Εγκοίμηση: η έμπνευση της ψυχής

"Είναι η μέθοδος που οι Έλληνες εφάρμοσαν για θεραπευτικούς λόγους τόσο της ψυχής όσο και του σώματος. Η διαδικασία του ύπνου εν μέσω της παραμονής εκ των αδύτων ενός ναού ήταν το ζητούμενο για τον ικέτη με όφελος την ίαση.
Ο χώρος όπου υφίστατο ο ναός, η απλωσιά της φύσης, η ενεργειακή αναζωογονητική ανάσα της μητέρας γης, ήταν αρκετά για το πέρασμα του ικέτη προς την γνώση. Η ψυχή βυθίζεται στην αγκαλιά της μητέρας γης, εκεί εναπόθετε το σώμα του ο ικέτης, με μοναδικό προαπαιτούμενο αυτής της διαδικασίας, την ψυχική προετοιμασία και κάθαρση με την καθοδήγηση του μύστη-ιερέα του ναού. Το ζητούμενο σημάδι, το άκουσμα της φωνής, το ευνοϊκό μελλούμενο, το επιθυμητό άγγιγμα, η φροντίδα της μάνας θα έρθουν μέσω ενός συμβολικού ονείρου. Η κάθοδος στο ασυνείδητο είναι ο δρόμος προς την αναγέννηση του πνεύματος και η λύση του προβλήματος. Η προετοιμασία του ικέτη της γνώσης, ο οποίος επιζητά λύση στο «πρόβλημα» του, περνά ολοκληρωτικά και μόνο μέσα από την αναγέννηση και ο πυρήνας της είναι το σημείο της ίδιας του της γέννεσης. Το απαραίτητο «φιλί» το οποίο θερμά ζητά είναι κρυμμένο κατάσαρκα στην μητέρα γη. Τα πύρινα φωτεινά της χείλη στοργικά εναποθέτουν ένα φιλί, ένα «κρυφό» φιλί σε κάθε της παιδί. Η αναζωογονητική ενέργεια παρέχεται μοναδικά μέσω του πνεύματος, το οποίο με την σειρά του τροφοδοτεί σωτήρια τόσο την σωματική όσο και ψυχική κάθαρση. Οι Έλληνες γνώριζαν τους μοναδικούς διαύλους επικοινωνίας με το θείο, κάτι που εμείς σήμερα αγνοούμε. Η αρχέγονη συμπαντική γνώση των Θεών μας εγγυάται την σωτήρια κάθαρση, η κάθοδος προς αυτήν είναι ταυτόχρονα η δική μας ανάβαση.
Η έμπνευση της ψυχής (εγκοίμηση) προϋπέθετε την πρόσβαση σε απαραίτητη και ιδιαίτερη γνώση η οποία σήμερα είναι απούσα. Τα άδυτα των ναών άφαντα. Ας σκεφτούμε ενθαρρυντικά όμως και ας αναλογιστούμε πως όλα τα παραπάνω λόγω κοινής μήτρας ενυπάρχουν μέσα μας, τόσο οι αρχαίοι ναοί, όσο και οι Έλληνες θεοί…
Οι μόνοι που απουσιάζουν σήμερα είναι οι ικέτες, ας κάνουμε τουλάχιστον κάτι και εμείς..."

Αθανάσιος Σκαρλάτος