Με κυριεύουν, την ακατανίκητη νιώθοντας δύναμη
Της τάξεως των πραγμάτων.
Ανάγκη, ειμαρμένη, τύχη ή πρόνοια
Το καθένα με συντρίβει και τίποτα εγώ ν' αλλάξω δεν μπορώ.
Ίσως οι δαίμονες εκείνων που είχα αδικήσει
Σε καιρούς αλλοτινούς, σε ξεχασμένους τόπους, σε μιαν άλλη ζωή
Να με κυκλώνουν σιωπηλοί, αόρατοι μέσα εις τον αιθέρα
Επανορθώνοντας τώρα την αδικία που είχα κάποτε διαπράξει.
Όσο και αν είναι δυνατοί, όσο πολλοί και αν είναι
Ποθώ βαθιά να δω τα πρόσωπά τους.
Είναι καιρός.
Σάρκα να πάρει η σκοτεινή μου μοίρα, αυτό προσμένω πια.
Όμως έτσι μες στην νύχτα να παλεύω αντέχω.
Και αν πρέπει να εξαγνιστώ, θα ήθελα μοναχά
Ως περήφανος Αίας, στον ήλιο την μάχη μου να δώσω και να αφανισθώ".
Louis Menard - "Ονειροπολήσεις Ενός Μυστικιστού Ειδωλολάτρου" -
εκδ. ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου