έτσι ώστε, όταν βρεθούμε στην ανάγκη, να μπορούμε να τους επικαλεστούμε με τη σκέψη πως είναι ήδη ευμενείς και φιλικοί, έτσι και με το πάθος των σκέψεων που βοηθούν στον έλεγχο των παθών, οι νουνεχείς πρέπει να τις προσέχουν, προτού αναφανούν τα πάθη, ώστε, όντας έτοιμες από πολύ πριν, η βοήθειά τους να μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική. Όπως, δηλαδή, τα άγρια σκυλιά ερεθίζονται με κάθε ξένη φωνή και ηρεμούν μόνο με τη γνωστή, έτσι και τα πάθη της φωνής, όταν αγριέψουν, δεν κατασιγάζουν εύκολα, παρά μόνο αν υπάρχουν έτοιμες για χρήση γνωστές και οικείες σκέψεις που να χαλιναγωγούν τα ταραγμένα πάθη».
«Ώσπερ ουν ο Ξενοφών παρήνει των θεών ευτυχούντας μάλιστα μεμνήσθαι και τιμάν,όπως,όταν εν χρεία γενώμεθα,θαρρούντες αυτούς παρακαλώμεν ως ευμενείς όντας ήδη και φίλους,ούτω και των λόγων,όσοι προς τα πάθη βοηθούσι,δει προ των παθών επιμελείσθαι τους νουν έχοντας,ιν’εκ πολλού παρεσκευασμένοι μάλλον ωφελώσιν.ως γαρ οι χαλεποί κύνες προς πάσαν εκταραττόμενοι βοήν υπό μόνης καταπραΰνονται της συνήθους,ούτω και τα πάθη τα της ψυχής διαγριαινόμενα καταπαύσαι ραδίως ουκ εστίν,αν μη λόγοι παρόντες οικείοι και συνήθεις επιλαμβάνωνται των ταραττομένων».
Πλούταρχος-«περί ευθυμίας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου