Ψάχνοντας όμως πίσω από την κουρτίνα διαπιστώνεται μια αλήθεια που διαφεύγει από τους πολλούς. Η Φραγκοκρατία δεν έχει τελειώσει. Συνεχίζεται σε έναν τόπο που υπήρξε μόνο κατά φαντασία Κράτος Ελληνικό.
Η περίοδος της Λατινοκρατίας ή Φραγκοκρατίας στον ελληνικό χώρο υπήρξε από 1204 έως 1566 ή ακόμα 1669 και 1797 και χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία δυτικών κυριάρχων: Φράγκων/Βουργουνδών, Φλαμανδών, Γενουατών, Λομβαρδών, Βενετών, Καταλανών, Φλωρεντινών, Ναβαρραίων, Ιπποτών Ναϊτών ή Ιωαννιτών. Στις πηγές το όνομα Λατίνος προσδιορίζει γενικά τον δυτικό άνθρωπο, ανεξαρτήτως εθνικής υπόστασης, ενώ το όνομα Φράγκος ταυτίζεται με το Λατίνος και δηλώνει τον Δυτικοευρωπαίο.
Η βαριά φορολογία και το πλιάτσικο στους αρχαίους θησαυρούς του τόπου, που γέμισαν τις αποθήκες του Βατικανού, ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά της Φραγκοκρατίας.
Όμως, όπως τότε έτσι και τώρα, περιμένοντας το έλεος των Φράγκων δανειστών για να περισώσει ο καθείς το μισθούλι του και την συνταξούλα του, είμαστε αφημένοι στην μοίρα μας. Κάθε φορά που σώζουμε μία ακόμα μέρα ζωής χειρότερη από την προηγούμενη και πιο κάτω από το μηδέν, μονολογάμε: "Φτηνά τη γλιτώσαμε και σήμερα"...
Είπε κάποτε η Λ.Ζωγράφου: "Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Κι ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας". Ας μην μας ενοχλούν τα λόγια της.
Πως όμως προέκυψε η έκφραση "Φτηνά τη γλιτώσαμε"; Πάμε να δούμε πως μας το εξηγεί ο Τ. Νατσούλης στο βιβλίο του "Το λεξικό της Λαϊκής Σοφίας".
«Όταν οι Φράγκοι κυβερνούσαν την Ελλάδα, οι Έλληνες υπέφεραν τα πάνδεινα, από τους κατακτητές, που είχαν κατακλύσει τον τόπο μας. Μια από τις χειρότερες πληγές της εποχής εκείνης, ήταν προπαντός η βαριά φορολογία, που επέβαλαν κάθε τόσο στους κατοίκους. Φορολογία στους γονείς που είχαν περισσότερα από τέσσερα παιδιά, φορολογία στους αγρότες που έτρεφαν ζωντανά, φορολογία στα σπίτια που άναβαν τζάκι το χειμώνα, φορολογία στο νερό που έπιναν. Με δυο λόγια, ήταν μια εποχή, που όλοι οι Έλληνες, πλούσιοι και φτωχοί δούλευαν αποκλειστικά για τους δυνάστες τους. Όταν λοιπόν, κανείς από αυτούς δεν είχε να πληρώσει τους απαραίτητους φόρους, συλλαμβανόταν αμέσως, για να κλειστεί στα φοβερά μπουντρούμια. που είχαν γίνει φυλακές. Εκεί, έπειτα οπό μερικές μέρες, ερχόταν ένας απεσταλμένος του Φράγκου διοικητή της περιφέρειας και του πρότεινε δύο πράγματα: Ή να δουλέψει δωρεάν στα κτήματα των Φράγκων ή να μείνει σε όλη του τη ζωή σχεδόν, κλεισμένος στη φυλακή. Φυσικά από τις δυο αυτές προτάσεις, ο κρατούμενος διάλεγε πάντοτε την πρώτη και μάλιστα με ευγνωμοσύνη για την καλοσύνη του άρχοντα. Γιατί ήταν η μοναδική λύση στις τραγικές εκείνες στιγμές που περνούσε. Από το γεγονός αυτό έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση: «Φτηνά τη γλιτώσαμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου