«Αλίμονο σ' αυτόν που ερευνά!.»

"Υπηρετήσατε το λαό και τις προκαταλήψεις του λαού, όλοι εσείς οι φημισμένοι φιλόσοφοι! -μα δεν υπηρετήσατε την αλήθεια! Κι είναι ακριβώς γι' αυτό το λόγο που ο λαός σας σέβεται!
Και γι' αυτό το λόγο ακόμη ο λαός ανέχτηκε τη δυσπιστία σας, επειδή ήταν ένα αστείο κι ένα ξέδομα για το λαό. Έτσι είναι που κι ο άρχοντας δείχνει επιείκεια στους σκλάβους του κι ακόμη απολαμβάνει τη θρασύτητα τους...

Αλλά αυτόν που ο λαός τον μισεί, όπως τα τσομπανόσκυλα μισούν το λύκο: αυτός είναι και το ελεύθερο πνεύμα, ο εχθρός της σκλαβιάς, αυτός που δεν θέλει να τον λατρεύουν και που ζει στα δάση.
Το κυνηγητό που του κάνει στα μέρη που κρύβεται, ο λαός παν τα το αποκαλούσε σαν «απόδοση δικαιοσύνης»: και πάντα έστελνε τα σκυλιά του με τα πιο κοφτερά δόντια να τον κυνηγήσουν.
«Γιατί εκεί όπου είναι ο λαός, είναι κι η αλήθειά! Αλίμονο σ' αυτόν που ερευνά!» ...Έτσι διακηρύχνουν από πάντα τα σκυλιά.
Εσείς ξέρετε μόνο τις σπίθες του πνεύματος: αλλά δε βλέπετε το αμόνι που είναι το πνεύμα, ούτε την αγριότητα του σφυριού του!
Στα αλήθεια δεν ξέρετε τίποτα από την περηφάνια του πνεύματος! Μα ακόμη λιγότερο μπορείτε ν' ανεχτείτε τη μετριοφροσύνη του πνεύματος, αν ποτέ της καταδεχόταν να σας μιλήσει!
Αλλά μ' όλα τα πράγματα συμπεριφερόσαστε με πολλή οικειότητα, σαν να ξέρετε τα πάντα για το πνευμα· και συχνά έχετε καταντήσει τη σοφία, ένα πτωχοκομείο κι ένα νοσοκομείο για κακούς ποιητές.
Δεν είσαστε αετοί: γι' αυτό και δεν ξέρετε ούτε τη χαρά του πνεύματος μέσα στον τρόμο. Κι αυτός που δεν είναι πετούμενο δεν θα πρέπει ποτέ να φωλιάζει πάνω από την άβυσσο."

Φρίντριχ Νίτσε (Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα) Μ2, Οι φημισμένοι φιλόσοφοι