"Οι άλλοι δεν έχουν να σε θαυμάσουν για το κοφτερό σου μυαλό. Έστω. Υπάρχουν όμως ένα σωρό άλλα για τα οποία δεν μπορείς να πεις, "δεν με προίκισε η φύση". Εσύ να δείχνεις αυτά που εξαρτώνται από εσένα αποκλειστικά...
Και τέτοια είναι η γνησιότητα, η σοβαρότητα, η δύναμη να υπομένεις, η αδιαφορία για τις ηδονές, το αμεμψίμοιρον, η ολιγάρκεια, η ηπιότητα, η απλοχεριά, το απέριττο, το λιγόλογο, η μεγαλοπρέπεια.
Δεν αντιλαμβάνεσαι πόσα πράγματα ήδη περνούν από το χέρι σου, για τα οποία δεν υπάρχει δικαιολογία, ότι δεν έχεις την φυσική ικανότητα ή δεν είσαι επιτήδειος;
Και παρόλα αυτά, μένεις πίσω μ την θέληση σου;
Ή μήπως είναι υποχρεωμένος σώνει και καλά να γκρινιάζεις, να είσαι γλοιώδης, να είσαι γλείφτης, να κατηγορείς το σώμα σου, να είσαι φιγουρατζής και καυχησιάρης, να ταλαιπωρείς με χίλιους δύο τρόπους την ψυχή σου - επειδή τέτοιος έγινες από φυσικού σου;
Όχι, μα τους θεούς!
Θα μπορούσες εδώ και καιρό να είχες απαλλαγεί από όλα αυτά!
Και στην χειρότερη περίπτωση, για το μόνο που θα μπορούσαν να σε κατηγορήσουν θα ήταν ότι είσαι βραδύνους και νωθρός. Μα και σε αυτό ακόμα χρειάζεται άσκηση. Την πνευματική νωθρότητα να μην την βλέπεις με αυταρέσκεια ή σαν κάτι που μπορείς να το παραμελήσεις."
Μάρκος Αυρήλιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου