Ώ Δία και Γη και Θεοί προστάτες της πατρίδας..

"Ώ Δία και Γη και Θεοί προστάτες της πατρίδας, κι ω Κατάρα, τρανή Ερινύα του πατέρα, μη μου απ' τη ρίζα σύγκορμα ξεθεμελιώστε αφανισμένη απ' τους εχθρούς μια πολιτεία... που κραίνει γλώσσα Ελληνική, μηδέ τα σπίτια που τις εστίες σας έχουνε, και μην αφήστε μια χώρα ελεύτερη, την πόλη αυτή του Κάδμου, να πέσει σε σκλαβιάς ζυγό, μα σώσετε μας, πούν' και δικό σας διάφορο· γιατί μια χώρα μόνο όταν ευτυχή, τιμά και τους θεούς της.

ὦ Ζεῦ τε καὶ Γῆ καὶ πολισσοῦχοι θεοί, αρά τ᾽ Ἐρινὺς πατρὸς ἡ μεγασθενής, μή μοι πόλιν γε πρυμνόθεν πανώλεθρον ἐκθαμνίσητε δῃάλωτον, Ἑλλάδος φθόγγον χέουσαν, καὶ δόμους ἐφεστίους· ἐλευθέραν δὲ γῆν τε καὶ Κάδμου πόλιν ζυγοῖσι δουλίοισι μήποτε σχεθεῖν· γένεσθε δ᾽ ἀλκή· ξυνὰ δ᾽ ἐλπίζω λέγειν· πόλις γὰρ εὖ πράσσουσα δαίμονας τίει. Αισχύλος, Επτά επί Θήβας