Translate

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Μόνο "black friday" στο "black μέλλον";

 Πέρασε και το "black friday" από την ζωή μας. Αμερικανιά θα πει ο ένας, τρικ των εμπορικών καταστημάτων ο άλλος, επιπλέον ημέρες εκπτώσεων ο τρίτος. Ο καθένας μας, ανάλογα με την οπτική του, έχει ήδη αποφασίσει αν βοήθησε αυτό το μέτρο στην τσέπη των καταστηματαρχών ή των πελατών. Είναι όμως τόσο αθώα και απλά τα πράγματα σε αυτή την υπόθεση, στην οποία μέσω των διαφημιστικών έχει περάσει πως είναι προς όφελος όλων;...
Από πρώτη άποψη θα πει κανείς πως όφελος έχει και ο καταστηματάρχης λόγω της μεγαλύτερης προσέλευσης πελατών και ο πελάτης λόγω των επιπλέον ημερών στην διάρκεια του έτους με εκπτώσεις για αγορές. Αυτή η άποψη προφανώς και έχει βάση και όντως υπάρχει επιπλέον όφελος. Αλλά θα ήθελα να προβληματιστούμε όλοι μας. Μήπως είναι το τυράκι στην φάκα;

Ζούμε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και του μνημονίου, στα οποία έχει πληγεί η πλειοψηφία των οικογενειών της κοινωνίας. Κάποια από τα μέτρα των "θεσμών" εις βάρος μας για να μας χορηγήσουν - για κάποιες στιγμές - τις δόσεις που χρειαζόμαστε ως κράτος (κάποιες στιγμές, διότι τα μεγαλύτερα μέρη των δόσεων είναι ενδεικτικά που "μπαίνουν" στα σύνορα της χώρας μας και συνεχίζουν το "ταξίδι" τους προς τα πίσω) είναι "βάρβαρα", τα οποία τα βιώνουμε στην καθημερινότητα μας.

Οι συνθήκες εργασίας είναι ένα από ενδεικτικότερα ζητήματα (πέρα από τους φόρους) που μας αφορούν όλους. Τι προβληματικά δεδομένα διαμορφώνονται με τις "black friday";

- Οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις, πληρώνονται το μεροκάματο τους για να υποδέχονται και να εξυπηρετούν έναν μέσο όρο αριθμό πελατών. Όταν αυτές τις ημέρες δέχονται πολλαπλάσιους πελάτες, προφανώς πληρώνονται τα ίδια χρήματα, άρα έμμεσα μιλάμε για ένα ομιχλώδες τοπίο σχετικά με την ανύπαρκτη μισθοδοσία (εκ της μεθόδου προσφοράς και ζήτησης).

- Οι εργαζόμενοι που απασχολούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις, τις έχουν επιλέξει με βάση κάποιους κανόνες συνθηκών εργασίας που στις συγκεκριμένες ημέρες, καταπατούνται και αλλοιώνονται (χωρίς βέβαια να ερωτηθούν).

- Οι εργαζόμενοι που ασχολούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις, δέχονται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, με βάση την δυνατότητα επιλογής ως προς τις αντοχές που πρέπει να επιδεικνύουν, τόσο ψυχικές, όσο και σωματικές, διότι άλλο είναι το εργασιακό περιβάλλον όλες τις υπόλοιπες ημέρες και άλλο τις συγκεκριμένες ημέρες της υστερίας, του πανικού και της χρονικής πίεσης μέχρι του δευτερολέπτου για να εξυπηρετηθούν όλοι.

- Οι εργαζόμενοι που ασχολούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις, τις ημέρες αυτές προφανώς αυξάνονται οι πιθανότητες εργατικού ατυχήματος, αφού πολλαπλασιάζεται ο αριθμός των πελατών αλλά ο χρόνος εξυπηρέτησης είναι αντιστρόφως ανάλογος αφού δεν πολλαπλασιάζεται και αυτός.

- Οι εργαζόμενοι που ασχολούνται σε αυτές τις επιχειρήσεις, προφανώς και δέχονται κλίμα εργασιακής "τρομοκρατίας", αφού από την μία δημιουργούνται αχρέωτες υπερωρίες και από την άλλη αν προσπαθήσουν να μιλήσουν για τα δικαιώματα τους ή τουλάχιστον υπαινιχθούν κάτι τέτοιο, τα αποτελέσματα είναι δύο. Ή μία επιπλέον απόλυση, ή εκβιασμός σχετικά με απόλυση.

Μετά από αυτά τα προβληματικά εργασιακά δεδομένα, ας αναλογιστούμε ως τυχόν πελάτες αυτών των ημερών, πως είναι να δουλεύει κάποιος κάτω από συνθήκες με υποτυπώδη (για τα γέλια) "κουτσουρεμένο" μεροκάματο, με αλλοιωμένες συνθήκες εργασίας, με ανυπόφορες ψυχικές και σωματικές πιέσεις την διάρκεια του μεροκάματου, με επιπλέον πιθανότητες εργατικού ατυχήματος και με "τρομοκρατία" από τον εργοδότη του τύπου "αν σ' αρέσει";

Ας το πάρει το ποτάμι. Το τυράκι προφανώς και είναι τα επιπλέον κέρδη των επιχειρήσεων τις ημέρες αυτές και το κέρδος των καταναλωτών ως επιπλέον ημέρες προσφορών. Αλλά αφού είναι το τυράκι, όπως προανέφερα στον πρόλογο, ποια είναι η παγίδα;

Εντελώς τυχαία είναι ο εργασιακός "μεσαίωνας" που επικαλούνται οι "θεσμοί" εδώ και χρόνια. Απλά τα προηγούμενα χρόνια αντιδρούσαν ακόμα και οι εμπορικοί σύλλογοι σε ενδεχόμενες ανοικτές αγορές κάποιες Κυριακές, διότι υπάρχουν επιπλέον έξοδα στα μικρά μαγαζιά (αντί για έσοδα) και ότι το μέτρο των επιπλέον ημερών αποσκοπεί στην βελτίωση των εσόδων των πολυεθνικών ή των μεγάλων καταστημάτων.

Είναι τυχαίο το γεγονός που "άνοιξε" ταυτόχρονα σχεδόν το θέμα των εργασιακών ζητημάτων της τρόικας με τις "black οποιεσδήποτε ημέρες" με συνθήκες πανομοιότυπες με τα ζητήματα διαπραγμάτευσης;

Και προς τα που πάνε τα δεδομένα; Αφού "τσίμπησε" μερίδα κόσμου και υπήρξαν οι φωτογραφίες των ουρών έξω από τα πολυκαταστήματα, αυτές τις ουρές - δυστυχώς - θα τις βρούμε μπροστά μας! Το επιχείρημα του τύπου "δεν εξυπηρετούν οι επιπλέον ημέρες ή οι επιπλέον προσφορές" αφού δεν ψωνίζει ο κόσμος, έσβησε μόλις έσβησε και το φλας των φωτογραφιών σέλφις στις ουρές αυτές. Οι Κυριακές και τα "τεντωμένα" ωράρια θα γίνουν ένα γεγονός που θα αποφασίζει ο κάθε εργοδότης, οι μισθοί θα είναι αντιστρόφως ανάλογοι με την προσφορά εργασίας του υπαλλήλου, η ανασφάλεια (κυριολεκτική και μεταφορική) θα δίνει και θα παίρνει και όταν θα έρθουν αυτές οι αλλαγές και στις ζωές των καταναλωτών αυτών των ημερών, τότε θα είναι αργά γιατί και αυτοί το προκάλεσαν, όπως επίσης τότε - δυστυχώς- θα είναι αργά για δάκρυα!

Υγ: Καλό είναι να συγκριθούν οι ουρές αυτών των "black όποια μέρα είναι" με τις ουρές που γινόντουσαν στα κατά τόπους καταστήματα των ΟΑΕΔ από τους ανέργους ή τις ουρές των συμπολιτών μας για τα κοινωνικά παντοπωλεία ή τα συσσίτια και να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, γιατί τίποτα δεν είναι ανεξάρτητο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου