Πρόκλος : Ύμνος κοινός Εκάτης και Ιανού

Χαίρε μητέρα των παιδιών με τα πολλά ονόματα και με τα ωραία παιδιά.
Χαίρε Εκάτη που στέκεσαι εμπρός από τις θύρες, αλλά και συ χαίρε, Ιανέ, πρόγονέ μας, Δία αθάνατε, χαίρε, ύψιστε Δία...

Είθε να παρασκευάσετε λαμπρόν τον δρόμο του βίου μου, γεμάτον από αγαθά, και αποδιώξατε από το σώμα μου τις καταστρεπτικές ασθένειες,
και σύρατε την ψυχή μου, που μαίνεται γύρω εις την γην, αφού την καθαρίσετε με τελετουργίας, που διεγείρουν τον νουν (προς τα καλά)
ναι σας παρακαλώ, δώστε μου χέρι (βοηθήστε με) και δείξατέ μου, επειδή αυτό επιθυμώ, τους δρόμους, που είπαν οι θεοί, και να ατενίσω το πολύτιμο φως, από όπου θα ημπορέσω να ξεφύγω από την κακότητα της μαύρης γενεάς.
Ναι, σας παρακαλώ, δστε μου χέρι και εμέ τον κουρασμένον βοηθήσατε με τους ιδικούς σας ανέμους να προσεγγίσω εις το λιμάνι της ευσεβείας.
Χαίρε μητέρα των παιδιών με τα πολλά ονόματα και με τα ωραία παιδιά.
Χαίρε Εκάτη που στέκεσαι εμπρός από τις θύρες, αλλά και συ χαίρε, Ιανέ, πρόγονέ μας, Δία αθάνατε, χαίρε, ύψιστε Δία.


 Χαῖρε, θεῶν μῆτερ, πολυώνυμε, καλλιγένεθλε· χαῖρ᾽, Ἑκάτη προθύραιε, μεγασθενές. ἀλλὰ καὶ αὐτὸς χαῖρ᾽, Ἴανε προπάτορ, Ζεῦ ἄφθιτε· χαῖρ᾽, ὕπατε Ζεῦ. τεύχετε δ᾽ αἰγλήεσσαν ἐμοῦ βιότοιο πορείην βριθομένην ἀγαθοῖσι, κακὰς δ᾽ ἀπελαύνετε νούσους ἐκ ῥεθέων, ψυχὴν δὲ περὶ χθονὶ μαργαίνουσαν ἕλκετ᾽ ἐγερσινόοισι καθηραμένην τελετῇσι. ναί, λίτομαι, δότε χεῖρα, θεοφραδέας τε κελεύθους δείξατέ μοι χατέοντι. φάος δ᾽ ἐρίτιμον ἀθρήσω, κυανέης ὅθεν ἔστι φυγεῖν κακότητα γενέθλης. ναί, λίτομαι, δότε χεῖρα, καὶ ὑμετέροισιν ἀήταις ὅρμον ἐς εὐσεβίης με πελάσσατε κεκμηῶτα. χαῖρε, θεῶν μῆτερ, πολυώνυμε, καλλιγένεθλε· χαῖρ᾽, Ἑκάτη προθύραιε, μεγασθενές. ἀλλὰ καὶ αὐτὸς χαῖρ᾽, Ἴανε προπάτορ, Ζεῦ ἄφθιτε· χαῖρ᾽, ὕπατε Ζεῦ.