Το τελικό στάδιο επικρατήσεως του ηλεκτρονικού-τεχνολογικού πολιτισμού μας είναι η εν τέλει απομάκρυνσις του Ανθρώπου από τη Φύση.
Όταν βέβαια λέμε από τη Φύση εννοούμε από τη σειρά που έχουν θεσπίσει οι συμπαντικές δυνάμεις, από τον Ήλιο έως τα τέσσερα ριζώματα (γη, αήρ, ύδωρ, πυρ) έως την πλήρη αποξένωση από τις συμπαντικές μορφές που περικλείουν το σύνολο των συμπαντικών κινουσών το όλον δυνάμεων (άστρα, πλανήτες κ.λ.π). Ο άνθρωπος θα πρέπει να κλεισθεί στις πόλεις, όσα του προσέφεραν οι συμπαντικές δυνάμεις ώστε να κτίσει την ιστορία του και τον πολιτισμό του, τώρα θα πρέπει τεχνητά και όχι φυσικά να του τα δώσει η τεχνολογία της ηλεκτρονικής εποχής.Η πλέον ικανοποιητική ποιότητα για μία επιχείρηση είναι «εργαζόμαστε 24 ώρες χωρίς κλείσιμο». Αυτό θα το ακούσουμε από πλείστες όσες επιχειρήσεις. Η τηλεόρασις εκπέμπει ανελλιπώς 24 ώρες, όταν κλείνει η οικονομία της Αμερικής ανοίγει της Γερμανίας και έπειτα στο Χόνγκ-Κόνγκ. Πλέον οι άνθρωποι δεν χρειάζονται το φως του Ηλίου, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι βυθίζονται στα μυστικά της οντικής Νυκτός. Κάθε άλλο. Βυθίζονται στην άγνοια και τη χειραγώγηση του τελικού σταδίου αυτής της διάστασης.
Οι άνθρωποι πλέον δεν ζουν σε σχέση με τη Φύση και τον Ήλιο, δεν ρυθμίζουν τη δύναμίν τους σε σχέση με τον ζωοδότη Ήλιο, διότι μέσα στις κλειστές πόλεις, και στις ακόμα πιο κλειστές και ελεγχόμενες κλειστές ηλεκτρονικές πόλεις οι άνθρωποι δεν θα χρειάζονται την ενέργεια του Ηλίου, αφού θα έχουν εύρει πλασματικούς τρόπους αντικατάστασης αυτής της ενέργειας, όχι επειδή ανοίχθηκαν στο Όν αλλά επειδή κλείσθηκαν στον μικρόκοσμό τους.
Ώστε λοιπόν οι άνθρωποι σταδιακά απομακρύνονται από την πηγή της ζωής τον Ήλιο, από κάθε πηγή παρόμοιας ζωής συμπαντικής η οποία τόσο πολύ διαφημίσθηκε σε πλείστες όσες κοσμογονίες.
Βασίλης Μακρυπούλιας Δρ.Φιλοσοφίας
Ώστε λοιπόν οι άνθρωποι σταδιακά απομακρύνονται από την πηγή της ζωής τον Ήλιο, από κάθε πηγή παρόμοιας ζωής συμπαντικής η οποία τόσο πολύ διαφημίσθηκε σε πλείστες όσες κοσμογονίες.
Ο Οδυσσέας κινείται αυστηρά με το Φως του Ηλίου, διότι ο Ήλιος σηματοδοτεί την πλέον σοβαρή συμπαντική διαλεκτική του ανθρώπου: λαμβάνω την ενέργεια του Ηλίου, του σύμπαντος, την ενεργοποιώ επί της γης, την επιστρέφω το βράδυ ως υπόλοιπο, την ανανεώνω και την συνεχίζω την επομένη αυγή.
Ο Ήλιος ανάμεσα σε δύο νύκτες και η νύκτα ανάμεσα σε δύο ημέρες είναι η διαλεκτική του φωτός και του σκότους (ως απροσώπου δυνάμεως) η οποία κινεί συμπαντικά τον άνθρωπο.
Κλεισμένοι όμως στον μικρόκοσμό μας δεν μας ενδιαφέρει καμία συμπαντική συνέχεια, η επιχείρηση που λειτουργεί 24 ώρες ξέρει ότι ο άνθρωπος ζει σε σχέση με το τεχνητό φως και κάθε τεχνητό μακριά από κάθε συμπαντική φυσικότητα και δύναμι. Άρα ο άνθρωπος αποσυμπαντικοποιείται και καθίσταται ελεγχόμενο ηλεκτρονικά μέγεθος, το μυαλό του ζει σε σχέση με ό,τι ηλεκτρονικά του προσφέρεται στην κλειστή ηλεκτρονική εποχή, η ψυχή του νοιώθει όσα αντιλαμβάνεται στο τεχνητό μικροπεριβάλλον των 24 τεχνητών ωρών, το σώμα μαθαίνει να κινείται σε σχέση με το τεχνητό φως το οποίο όμως δεν φωτίζει το σύμπαν αλλά όλα όσα θέλει η ηλεκτρονική εποχή να φωτίζονται.
Κλεισμένοι όμως στον μικρόκοσμό μας δεν μας ενδιαφέρει καμία συμπαντική συνέχεια, η επιχείρηση που λειτουργεί 24 ώρες ξέρει ότι ο άνθρωπος ζει σε σχέση με το τεχνητό φως και κάθε τεχνητό μακριά από κάθε συμπαντική φυσικότητα και δύναμι. Άρα ο άνθρωπος αποσυμπαντικοποιείται και καθίσταται ελεγχόμενο ηλεκτρονικά μέγεθος, το μυαλό του ζει σε σχέση με ό,τι ηλεκτρονικά του προσφέρεται στην κλειστή ηλεκτρονική εποχή, η ψυχή του νοιώθει όσα αντιλαμβάνεται στο τεχνητό μικροπεριβάλλον των 24 τεχνητών ωρών, το σώμα μαθαίνει να κινείται σε σχέση με το τεχνητό φως το οποίο όμως δεν φωτίζει το σύμπαν αλλά όλα όσα θέλει η ηλεκτρονική εποχή να φωτίζονται.
Άρα οι 24 ώρες συνεχούς τεχνητού φωτός προσφέρουν στον άνθρωπο την τελική αποβλάκωση, απομονωμένος από κάθε τι το φυσικό βλέπει όλα τα τεχνητά και ψεύτικα και πρόσκαιρα και σε σχέση με αυτά πλάθει το μυαλό του και την ψυχή του και το σώμα του. Σύμπαν πλέον είναι η εικονική πραγματικότητα, Ήλιος το τεχνητό φως, συμπαντικές δυνάμεις οι προσφορές των συνεχώς λειτουργούντων καταστημάτων, ο Άνθρωπος αναβιώνει τη δουλικότητα όπως τη διαβλέπουμε σε αρχαία κείμενα, το Θάλειο ύδωρ είναι νερό πλέον και δεν κρύβει καμία εσώτερη δύναμη.
Όλα είναι χειροπιαστά και δεν συνδέονται με καμία υπερβατικότητα και μυστική συμπαντική δύναμη, ζούμε την εποχή του συγκεκριμένου το οποίο μας θυμίζει το αποξηραμένο φύλλο το οποίο εύκολα πέφτει και παρασύρεται από τις δυνάμεις της οντικής συνέχειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου