεν είσαι εσύ ο ίδιος ο αφέντης σου;
Γιατί σκύβεις, υπακούς, υπηρετείς; Γιατί είσαι ο υποδεέστερος, ο ταπεινωμένος, ο προσβεβλημένος, ο υπηρέτης, ο σκλάβος;
Δημιουργείς τα πάντα και δεν έχεις τίποτα; Όλα γίνονται από εσένα και δεν είσαι τίποτα. Κάνω λάθος.
Είσαι ο ψηφοφόρος, αυτός που αποδέχεται την κατάσταση που
βιώνει, αυτός που με την ψήφο του, επικυρώνει όλες τις αθλιότητες του,
αυτός που ψηφίζοντας αφιερώνει όλες τις υπηρεσίες του.
Είσαι ο εθελοντής υπηρέτης, ο συμπαθής δούλος, ο λακές, το δουλικό, το σκυλί που γλείφει το μαστίγιο, που σέρνεται μπροστά στην πυγμή του αφέντη του. Είσαι ο λοχιάκος, ο δεσμοφύλακας και o χαφιές.
Είσαι ο καλός στρατιώτης, το μοντέλο πορτιέρη, ο εθελοντής ενοικιαστής. Είσαι ο πιστός υπάλληλος, ο αφιερωμένος υπηρέτης, ο εγκρατής αγρότης, ο εργάτης που παραιτήθηκε από τη δική του δουλεία.
Εσύ είσαι ο δήμιος σου. Γιατί λοιπόν διαμαρτύρεσαι;
Είσαι ένας κίνδυνος για μας, τους ελεύθερους ανθρώπους.
Είσαι ένας κίνδυνος ίσος με αυτόν των τυράννων, των αφεντικών που δέχεσαι πάνω από το κεφάλι σου, που διορίζεις, που υποστηρίζεις, που ταΐζεις, που προστατεύεις με τις ξιφολόγχες σου, που υπερασπίζεσαι με την δύναμη του πρωτόγονου, που εξυψώνεις από την άγνοιά σου, που νομιμοποιείς με τα ψηφοδέλτια σου και που μας επιβάλλεις με τη βλακεία σου.
Και όμως εσύ είσαι ο Κυρίαρχος, που σε κολακεύουν και σε ξεγελούν.
Οι ομιλίες σε υπνωτίζουν. Οι αφίσες σε ξανακολλάνε στον τοίχο. Αρέσκεσαι στις ανοησίες και τις υποκρισίες...
Εάν για το συμφέρον τους, κάποιες γλώσσες γλείφουν
τη βασιλική κοπριά σου, ω Κυρίαρχε! Αν οι πεινασμένοι για εντολές
υποψήφιοι και γεμάτοι κοινοτοπίες, βουρτσίζουν την πλάτη και τα καπούλια
της χάρτινης αυτοκρατορίας σου, αν μεθάς από το θυμίαμα και τις
υποσχέσεις που σου χύνουν επάνω σου εκείνοι που πάντα σε πρόδωσαν, σε
ξεγελούν και θα σε πουλήσουν αύριο, σημαίνει ότι εσύ ο ίδιος μοιάζεις με
αυτούς.
Σημαίνει ότι δεν αξίζεις περισσότερο από τις ορδές των πεινασμένων κολάκων σου. Σημαίνει ότι, μη μπορώντας να ανέλθεις πνευματικά στη συνειδητοποίηση της ατομικότητας και της ανεξαρτησίας σου, είσαι ανίκανος να απελευθερωθείς.
Δεν θέλεις, άρα δεν μπορείς να είσαι ελεύθερος. ΄Αντε, καλοψήφισε!
Να έχεις εμπιστοσύνη στους εντολοδόχους σου, να έχεις πίστη στους εκλεγμένους σου. Αλλά πάψε να διαμαρτύρεσαι.
Τον ζυγό που υπομένεις εσύ ο ίδιος τον επιβάλλεις. Τα εγκλήματα, από τα οποία υποφέρεις, εσύ ο ίδιος τα διαπράττεις.
Εσύ είσαι το αφεντικό, εσύ είσαι ο εγκληματίας, και, ειρωνεία της τύχης, εσύ είσαι ο σκλάβος, εσύ είσαι το θύμα.
Εμείς, κουρασμένοi από την καταπίεση των αφεντικών που μας επιβάλλεις, κουρασμένοι να ανεχόμαστε την αλαζονεία τους, κουρασμένοι να ανεχόμαστε την παθητικότητα σου, σε καλούμε σε προβληματισμό, σε δράση.
΄Αντε λοιπόν, κάνε μια καλή κίνηση: άφησε το στενό κορσέ της νομοθεσίας, πλύνε καλά το σώμα σου, ώστε να σκοτωθούν τα παράσιτα και τα ζωύφια που σε καταβροχθίζουν!
Μόνο έτσι θα μπορέσεις να ζήσεις με πληρότητα τη ζωή σου.
Ο εγκληματίας είναι ο ψηφοφόρος!"
Είσαι ο εθελοντής υπηρέτης, ο συμπαθής δούλος, ο λακές, το δουλικό, το σκυλί που γλείφει το μαστίγιο, που σέρνεται μπροστά στην πυγμή του αφέντη του. Είσαι ο λοχιάκος, ο δεσμοφύλακας και o χαφιές.
Είσαι ο καλός στρατιώτης, το μοντέλο πορτιέρη, ο εθελοντής ενοικιαστής. Είσαι ο πιστός υπάλληλος, ο αφιερωμένος υπηρέτης, ο εγκρατής αγρότης, ο εργάτης που παραιτήθηκε από τη δική του δουλεία.
Εσύ είσαι ο δήμιος σου. Γιατί λοιπόν διαμαρτύρεσαι;
Είσαι ένας κίνδυνος για μας, τους ελεύθερους ανθρώπους.
Είσαι ένας κίνδυνος ίσος με αυτόν των τυράννων, των αφεντικών που δέχεσαι πάνω από το κεφάλι σου, που διορίζεις, που υποστηρίζεις, που ταΐζεις, που προστατεύεις με τις ξιφολόγχες σου, που υπερασπίζεσαι με την δύναμη του πρωτόγονου, που εξυψώνεις από την άγνοιά σου, που νομιμοποιείς με τα ψηφοδέλτια σου και που μας επιβάλλεις με τη βλακεία σου.
Και όμως εσύ είσαι ο Κυρίαρχος, που σε κολακεύουν και σε ξεγελούν.
Οι ομιλίες σε υπνωτίζουν. Οι αφίσες σε ξανακολλάνε στον τοίχο. Αρέσκεσαι στις ανοησίες και τις υποκρισίες...
Σημαίνει ότι δεν αξίζεις περισσότερο από τις ορδές των πεινασμένων κολάκων σου. Σημαίνει ότι, μη μπορώντας να ανέλθεις πνευματικά στη συνειδητοποίηση της ατομικότητας και της ανεξαρτησίας σου, είσαι ανίκανος να απελευθερωθείς.
Δεν θέλεις, άρα δεν μπορείς να είσαι ελεύθερος. ΄Αντε, καλοψήφισε!
Να έχεις εμπιστοσύνη στους εντολοδόχους σου, να έχεις πίστη στους εκλεγμένους σου. Αλλά πάψε να διαμαρτύρεσαι.
Τον ζυγό που υπομένεις εσύ ο ίδιος τον επιβάλλεις. Τα εγκλήματα, από τα οποία υποφέρεις, εσύ ο ίδιος τα διαπράττεις.
Εσύ είσαι το αφεντικό, εσύ είσαι ο εγκληματίας, και, ειρωνεία της τύχης, εσύ είσαι ο σκλάβος, εσύ είσαι το θύμα.
Εμείς, κουρασμένοi από την καταπίεση των αφεντικών που μας επιβάλλεις, κουρασμένοι να ανεχόμαστε την αλαζονεία τους, κουρασμένοι να ανεχόμαστε την παθητικότητα σου, σε καλούμε σε προβληματισμό, σε δράση.
΄Αντε λοιπόν, κάνε μια καλή κίνηση: άφησε το στενό κορσέ της νομοθεσίας, πλύνε καλά το σώμα σου, ώστε να σκοτωθούν τα παράσιτα και τα ζωύφια που σε καταβροχθίζουν!
Μόνο έτσι θα μπορέσεις να ζήσεις με πληρότητα τη ζωή σου.
Ο εγκληματίας είναι ο ψηφοφόρος!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου