Μιλάνε οι άνθρωποι για την φύση των θεών, (ή του θεού), αναλύουν τις ιδιότητές τους, αναζητούν τα ιερά και τους βωμούς τους, καίνε λιβάνι, λένε ύμνους και προσεύχονται, τους καλούν να είναι αρωγοί καλού βίου, τους ικετεύουν, τους "ενεργοποιούν", τους αποδίδουν τιμές, τους ευχαριστούν για τις ευεργεσίες τους, γεμίζουν με τόμους και συγγράμματα την βιβλιοθήκη τους, νιώθουν δέος και τα συναφή με τις γνώσεις τους και δεν έχουν καταφέρει για αρχή -πριν ξεκινήσουν ένωση με τους θεούς-, να είναι βασικά Άνθρωποι.
Άνθρωποι ρε φίλε. Άνθρωποι. Τους διαφεύγει το αυτονόητο. Η ίδια τους η Φύση. Πως να πας στο επόμενο στάδιο και να πιάσεις την Φύση των θεών;
Κοροϊδεύουν και χλευάζουν τους άλλους, σαν να έχουν πρόσβαση σε κάποια μυστική συνάντηση, σαν σε γιάφκα, μόνο αυτοί με τους θεούς.
Οι θεοί σε... αποκλειστικότητα.
Και μόνο στους "εκλεκτούς", με ότι θυμίζει και όποιους συνειρμούς μας δίνει αυτή η λέξη.
Τελικά, αυτός ο μπαγάσας ο Ηράκλειτος, είχε τόσο δίκιο λέγοντας πως: "Αυτό για το οποίο μιλάς πολύ είναι συνήθως και αυτό που σου διαφεύγει".
Ας ανθρω-πιαστούμε από τα βασικά και βλέπουμε αν θα πιαστούμε ποτέ από τα θεϊκά.
Οι θεοί σε... αποκλειστικότητα.
Και μόνο στους "εκλεκτούς", με ότι θυμίζει και όποιους συνειρμούς μας δίνει αυτή η λέξη.
Τελικά, αυτός ο μπαγάσας ο Ηράκλειτος, είχε τόσο δίκιο λέγοντας πως: "Αυτό για το οποίο μιλάς πολύ είναι συνήθως και αυτό που σου διαφεύγει".
Ας ανθρω-πιαστούμε από τα βασικά και βλέπουμε αν θα πιαστούμε ποτέ από τα θεϊκά.
Γιώβη Βασιλική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου