ΘΕΟΣ ΚΑΒΕΙΡΟΣ: Ο ΠΟΛΙΟΥΧΟΣ ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σήμερα στην πόλη της Θεσσαλονίκης γιορτάζεται ο πολιούχος Δημήτριος, άγιος της χριστιανικής πίστης.

Στην πόλη που πολλοί ονομάζουν Μάνα, γιατί αγκάλιασε όλους τους κατατρεγμένους, μόνους και φτωχούς, μια πόλη που πολιορκήθηκε και βάφτηκε με αίμα ανά τους αιώνες από τους βάρβαρους εποικιστες, τιμήθηκε, έλαμψε και τάχθηκε υπέρ Θεσσαλονικέων σε κάθε μάχη και σε κάθε κίνδυνο της πόλης, ο θεός Κάβειρος. Ο πρώτος πραγματικός πολιούχος θεός από κτίσεως της Θεσσαλονίκης όπου οι κάτοικοι της λάτρευαν τον Κάβειρο ως τον «αγιώτατον πάτριον θεόν».
Ας πάμε όμως να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας μας.

ΘΕΑ ΕΥΝΟΜΙΑ: Η ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΝΟΥ

Η θεά Ευνομία είναι η θεά του νόμου, της σωστής και δίκαιας διακυβέρνησης των πόλεων. Εκπροσωπεί την ύπαρξη δίκαιων νόμων και η ορθή εφαρμογή τους. Είναι κόρη του Δία και της Θέμιδας και ανήκει στην δεύτερη γενιά των Ωρών μαζί με τις αδελφές της Δίκη και Ειρήνη.

Πως όμως ερμηνεύεται η θεία φύση της στην εδώ δημιουργία και κατά πόσο το ανθρώπινο γένος συνδέεται ακόμα με την ιδιότητα της Ευ-νομιας στις μέρες μας;
Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι του Μύθου και της ιστορίας μας.

ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ

«Ουδέν γλύκιον πατρίδος»

«Τίποτε πιο γλυκό απ’ την πατρίδα»
                             Ομήρου Οδύσσεια

Όσοι βρέθηκαν σε βάρβαρους τόπους, μακριά από την μητέρα Ελλάδα, το σαράκι που τους έτρωγε ήταν η επιστροφή στα χώματα της. Η Νοσταλγία ήταν η δύναμη της επιστροφής στην αγκαλιά της. Η Νοσταλγία προέρχεται από τον «Νόστο» , την επιστροφή στην πατρίδα και το «Άλγος» που σημαίνει τον ψυχικό πόνο που γεννάει η προσμονή, η λαχτάρα της επιστροφής στην πατρίδα.
Αυτή η δύναμη, αυτός ο πόνος και η προσμονή ονομάζεται «Νόστιμον ἦμαρ». Αυτή η δύναμη ώθησε τον Οδυσσέα να βρει τον δρόμο της επιστροφής.
Η νοσταλγία ωθεί τους Έλληνες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Στα χώματα της. Με ό,ποιο κόστος.
Ο Οδυσσέας ας μην ξεχνάμε απαρνείται ακόμα και την αθανασία για χάρη του νόστου του. Τι είναι όμως το «Νόστιμον ἦμαρ»;
Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας μας.

ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΣΣΟΙ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ

Οδεύοντας προς την εικονική πραγματικότητα όπου ο παράγων άνθρωπος όπως τον ξέρουμε ως έλλογη ενεργό προσωπικότητα θα χαθεί ολοσχερώς, παραπονούμεθα έντονα και επιζητούμε το ανθρωποκεντρικό μοντέλο. Δυστυχώς ακόμη και οι πιο μισητοί σε εμάς άνθρωποι οι οποίοι κινούν νήματα σε παγκόσμιο βάση είναι αυτοί οι οποίοι χωρίς καν να το ξέρουν ωθούν την οντική κίνηση προς τις επόμενες απελεύθερες κινήσεις της.

Όλοι είναι και είμαστε πεσσοί του Όντος. Όλοι.

ΔΕΙΜΟΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ: ΟΙ ΗΝΙΟΧΟΙ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ

Όλη η ανθρωπότητα έχει κυλιστεί στην σκόνη και την λάσπη του φόβου και του τρόμου. Η μάχη αυτή είναι από τις πιο απάνθρωπες που έχει δώσει το ανθρώπινο γένος. Τα όπλα είναι φτιαγμένα μόνο για επίθεση και όχι για άμυνα.

ΚΥΔΟΙΜΟΣ: Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΟΥ ΘΟΡΥΒΟΥ ΣΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ

«Τρώων δὲ κλαγγή τε καὶ ἄσπετος ὦρτο κυδοιμός».

                                                                        Ιλιάδα
Γύρω από τον θεό Άρη βρίσκεται ορισμένος αριθμός θεοτήτων δευτερευόντων, οι οποίοι προσωποποιούν όπως αυτός τον πόλεμο. Θεωρούνται απαραίτητοι και τον συνοδεύουν στο πεδίο της μάχης. Ένας από αυτούς τους συνοδούς είναι και ο Κυδοιμός.

ΚΑΛΟΥΝΤΙ ΠΕΙΣΘΩΜΕΝ

Γιατί εκείνος που είναι ο μόνος ά φ θ α ρ τ ο ς δεν δέχεται φ θ α ρ τ ό ύμνο. Ας μην ελπίζουμε, λοιπόν, ότι θα πείσουμε τον δεσπότη των αληθινών λόγων μέσω μιας κ ε ν ή ς καταιγίδας ρημάτων, ούτε με την
φ α ν τ α σ ί α των θεουργιών που έχουν στολιστεί με τέχνη. Αυτόν τον ύμνο, λοιπόν, ας αφιερώσουμε στον θεό:

Η ΘΕΑ ΑΔΗΦΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Η Αδηφαγία είναι η θεά της λαιμαργίας, το πνεύμα του ακόρεστου. Είναι η θεά που δεν μπορεί να νιώσει κορεσμό, να ευχαριστηθεί με τα όσα έχει. Αναφέρεται ότι υπήρχε ένας ναός αφιερωμένος προς αυτή στη Σικελία, στον οποίον λατρευόταν μαζί με τη θεά Δήμητρα.

ΚΟΑΛΕΜΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ

«Των γαρ ηλιθίων απείρων γένεθλα».

 (Άπειρη η γενιά των ηλιθίων).
                                       Σιμωνίδης ο Κείος.

Έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά για την ανθρώπινη βλακεία. Εγχειρίδια, οδηγοί, αναλύσεις προσπάθησαν να εξηγήσουν την ανθρώπινη ηλιθιότητα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

ΘΕΑ ΖΗΡΥΝΘΙΑ: Η ΚΥΡΙΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ

Μέσα στον ελληνικό καύσωνα, αυτό των θεών και των μύθων, υπάρχει ένα όνομα που έχει σκεπαστεί από την αχλύ του χρόνου.

Είναι η θεά Ζηρίνθη ή Ζηρυνθία. Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας μας.

ΠΡΟΊΩΞΙΣ ΚΑΙ ΠΑΛΊΩΞΙΣ: ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ

Δύο δαίμονες όπου διατρέχουν τα πεδία των μαχών είναι οι αδερφές Προϊωξις και η Παλίωξις. Προήδρευσαν στο κύμα της μάχης και έδιναν είτε την νίκη είτε την ήττα.

ΔΙΟΝΥΣΕ ΘΕΙΕ ΛΥΤΡΩΤΗ

«Πώς αναταράσσονται μέσα στο απέραντο σύμπαν,

ΤΑΥΤΑ ΟΨΕΣΘΕ

Οι σχολές φιλοσοφίας στην αρχαιότητα ήταν πολλές. Ο καθένας επέλεγε αυτήν την οποία πίστευε πως θα τον οδηγήσει στην Ευδαιμονία.

ΑΝΕΛΕΗΤΟΣ

«Αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι κόσμο δημιουργούμε; Είναι ένας κόσμος φ ό β ο υ και π ρ ο δ ο σ ί α ς και β α σ α ν ι σ τ η ρ ί ω ν. Ένας κόσμος καταπιεστών και καταπιεζόμενων, ένας κόσμος που, όσο τελειοποιείται, θα γίνεται ολοένα περισσότερο α ν ε λ έ η τ ο ς.

ΘΕΑ ΒΡΙΜΩ: Η ΝΥΧΤΟΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΔΗ

«Ανδρικεπαιδόθυρσος, Βριμώ, Βριμώ.

Ας εισέλθει στον ιερό λειμώνα: ατιμώρητος είναι ο μύστης. Βυθίστηκα».

                                                                                                      Ορφικό έλασμα 4ου αι π.χ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΜΗΜΕΡΙΑ ΤΑ «ΠΟΛΛΑ»

«Να έχουμε»..«να μην μας λείψει». Όλη η ζωή μας σε αυτές τις λέξεις.

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ

«Να ζούμε μαζί με τους θεούς.

ΚΑΚΙΣΤΑ ΖΩΑ

Η ρήση αυτή προέρχεται από τον μύθο του Αισώπου όπου ένας νεαρός εξέλαβε ως τραγούδι τον ήχο που έβγαζαν τα σαλιγκάρια ενώ ψήνονταν και με αγανάκτηση είπε:

ΧΤΙΣΤΕ ΤΟΝ

Η Ύβρις θεωρείται σύμφωνα με τον Θέογνι θυγατέρα του Κόρου, του κορεσμού. Ο Πίνδαρος την αναφέρει ως μητέρα του κορεσμού.
Όταν χορτάσει ο άνθρωπος γίνεται υβριστής.

ΑΓΑΘΟΔΑΙΜΩΝ: ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Ο Αγαθοδαίμων είναι ένα ον ίσως με τις λιγότερες διαθέσιμες πληροφορίες. Πως εμπλέκονται ο Αγαθοδαίμων με τον Διόνυσο, τον Δία, τον άκρατο οίνο και τον φύλακα άγγελο της χριστιανικής θρησκείας;

Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι του Μύθου και της ιστορίας μας.

ΑΛΑΣΤΩΡ: Ο ΜΙΑΡΟΣ ΑΝΟΣΙΟΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΠΟΥ ΒΛΑΠΤΕΙ

Ο Αλάστωρ είναι ένας τυραννικός κακοδαίμων πρόθυμος να εμφανιστεί και να προκαλέσει, όταν τον επικαλούνταν, το κακό.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΑΜΑΖΟΝΩΝ;

Οι Αμαζόνες ήταν παιδιά του Άρη και της Ναϊάδας Αρμονίας και γεννήθηκαν στο Ακμόνιο άλσος της Φρυγίας. Λέγεται επίσης πως μητέρα τους υπήρξε η θεά Αφροδίτη ή η Οτρίτη, κόρη του Άρη.

ΓΕΛΛΩ: ΤΟ ΦΟΒΗΤΡΟ ΤΩΝ ΜΑΝΑΔΩΝ

Η Γελλώ (ή Γελλού ή Γιλλού ή Γυλού), είναι μια νύμφη, ένα κακοποιό δαιμονικό πνεύμα, γνωστό σ' ολόκληρο τον Ελληνικό κόσμο τουλάχιστον από τον 7ο - 6ο π.χ. αιώνα, όπως αποδεικνύεται από αναφορά σ' αυτό της ποιήτριας Σαπφούς.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΟΡΦΕΑΣ

Ο ξακουστός ποιητής, μουσικός, θεολόγος και ιατρός Ορφέας έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στην πορεία του ελληνικού φωτός. Πως όμως ετυμολογείται το όνομα του; Ας πάμε να μάθουμε.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ

Οι διάφορες ετυμολογικές προσεγγίσεις του ονόματός της θεάς στην αρχαία αλλά και στη σύγχρονη εποχή δε μπορεί παρά να είναι αποκαλυπτικές για τη φύση της θεάς, όπως αυτή έγινε αντιληπτή τόσο από τους αρχαίους, όσο και από τους σύγχρονους μελετητές. Ας πάμε να μάθουμε:

ΙΩΝΙΑΔΕΣ ΝΥΜΦΕΣ: ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΩΝ ΝΟΣΩΝ

«Κόρες λευκοντυμένες, εύπνοες αύρες, αιπολικές, νόμιες, φίλες των θηρίων, αγλαόκαρπες, απαλές, ελάτε στα εύφημα ιερά με χαρούμενη ψυχή, χέοντας νάμα υγιεινό σε αυξιτρόφους ώρες.»

                                                                                             Απόσπασμα ορφικού ύμνου Νυμφών
Οι Ιωνίδες ή Ιωνιάδες νύμφες της Ολυμπίας λατρεύονταν ως θεραπεύτριες όλων των πόνων αλλά και των παθήσεων των ζώων. Οι Ιωνίδες νύμφες ήταν τέσσερις: η Καλλιφάεια, η Συνάλλασις, η Πηγαία και η Ίασις.

ΑΝΤΑΥΡΑ: Η ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΗΣ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΥΡΕΤΟΥ

«Ευνοούμενη θεά, Δέσποινα, κατέβα εύκολα και εισάκουσε την παράκλησή μου».

Πως συνδέονται η Αύρα, η αντάρα, η δαίμονας Ανταύρα με τις ημικρανίες, τον πυρετό την μαγική επίκληση Άμπρα Κατάμπρα και τέλος με την Εφέσια Άρτεμις;
Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας μας.

ΙΩΚΗ, ΑΛΚΗ, ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΕΡΙΔΑ: ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ

Υπάρχουν τέσσερις δυνάμεις, ιδιότητες ή καλύτερα δαίμονες οι οποίοι φρουρούν τον πατέρα θεών και ανθρώπων Ζεύς και τα έργα του. Φρουρούν τους ανθρώπους. Τους δίνονται ως συνοδοί από την γέννηση τους. 

Είναι η Ιώκη, η Αλκή, ο Φόβος και η Έριδα. Ποια είναι αυτά τα πνεύματα της φρουράς του Διός;

Ας πάμε να ξετυλίξουμε το κουβάρι του Μύθου και της ιστορίας μας.

ΔΑΜΙΑ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΙΑ: ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΕΣ ΘΕΕΣ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ

Η Λοχαία Δαμία είναι προστάτης της γονιμότητας, από τις παλαιότερες του ελληνικού χώρου, που λατρεύονταν, μαζί με την Αυξησία, σύμφωνα με την παράδοση που διέσωσε ο Ηρόδοτος. Η Δαμία ταυτίζονταν περισσότερο με τη θεά Δήμητρα και την Περσεφόνη από το γεγονός ότι και τις δύο αυτές θεότητες οι Τροιζήνιοι τις αποκαλούσαν επίσης Αμαίαν την Δήμητρα, και Αζισίαν την κόρη της.

ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ: ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΟΡΕΨΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Στην γέννησή του χόρεψαν όλοι οι αθάνατοι λέγεται στον ύμνο που συνέθεσε για τους Δελφούς περί τα μέσα του 4ου αιώνος ο Φιλόδαμος από την Σκάρφεια.