Ο Ταράξιππος σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία ήταν Δαίμονας των αρχαίων που ενέδρευε κυρίως στους ιππoδρόμους και ειδικά στη σφενδόνη αυτών, στις καμπές, όπου τ΄ άρματα έκαναν στροφή. Πίστευαν οι αρχαίοι πως στους αγώνες ακριβώς στη κρίσιμη στιγμή της στροφής παρουσιαζόταν αιφνίδια ο Ταράξιππος, η εμφάνιση του οποίου, αν και αόρατη στους αρματοδρόμους, προκαλούσε το τρόμο των αλόγων με συνέπεια τη συντριβή των αρμάτων και τον όλεθρο των αγωνιζομένων. Σύμφωνα με τον Παυσανία ένα παράξενο φαινόμενο παρατηρείτο εδώ : τα άλογα που περνούσαν από εκεί καταλαμβάνονταν από ένα είδος περίεργου πανικού, αφήνιαζαν και οι ηνίοχοι τραυματίζονταν. Για να τον εξευμενίσουν οι ηνίοχοι του προσέφεραν θυσίες. Διάφορες ιστορίες διατυπώθηκαν προσπαθώντας να εξηγήσουν το φαινόμενο σχετίζοντάς το με τον αγώνα ανάμεσα στον Οινόμαο και στον Πέλοπα. Κάποιοι υποστήριζαν ότι υπεύθυνη για την ταραχή των αλόγων ήταν η ψυχή του Μύρτιλου,ενώ άλλοι τη συσχέτιζαν με το φάντασμα του Οινόμαου, ή ενός μνηστήρα με το όνομα Αλκάθοος.
Ο Παυσανίας πάλι αναφέρει και την εκδοχή ενός Αιγυπτίου, ο οποίος δηλώνει πως ο Πέλοπας είχε λάβει από τον Αμφίωνα των Θηβών ένα μυστηριώδες αντικείμενο που είναι γνωστό ως Ταράξιππος και θάβοντάς το είχε καταφέρει να αφηνιάζουν τα άλογα του Οινόμαου και όλα τα άλλα έκτοτε.
Πολλοί υποστήριζαν ότι ο Ταράξιππος ήταν το πνεύμα του Ωλένιου ή του Δαμέωνα, που σκοτώθηκε στο σημείο όπου βρισκόταν ο βωμός από τον Κτεάτη, γιο του Άκτορα.
Στην Κόρινθο ο Ταράξιππος ταυτιζόταν με τον Γλαύκο, γιο του Σίσυφου, ο οποίος σκοτώθηκε από τα άλογά του, στους αγώνες που διοργάνωσε ο Άκαστος για να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του, Πελία. Το φάντασμα του Γλαύκου,εξακολουθεί να στοιχειώνει τον Ισθμό της Κορίνθου, εκεί όπου ο πατέρας του Σίσυφος δίδαξε για πρώτη φορά στον Γλαύκο την τέχνη του αρματηλάτη, και ευφραίνεται τρομάζοντας τα άλογα στους αγώνες των Ίσθμιων και προκαλώντας έτσι πολλούς θανάτους.
*Έρευνα-συλλογή πληροφοριών Γιώβη Βασιλική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου