ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ: ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΟΡΕΨΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Στην γέννησή του χόρεψαν όλοι οι αθάνατοι λέγεται στον ύμνο που συνέθεσε για τους Δελφούς περί τα μέσα του 4ου αιώνος ο Φιλόδαμος από την Σκάρφεια.

Η ίδια η Σεμέλη λέγεται ότι κατά την εγκυμοσύνη της καταλήφθηκε από ακατανίκητη επιθυμία χορού: μόλις άκουγε αυλό έπρεπε να χορέψει και το παιδί μέσα της χόρευε μαζί. «Στο χώμα ρέει γάλα, ρέει κρασί, ρέει νέκταρ μελισσιών και στον αέρα υπάρχει ατμός σαν από συριακό θυμίαμα» αναφέρει ο Νοννος.
Οι Βάχκες του Ευριπίδη παρέχουν την πιο ζωηρή εικόνα της θαυμαστής κατάστασης κατά την οποία, όπως λέει ο Πλάτων, οι κατεχόμενες από τον θεό γυναίκες αντλούν γάλα και μέλι από τα ποτάμια.
Χτυπούν με τον θύρσο βράχους και εκρέει δροσερό νερό.
Τον κατεβάζουν στην γη και αναβλύζει μια πηγή κρασιού.
Αν θέλουν γάλα ξύνουν με τα δάκτυλα το χώμα και αντλούν το λευκό ποτό.
Από το ξύλο του κισσού που έχουν φτιάξει τους θύρσους στάζει μέλι.
Φίδια τις περιζώνουν ενώ νεβροί και λύκοι βυζαίνουν το στήθος τους σαν να ήταν παιδιά.
Η φωτιά δεν τις καίει, σιδερένιο όπλο δεν τις πληγώνει και τα φίδια γλείφουν άφοβα τον ιδρώτα από τα γεμάτα έξαψη μάγουλά τους. Άγριοι ταύροι ρίχνονται κατά γης από απειράριθμα χέρια γυναικών και ακλόνητα δέντρα ξεριζώνονται από συνδυασμένες προσπάθειες.
Στο πλοίο των πειρατών που απάγουν τον Διόνυσο ρέει ξαφνικά κρασί, κλήματα με
ογκώδη σταφύλια πλέκονται στα πανιά, κισσός τυλίγεται στο κατάρτι και στους σκαρμούς των κουπιών κρέμονται στεφάνια.
Παρόμοια συμβαίνουν στο πλοίο που οδηγεί το Διόνυσο ως παιδί μέσα στο κιβώτιο στην Εύβοια, όπως διηγείται ο Οππιανός.
Και στις θυγατέρες του Μινύα αναγγέλλουν θαύματα αυτού του τύπου την εγγύτητα του θεού: ο αργαλειός όπου δουλεύουν γεμίζει από κισσό και κλήματα που φυτρώνουν γύρω του και από την στέγη του δωματίου στάζει κρασί και γάλα.
Ο ίδιος ο Διόνυσος είναι ένας προφήτης και ο βακχικός ίλιγγος είναι πλήρης προφητικού πνεύματος.

 
Walter F Otto
Διόνυσος μύθος και λατρεία