"Η ευνομία τα κάνει όλα εύκοσμα και αρμονικά.."

 Τα ακόλουθα χωρία προέρχονται από μια αποσπασματική ελεγεία που την αναφέρει ο ∆ημοσθένης σε ένα λόγο του, του 4ου αι. π.χ. Ο τίτλος Ευνομία του ποιήματος έχει δοθεί με βάση το περιεχόμενο και τις βασικές έννοιες που πραγματεύεται...
Με σαφήνεια, τόλμη και έντονο ύφος, ο Σόλωνας μας δίνει την πολιτική κατάσταση της Αθήνας. Η αδικία κυριαρχεί και η μόνη σωτηρία είναι η ευνομία.
Η Ευνομία στον Ησίοδο είναι μαζί με τη ∆ίκη και την Ειρήνη, μία από τις Ώρες, κόρες του ∆ία και της Θέμιδας, ενώ ο Αλκμάνας τη γενεαλογεί από την Προμάθειαν, την προβλεπτική σκέψη.
Το ποίημα είναι γραμμένο σε ελεγειακό δίστιχο, δηλαδή δακτυλικό εξάμετρο και δακτυλικό πεντάμετρο.

<Η πόλη μας σύμφωνα με την απόφαση του ∆ία και τη
θέληση των αθάνατων θεών δεν θα καταστραφεί ποτέ·
γιατί τέτοιος προστάτης, η μεγαλόκαρδη κόρη ισχυρού πατέρα
η Αθηνά Παλλάδα έχει τα χέρια της πάνω από μας.
Και οι ίδιοι οι πολίτες θέλουν να καταστρέψουν τη μεγάλη πόλη με την αμυαλιά τους επειδή πείθονται στα χρήματα... >
Ημετέρη δε πόλις κατά μεν ∆ιός ούποτ’ όλείται
αίσαν και μακάρων θεών φρένας αθανάτων·
τοίη γαρ μεγάθυμος επίσκοπος οβριμοπάτρη
Παλλάς Αθηναίη χείρας ύπερθεν έχει.
Αυτοί δε φθείρειν μεγάλην πόλιν αφραδίηισιν
αστοί βούλονται, χρήμασι πειθόμενοι...



<Η ευνομία τα κάνει όλα εύκοσμα και αρμονικά
και συχνά στους άδικους περνά αλυσίδες·
λειαίνει τα τραχιά, σταματά την υπερβολή, αμαυρώνει την
υβριστική συμπεριφορά,
μαραίνει τα άνθη της θεϊκής τύφλωσης πάνω στην ανάπτυξή τους,
ισιώνει τις άδικες δικαστικές αποφάσεις και καταπραΰνει
τα έργα της αλαζονείας, σταματά τα αποτελέσματα της διαφωνίας,
σταματά την οργή της οδυνηρής έριδας,
και κάτω από την καθοδήγησή της
όλα είναι τέλεια και συνετά ανάμεσα στους ανθρώπους.> 
Ευνομίη δ’ εύκοσμα και άρτια πάντ’ αποφαίνει
και θαμά τοις αδίκοις αμφιτίθησι πέδας·
τραχέα λειαίνει, παύει κόρον, ύβριν αμαυροί,
αυαίνει δ’ άτης άνθεα φυόμενα,
ευθύνει δε δίκας σκολιάς, υπερήφανά τ’ έργα
πραΰνει, παύει δ’ έργα διχοστασίης,
παύει δ’ αργαλέης έριδος χόλον, έστι δ’ υπ’ αυτής
πάντα κατ’ ανθρώπους άρτια και πινυτά.

Οι μεταφράσεις των χωρίων προέρχονται από την Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, P.E.Esterling–B.M.W.Knox